Pośpiech
pożerał resztę jej pokoju, który jeszcze miała w jakimś kacie
jej duszy. Zawsze mówiła, że
ma tyle do zrobienia , że
teraz nie może myśleć, że
to jest luksus na jakie mogą sobie pozwolić ludzie, którzy nie
mają obowiązków. Ona
nie może sobie na to pozwolić. Tak ona będzie myśleć potem, gdy
będzie miała więcej czasu. I to właśnie ten mały szczegół
„myśleć potem” pakował ją
w dużo problemów, i dodawał jej więcej pracy. Myśl przedtem i
nie wpakujesz się w mniej problemów i twój czas będzie dla ciebie
bardziej łaskawy.
No hay comentarios:
Publicar un comentario