Otwarte Drzwi (PL)

Esperanza czuła się rozczarowana, tyle razy czekała na coś dobrego, co miało się przydarzy w jej życiu, i nic dobrego się nie działo. Rozdrapując swoją przeszłość, odkrywała wszystkie swoje frustracje. Nadzieja nie była jej mocna stroną, chociaż jej imię oznacza nadzieję. Wydawało jej się, że nic nowego nie mogło jej się przydarzyć. Jej problem był bardzo prosty, Esperanza czekała na szczęście, zawsze w tym samym miejscu. Nigdy nie zrobiła ani jednego kroku by wyjść mu naprzeciw. Szczęście nie jest nachalne. Nie można na nie czekać z zamkniętymi drzwiami naszego serca. Wyjdź na zewnątrz i oddychaj szczęście, ono jest w powietrzu które ciebie otacza.

Miłej niedzieli otwartych drzwi.

Puertas Abiertas

Esperanza se sentía desilusionada, tantas veces ha esperado cosas buenas en su vida, y estas nunca llegaban. Escarbando en el pasado descubría todas sus frustraciones. Sentía, que carecía totalmente de la virtud que indicaba su nombre. Le parecía que nada nuevo la puede tocar. El problema era muy sencillo, Esperanza esperaba la felicidad siempre en el mismo lugar. Nunca hizo un paso para salir a su encuentro. La felicidad no insiste. No se puede esperarla con las puertas de tu corazón cerradas. Sal afuera y respirala, está en el aire que te rodea.

Feliz domingo de puertas abiertas.

Spokój (PL)

Robert czekał na soboty z wielkim pragnieniem nicnierobienia. Po tak intensywnym tygodniu należał mu się odpoczynek. Przyzwyczajony do wczesnego wstawania, nie wytrzymywał zbyt długo w łóżku. Wychodząc, szukał swojego ulubionego fotela, ale zawsze znajdował coś co trzeba przestawić, uporządkować lub wyczyścić. Odległość, która wydawała się taka mała, stawała się taka duża. I kiedy w końcu jego ciało siadało, zaczynały latać myśli, roztwarzając z każdego możliwego kąta rożne sprawy i problemy. Czuł , że jego „nicnierobienie” męczyło go bardzo. Chociażby jeden raz w tygodniu, szukaj totalnego spokoju, aby uspokoić twoje ciało i twoją duszę.

Miłej soboty spokoju.

Quietud

Roberto llegaba a los sábados con el firme propósito de no hacer nada. Después de una semana tan agitada, merecía un descanso. Acostumbrado a levantarse temprano, no aguantaba mucho en la cama. Al salir a buscar su sillón preferido, siempre encontraba algo que mover, ordenar o limpiar. El camino que parecía tan corto, se hacía tan largo. Y cuando por fin su cuerpo se sentaba, empezaba volar la mente, dando mil vueltas a los diferentes asuntos y problemas. Sentía que su “no hacer nada” lo cansaba mucho. Aunque sea una vez por semana, busca la total quietud, para calmar tu cuerpo y tu alma.

Feliz sábado de quietud.

Zostawiając (PL)

Zunilda wzdłuż swojej życiowej drogi zostawiała rożne rzeczy. Nie było łatwo rozstać się z nimi, ale czuła, że nie mogła dłużej nieść ich przez życie. Za przyjemność posiadania płaciła cenę wolności rozwoju, ta cena wydawała jej się zbyt wysoka. Pewien mądry Indianin powiedział dawno temu: „Odchodzić to pierwsza rzecz jakiej nas uczą, a ostatnia jaką potrafimy”. Od naszego urodzenia coś zostawiamy, od czegoś odchodzimy... od ciała naszej matki, od bezpieczeństwa naszego domu. Zostawiając jedne rzeczy, zdobywamy inne, żeby na końcu zostawić wszystko łącznie z naszym ciałem. Nie zatrzymuj się trzymając się kurczowo jakiejś rzeczy.

Miłego piątku rozwoju.

Dejando

Zunilda a lo largo de su camino dejaba algunas cosas. No era fácil desprenderse de algunas de ellas, pero sentía que tampoco era posible seguir con ellas. El gusto de tener fue pagado con la libertad de avanzar, y este precio le parecía excesivo. Un sabio indígena dijo hace tiempo: “Marcharnos es la primera cosa que nos enseñan y la última que aprendemos”. Desde nuestro nacimiento dejamos algo, de algo nos marchamos... del cuerpo de nuestra madre, de la seguridad de nuestra casa. Perdiendo unas cosas, conquistamos otras, para al final dejar todas ellas, incluido nuestro propio cuerpo. No te estanques aferrándote a una cosa.

Feliz viernes de avanzar.

Naturalnie (PL)

Mirian ceniła bardzo przyrodę, bardzo lubiła siedzieć i obserwować. Mówiła, że przyroda nie kłamie, nie udaje, nie jest fałszywa. Od jej zdrowia zależny nasze zdrowie. Ten zachwyt nad przyrodą, wpływał na całe jej życie. Starała się żyć w harmonii z wszystkimi, odżywiała się zdrowo używając naturalnych produktów. Nie robiła rzeczy bez sensu, takich które nie miałyby określonego celu. Nie zanieczyszczała miejsc w których była, myśląc o tych którzy przyjdą później. Nie używała zbyt wiele makijażu, ani na swojej twarzy, ani w swoich słowach. Była jasna i przejrzysta, bez prefabrykowanych uśmiechów i grzeczności. Bądź naturalna(y) i nie będziesz musiał się dużo tłumaczyć.

Miłego czwartku tego co naturalne.

Naturalmente

Mirian apreciaba mucho a la naturaleza, le encantaba sentarse y observar. Decía, que la naturaleza no miente, no disimula, no es falsa. De su salud depende la nuestra. El gusto por la naturaleza afectaba toda su vida. Procuraba vivir en armonía con todos, se alimentaba sanamente con los productos naturales. No hacía cosas sin sentido, que no tenían un objetivo claro. No ensuciaba lugares donde estaba, pensando en los que iban a venir después. No usaba mucho maquillaje, ni en su rostro, ni en sus palabras. Así era clara y transparente, sin sonrisas, ni amabilidades prefabricadas. Sé natural y no tendrás que dar muchas explicaciones.

Feliz jueves de lo natural.

Odległość (PL)

Maria czasami oddalała się tak daleko, że traciła z pola widzenia osoby które kochała, i oczy które patrzyły na nią z miłością i czułością. Daleko, życiowe problemy ogłuszały ją, stawała się coraz bardziej nieczuła. Bardzo oszczędna w posiłkach i uczuciach, przestała rozkoszować się wieloma rzeczami. To wszystko znikało, kiedy wracała do domu. Duża odległość od domu aktywuje naszą ochronę, i to co najcenniejsze ukrywa się wewnątrz nas, by nikt tego nie skrzywdził. Kiedy wracamy wychodzi na zewnątrz. Chroń to co kochasz, ale nie zamykaj tego w sobie w obecności osób które kochasz. Nic nie leczy, ani nie daje siły tak, jak oznaki czułości.

Miłej środy wyciągania na zewnątrz.

La Distancia

María a veces se iba tan lejos, que perdía de su vista las personas que amaba, y los ojos que la miraban con amor y ternura. Lejos, los vaivenes de la vida la aturdían, sentía que se estaba volviendo insensible. Muy parca en sus alimentos y sentimientos, dejaba de saborear muchas cosas. Todo eso se desvanecía cuando regresaba. La distancia activa nuestras defensas y lo más valioso se esconde más dentro, para que no lo lastimen. Al regresar, vuelve todo a flor de piel. Protege lo que amas, pero no lo cierres dentro frente a las personas amadas. Nada cura, ni alimenta mejor. que muestras de cariño.

Feliz Miércoles de sacar afuera.

Spojrzenia (PL)

Aida nie należała do osób pewnych siebie, chociaż nie była zbyt nieśmiała. Bała się spojrzeń, bo niektóre z nich wydawało jej się, że drapały jej duszę. Żyjąc wśród ludzi którzy swoim wzrokiem próbowali przeszyć ściany jej domu, czuja się obdarta z wszystkiego, nawet z resztek intymności. Spojrzenia, komentarze mówione szeptem w towarzystwie kpiących min, czasami zniechęcały ją nawet do wyjścia z domu lub przyjęcia gości. Ale na szczęście istniały też inne spojrzenia, które leczyły, dawały siłę i pewność siebie. Wśród wielu, spojrzenie jej matki, która zawsze jej ufała i wierzyła w jej zdolności.

Miłego wtorku spojrzeń które leczą.

Las Miradas

Aida no era de las personas muy seguras de si mismas, pero tampoco era tan tímida. Lo que pasa, es que tenía miedo de las miradas, algunas le arañaban hasta el alma. Rodeada de la gente, que con su mirada intentaban penetrar hasta muros de su casa, se sentía despojada de todo, hasta de restos de su intimidad. Las miradas, los comentarios en voz baja acompañados de la mueca burlona, a veces la desanimaban hasta de salir de su casa o de recibir visitas. Pero por suerte hubo también otras miradas que curaban, daban fuerza y seguridad. Entre muchas, la de su madre que siempre confiaba en ella y creía en sus capacidades.

Feliz Martes de miradas que curan.

Wsparcie (PL)

Dawid szedł przez życie pewnym krokiem. Nie bał się przeciwstawić się przeciwnościom i wyzwaniom. Przeżył już wiele i życie nie szczędziło mu trudności. Ci którzy go znali, podziwiali go bo był człowiekiem pewnie stąpającym po ziemi, który daje sobie radę ze wszystkim, nigdy nie okazując słabości. On miał mały sposób, jego pewność, jego niewzruszoność, były możliwe dzięki małemu wsparciu którego zawsze szukał. Kiedy czuł się niepewnie, przeczuwał jakąś trudność, szukał wzrokiem twarzy ukochanej osoby, która napełniła go pokojem. Kiedy nie był blisko niej, przywoływał ją w pamięci razem z ulubionym pejzażem, który dawał mu pokój i potrzebną równowagę. Szukaj twojego wsparcia każdego dnia.

Miłego poniedziałku wsparcia.

El apoyo

David iba por la vida con el paso seguro. No temía a enfrentarse a las adversidades y desafíos. Por muchas cosas ya ha pasado y su vida no le ahorraba dificultades. Los que lo conocían, lo admiraban por ser un tipo bien parado en la tierra, que puede con todo y nunca muestra la debilidad. Él tenía un pequeño truco, su seguridad, su inamovilidad, le daba el pequeño apoyo que buscaba. Cuando se sentía inseguro, presentía alguna dificultad, su mirada buscaba el rostro de la persona querida, que le daba la paz. Si no estaba cerca, traía a su memoria su rostro y algún paisaje, que le daba paz y equilibrio necesarios. Busca tu apoyo de cada día.

Feliz lunes de apoyo.

Ostrożność (PL)

Laura kiedyś była bardzo cięta w swoich słowach, natychmiast szufladkowała i sądziła ludzi. Czuła, że była bardzo precyzyjna w swoich sądach i bardzo sprawiedliwa. Ludziom się należało by tak byli sądzeni. Jej pewność siebie, jej niepodważalne opinie zaczynały się chwiać. Życiowe meandry postawiły ją w wielu sytuacjach tak nieoczekiwanych, że zastały ją zupełnie nieprzygotowaną. Chociaż trudno jej było się do tego przyznać, potrzebowała innych. Jej sądy i twierdzenia zostały wystawione na próbę. Ci którzy wydawali się dobrzy, nie byli tacy dobrzy, ani ci którzy wydawali się źli, nie byli tacy źli, jak jej się wydawało. Bądź bardziej ostrożny w Twoich sądach. Życie je skoryguje i wystawi na próbę.

Miłej niedzieli ostrożności.

La Prudencia

Laura antes tenía palabras muy afiladas, enseguida clasificaba y juzgaba a la gente. Era muy certera en sus juicios y en su opinión también muy justa. La gente se merecía que se les juzgue así. Su seguridad sus certezas empezaban a trastabillar. Es que los meandros de la vida la pusieron en diferentes situaciones tan inesperadas, que la agarraron desprevenida. Aunque le costaba reconocer, necesitaba de otros. Ahí sus certezas sus juicios de pusieron a prueba. Es que los buenos resultaron no ser tan buenos como esperaba, ni los malos tan malos como pensaba. Sé más prudente en los juicios, la vida los va a corregir, los pondrá a prueba.

Feliz Domingo de prudencia.

Małe kroki (PL)

Alicja wszystko miała daleko. No może niezupełnie, ale tak to czuła. Wydawało jej się, że całe szczęście było w bezpiecznej odległości. Mogła je widzieć, ale nie mogła go czuć, co powiększało jej smutek. Często myślała, że była przeznaczona do cierpienia, nie miała tego co mieli inni, żyjący według niej, tak beztrosko. Problem polegał na tym, że Alicja chciała wiele rzeczy naraz. Nigdy nie miała jasnych ani prostych celów. Miała wielkie sny i nie chciała robić małych kroków. Drogę życia przemierza się idąc małymi krokami, szanując życiowe procesy, nie skacząc. Można iść tylko w jednym kierunku, nie da się iść w kilku kierunkach naraz.

Miłej soboty małych kroków.

Pasos pequeños

Alicia todo tenía lejos. Bueno no exactamente, pero era lo que sentía. Parecía que toda la felicidad estaba a distancia segura. La podía ver pero no la podía sentir, lo que aumentaba su angustia. Muchas veces pensaba que estaba destinada a sufrimiento, no tenía lo que tenían otros, tan despreocupados según ella. Lo que pasaba, es que Alicia quería muchas cosas a la vez. Nuca tenía objetivos claros, ni simples. Todo eran sueños grandes y ella no estaba dispuesta dar pasos cortos. Por el camino de la vida hay que ir, no saltar, avanzar a pasos, seguir los procesos. Solo se puede ir en una dirección, no se puede ir en varias direcciones a la vez.

Feliz sábado de pasitos pequeños.

Puste ręce (PL)

Rocio miała puste ręce, to co przedtem w nich było zabrał wiatr. To niepierwszy raz tak się działo w jej życiu. Chociaż czuła się obdarta z czegoś co do niej należało, jej smutek trwał krótko. Na końcu doszła do wniosku, że ręce pełne to ręce zajęte i ręce puste to ręce wolne. Nie rezygnowała z posiadania rzeczy, to czego chciała uniknąć, to bycie ich niewolnicą. W życiu, kiedy mi więcej chcesz posiadać coś, tym bardziej stajasz się tego niewolnikiem, zamiast panować nad tym, dajesz się zdominować, sparaliżowany strachem przed utratą. Używaj, nie pozwalając by cię używali.

Miłego piątku nieprzywiązania.

Manos vacías

Rocío tuvo manos vacías, lo que antes estaba en ellas se llevo el viento. No era la primera vez, que las cosas se ponían así. Aunque se sentía despojada de algo suyo, su tristeza duraba poco. Al final llegaba a conclusión, que manos llenas manos ocupadas y manos vacías manos libres. No renunciaba a poseer las cosas, lo que quería evitar, es hacerse esclava de ellas. En la vida cuando más quieres poseer algo, más esclavo de eso te haces, en vez de dominarlo te dejas dominar, inmovilizado por el miedo de perder. Usa sin dejar de ser usado.

Feliz Viernes de desapego.

Konsekwencje (PL)

Jak każdy człowiek Beatriz szukała pocieszenia,

czuła się ofiarą. Ostatnio problemy się mnożyły w jej życiu. Miała wrażenie, że jakaś tajemnicza siła powielała je, na jakiejś makiawelicznej maszynie. Kiedy w ciszy swojego ciemnego pokoju obracała każdy problem oglądając z każdej strony i oddzielając jeden od drugiego, dobrą warstwą rożnych „dlaczego?”, widziała, że pojawiała się ledwie widoczna nić wzajemnych zależności. Powoli zaczęła odsłaniać się kurtyna tajemnicy i pojawiły się często nielubiane i niechciane konsekwencje. Chcesz czy nie, jest w Twoich planach lub nie, każda z Twoich decyzji ma zamknięte w sobie nasiono konsekwencji. To co urośnie z niego, nie zawsze jest dobre i przyjemne. Przyjmij to spokojnie i siej ostrożnie.

Miłego Poniedziałku konsekwencji.

Las Consecuencias

Como cada ser humano, Beatriz buscaba consuelo, se sentía una victima. En este ultimo tiempo los problemas se han multiplicado en su vida. Tenía la sensación de que una misteriosa fuerza, los estaba multiplicando en una maquiavélica fotocopiadora. Cuando en silencio de su cuarto oscuro daba vueltas a cada problema, separando uno del otro, con una buena capa de los ¿por qué?, veía que había un diminuto hilo de las interdependencias. Lentamente empezó retirarse el paño de misterio y aparecieron las poco queridas y aceptadas consecuencias. Quieras o no, esté en tus planes o no, cada una de tus decisiones tiene cerrada en si misma, una semilla de las consecuencias. Lo que crecerá de ella, no siempre es bueno y agradable. Aceptalo con calma y siembra con cuidado.

Feliz Lunes de consecuencias.

Kwiat kokosu (PL)

Patrycja chciała poznać ludzi i uwolnić się od tej okropnej samotności, która opanowywała jej życie. Nie udawało się jej mieć takich przyjaźni o jakich marzyła, nie mówiąc już o poważniejszych relacjach. Coś było nie tak i ona nie wiedziała co. Miała wrażenie, że ludzie nie byli gotowi, dać jej tego, czego ona szukała. Wydawało się, że zatrzymywali to dla siebie i wszystko kończyło się żalem, wzajemnym obwinianiem się. Patrycja oczekiwała od nich tego, czego ona nie miała i na odwrót. Nadszedł pewien wiosenny dzień i pojawił się kwiat kokosu, pełen małych kwiatów i rożnych form. Ten kwiat zmobilizował ją do poznania się bardziej, lepiej i poznania własnej samotności. Od kiedy zaczęła poznawać swoją samotność, ta przemieniła się ze znienawidzonego ciężaru w błogosławioną okazję pełną możliwości.

Miłej soboty poznania naszej samotności.

Flor de coco

Patricia quiso conocer gente, librarse de esta horrible soledad que invadía su vida. No conseguía tener amistades, como a ella le gustarían, sin hablar ya de relaciones más serias. Algo fallaba y ella no sabía qué era. Como que la gente no estaba dispuesta a dar, lo que ella buscaba. Parecía que lo estaban reteniendo todo. Todo terminaba en reproches, culpándose mutuamente. Patricia esperaba, que ellos le den, lo que a ella le faltaba y viceversa. Llego un día de primavera. Apareció una flor del coco, tan llena de pequeñas flores de tantas formas. La flor a ella la invitó a conocerse más, conocerse mejor y a conocer su propia soledad. Desde que la empezó a conocer la soledad, esa se transformo de una odiosa carga, en una bendita oportunidad.

Feliz sábado de conocer nuestras soledades.

Wstając wcześnie (PL)

Tego dnia szczęście Klaudii obudziło się wcześniej niż ona. Tak, że kiedy Klaudia na pół zaspana otworzyła oczy, szczęście już na nią patrzyło uśmiechając się. Nie miała wyjścia, też się uśmiechnęła, i jej uśmiech miał tę magiczną moc czynienia piękniejszym, tego co już było piękne. Zrobiło to na niej duże wrażenie, ile małe światełko szczęścia może zmienić. Chociaż tego nie było w jej planach tego ranka, Klaudia zdecydowała się być szczęśliwa cały dzień. Wszystko dlatego, że szczęście wstaje wcześnie, kiedy niewyspana gorycz jeszcze śpi.

Miłego piątku szczęścia.

Madrugando

Este día la felicidad de Claudia se despertó antes que ella. Así, que cuando Claudia medio dormida abrió los ojos, la felicidad ya la estaba mirando y sonriendo. No le quedaba de otra, también le respondió con una sonrisa, que tuvo la mágica cualidad de hacer más hermoso, lo que por si ya era hermoso. Se quedó impresionada al ver, cuanto cambia un lucecita de felicidad. Aunque no estaba en sus planes esta mañana, Claudia decidió ser feliz todo el día. Todo porque la felicidad es madrugadora, mientras que la amargura trasnochada se queda dormida.

Feliz Viernes de felicidad.

Zmęczenie (PL)

Życie Krystyny było naznaczone zmęczeniem. To już był stan chroniczny, który towarzyszył jej od jakiegoś czasu. Wszystko to dlatego, że ona zdecydowała się gonić za szczęściem. Uważna, na to co mówili ludzie, natychmiast się mobilizowała i docierała do miejsca w którym według ludzi było szczęście, gdzie je ktoś widział lub czuł. Kiedy Krystyna docierała na miejsce i instalowała się w nim, to okazywało się, że niczym nie różniło się, od odwiedzonych wcześniej miejsc. Nie wierzyła, że tu może być szczęście. Jeżeli jest to na pewno bardzo ukryte i tylko dla ekspertów. Przegrana i zniechęcona wracała ze swoich podroży, bez tak oczekiwanej zdobyczy. Obok jej fotelu w cieniu drzewa, było szczęście, chociaż ona go jeszcze nie widziała, bo zajęta patrzeniem daleko, nie miała czasu by patrzeć blisko i do

środka, gdzie było to wszystko to, czego ciągle szukała.

Miłego czwartku patrzenia blisko.

El Cansancio

La vida de Cristina fue marcada por el cansancio. Un estado crónico, que le acompañaba desde hace un tiempo. Todo porque ella decidió perseguir la felicidad. Atenta a lo que decía la gente, enseguida se movilizaba y corría a lugar señalado, donde según ellos había la felicidad, donde la vio o sintió alguien. Cuando Cristina llegaba y si se instalaba en el nuevo lugar, éste en nada era diferente a todos los lugares recorridos. No creía posible que aquí puede estar la felicidad. Si está seguro muy escondida solo para expertos. Derrotada y desanimada regresaba de su viaje, sin la conquista tan esperada. Al lado de su sillón en la sombra de un árbol, estaba la felicidad aunque ella no la veía todavía, mirando siempre lejos, no tuvo tiempo a mirar cerca, donde estaba todo lo que buscaba.

Feliz Jueves de mirar cerca.

Chmura (PL)

Od jakiegoś czasu, chmury nie pozwalały na to, żeby wyszło słońce na niebie Palomy. W czasie kiedy życie innych przebiegało w pełnym świetle, jej życie było naznaczone mrokiem. I jako że nie było wystarczająco światła, nic nie było jasne. Nawet smaki były inne, słodycz nie była tak słodka jak kiedyś, ani sól tak słona. Paloma czuła się źle, życie bez smaków i w mroku nie było życiem. Łatwo i często traciła cierpliwość. Wśród łez które jeszcze bardziej komplikowały sytuacje, zobaczyła przebłysk światła. Ten jeden zbłąkany promień, pomógł jej zobaczyć coś czego nie widziała aż do tej pory. To nie były chmury, tylko jedna chmura, która jej zasłaniała wszystko. Kiedy ją przegoniła, jej życie od nowa stało się świetliste i smakowite. Patrz dobrze: Jakie chmury zaciemniaj twoje życie?

Miłej środy odganiania chmur problemów.

La Nube

Hace un tiempo, las nubes no dejaron salir al sol, en el cielo de Paloma. Mientras la vida de otros transcurría en plena luz, la suya fue marcada por oscuridades. Y como no había suficiente luz, nada era claro. Hasta los sabores quedaron afectados, y lo dulce ya no era tan dulce como antes, ni lo salado tan salado. Paloma se sentía mal, una vida sin sabores y llena de oscuridades, no era vida. Se desesperaba fácil y totalmente. Entre lagrimas que empeoraban aún más la situación, vio un destello de luz. Este rayo perdido le ayudó ver algo, que ignoraba hasta hace poco. No eran nubes, era una nube que le tapaba todo. Al espantarla, su vida de vuelta se volvió luminosa y sabrosa. Mira bien ¿qué nube oscurece tu vida?

Feliz Miércoles de espantar las nubes de problemas.

Chociaż (PL)

Wiedzą o tym mądrzy ludzie pustyni: „Chociaż ktoś śpi i tak nadchodzi świt”. Światło z tobą i bez ciebie otwiera sobie drogę wśród ciemności. Chociaż ty zdecydujesz się być smutnym i nieszczęśliwym, szczęście jest w drzwiach twojego życia, i będzie tam, aż mu pozwolisz wejść. Wiele zależy od ciebie, od twoich decyzji, od twoich chęci brania udziału. Chociaż ktoś siedzi według siebie całkowicie nieruchomo i tak bierze odział w wielkim ruchu wszechświata. Bądźmy uważni na to co nas otacza, obok smutku który oślepia nasze oczy, jest szczęście, które wydaje się nie zostało zaproszone na festyn twojego życia.

Miłego wtorku widzenia więcej.

Aunque...

Lo saben los hombres sabios del desierto: “Aunque uno está dormido no deja de amanecer”. La luz contigo y sin ti se abre el camino entre las tinieblas. Aunque tú decidas ser triste e infeliz, la felicidad está en tu puerta y estará ahí hasta que le dejes entrar. Mucho depende de Ti, de tus decisiones, de tus ganas de participar. Aunque uno está sentado y en su opinión totalmente inmóvil, participa en el gran movimiento del universo. Esté atento a todo lo que te rodea, al lado de la tristeza que ciega tus ojos, está la felicidad, que parece ser no fue invitada al festín de tu vida.

Feliz Martes de ver más.

Mrowiska (PL)

Wczoraj popołudniu szukałem mrowisk. Było ich sporo wzdłuż drogi którą jechałem. Ale ginęły mi w pejzażu. Byłem zbyt daleko on nich. Zdjęcia które próbowałem zrobić wydają się być zdjęciami pejzażu a nie mrowisk. Często żyjemy poruszając się drogami naszej rutyny, w dużej odległości od małych i ważnych rzeczy które są częścią naszego życia. Zadowalamy się widząc pejzaż, ale nie zdajemy sobie sprawy z wielu szczegółów które tracimy. Nie przyzwyczajajmy się zbytnio do rzeczy ogólnych, starajmy się widzieć to co jest wyjątkowe, w życiu, w domu i w rodzinie.

Miłego poniedziałku szczegółów.

Hormigueros

Ayer en la tarde buscaba hormigueros. Había muchos a lo largo del camino. Pero se me perdían en el paisaje. Estaba demasiado lejos de ellos. Las fotos que intente sacar, parecen fotos de paisaje y no de hormigueros. Vivimos a veces transitando por las rutas de nuestra rutina a mucha distancia de cosas pequeñas e importantes que forman parte de nuestra vida. Nos conformamos viendo un paisajes, pero no nos damos cuenta de muchas detalles que perdemos. No nos acostumbremos demasiado a lo general, sino veamos también lo particular, en la vida, la casa y la familia.

Feliz lunes de detalles.

Żółwie (PL)

Świat w którym żyjemy przyzwyczaja nas do dbania o to co nasze, zaniedbując to co jest wspólne. Pragniemy mieć różne rzeczy i kiedy już je mamy, to chcemy chronić je z wszystkich sił. Żyjemy między dwoma niepokojami, jeden spowodowany pragnieniem posiadania, a drugi strachem przed utratą tego co już mamy. Niepokój czyni nas twardymi, ślepymi, nieczułymi na innych, tak że potrafimy być razem ale osobno. Blisko fizycznie ale nigdy nie duchowo. Każdy z nas jak żółw na plecach niesie swój świat. Trzeba uważać by pancerz który budujemy, nie oddalał nas i czynił niewrażliwymi na obecność innych osób.

Miłej niedzieli czucia obecności innych.

Las Tortugas

El mundo en que vivimos nos acostumbra a cuidar lo nuestro, descuidando lo que es de todos. Ansiamos tener y al conseguir lo deseado, lo protegemos con todas las fuerzas. Vivimos entre dos ansiedades, de no tener lo que queremos y de perder lo que ya tenemos. La ansiedad nos endurece, ciega, insensibiliza a otros, al grado de estar juntos pero separados. Cada uno como una tortuga cargando en la espalda su mundo. Hay que tener cuidado para que el caparazón que estamos construyendo, no nos aleje, ni haga insensibles a la presencia de otros.

Feliz Domingo de sentir presencia de otr@s.

Sumując (PL)

Mały kwiat nie zmienia krajobrazu, ale kiedy jest ich dużo, mogą całkowicie go zmienić. To samo dzieje się z uśmiechem, jeden nie zmienia wiele, ale kiedy sumuje się je, przemieniają rzeczywistość, rozjaśniają twarze i serca. Wydaje się, że całe życie dodajemy, kolekcjonujemy rzeczy, nie tylko materialne. Co wybieramy zależny od nas, każda decyzja, każda opcja ma swoje konsekwencje. Optuj za tym co czyni piękniejszym twoje życie, twój świat.

Miłego piątku dodawania.

Sumando

Una pequeña flor no cambia el paisaje, pero cuando son muchas pueden cambiarlo por completo. Lo mismo pasa con las sonrisas, una no cambia mucho, pero cuando se suman transforman la realidad, iluminan los rostros y los corazones. Parece, que toda la vida sumamos cosas, y no solo materiales. Ahora qué es lo que sumamos ya depende de nosotros. Cada decisión, cada opción tiene sus consecuencias. Opta por lo que embellece tu vida, tu mundo.

Feliz Viernes de sumar.

Życiowa Topografia (PL)

Obok chodnika prowadzącego do mojego domu pojawiły się kwiaty. To nie róże, ale przypominają mi coś... Droga usłana różami, stała się synonimem życia bez problemów, bez trudności, która wydaje się, że zapewnia osobisty sukces. Róże mają kolce, które prędzej czy później wbijają się w tego co chodzi po nich. Lepiej mieć je jako piękne punkty odniesienia. Posiadanie dobrych punktów odniesienia pomaga przejść przez życie nie gubiąc się. Jakie są punkty odniesienia w twojej życiowej topografii?

Miłego czwartku kwiatów przy drodze

Topografía vital

Al lado de la vereda que lleva a mi casa aparecieron flores. No son rosas pero me hacen recordar algo... El camino de rosas, se volvió sinónimo de un camino sin problemas, sin dificultades, que aparentemente asegura un éxito personal. Las rosas tienen espinas. que tarde o temprano. se clavan en la persona, que camina sobre ellas. Mejor tenerlas al lado de camino, como adorno y como bella referencia. Tener buenas referencias ayuda a caminar sin perderse. ¿Cuales son las referencias de tu topografía vital?

Feliz Jueves de flores al lado del camino.

Sceneria (PL)

W wielu miejscach na świecie, młode pary robią sobie zdjęcia w miejscach charakterystycznych w pięknej scenerii. Pozostają piękne wspomnienia z cudownymi widokami. W ciągu naszego życia, również tego w parze, nie powinniśmy zaniedbywać scenerii, to znaczy małych szczegółów które tworzą atmosferę w której czujemy się dobrze i możemy realizować się osobiście. Nie tylko jest ważne z kim dzielisz życie, również jest ważne gdzie je dzielisz. Dbajmy i budujmy scenerię naszego szczęścia.

Milej środy dbania o scenerię.

Escenarios

En muchos lugares del mundo, las parejas recién casadas, suelen sacar fotos en lugares emblemáticos, en lindos escenarios. Quedan lindos recuerdos con hermosas vistas. Durante nuestra vida, también la vida de pareja, no se debe descuidar los escenarios, eso quiere decir; los pequeños detalles que crean el ambiente, en él que las personas se sienten bien y pueden realizarse. No solo importa con quien estás compartiendo tu vida, también importa en donde estás. Cuidemos y construyamos escenarios de nuestra felicidad.

Feliz Miércoles de cuidar escenarios.

Owoce (PL)

Większość owoców będąc miękka i soczysta na zewnątrz, wewnątrz kryje serce, a w nim twarde nasiona. Oczywiście istnieją wyjątki, ale te tylko potwierdzają regułę. Z ludźmi często dzieje się coś przeciwnego. Wielu z nas jest bardzo twardych na zewnątrz, mając w środku miękkie i czułe serce. Ma się wrażenie, że ta zewnętrzna twardość jest jakiegoś rodzaju ochraną czułego serca. Nie wyciągaj pochopnych wniosków znając kogoś tylko na zewnątrz. Daj sobie czas z uśmiechem i delikatnością dotrzyj do serca. Czeka na Ciebie wiele niespodzianek.

Miłego wtorku owoców.

Frutas

La gran mayoría de las frutas, siendo blanda y jugosa por fuera, dentro guarda un corazón y en él unas semillas duras. Claro que existen excepciones, pero no hacen otra cosa, que confirmar la regla. Con los seres humanos pasa algo contrario. Muchos somos muy duros por fuera, teniendo dentro un corazón blandito y sensible. Uno tiene impresión, que la dureza exterior, es como una especie de defensa, para proteger el corazón sensible. No saques tus conclusiones conociendo alguien por fuera. Date tiempo, con una sonrisa y delicadeza llega a su corazón. Te esperan muchas sorpresas

Feliz Martes de frutas.

Koło Fortuny (PL)

Życie Antonii kręciło się dookoła. Ona często czuła, że kreci jej się w głowie, za każdym razem jak próbowała coś zrobić miała wrażenie, że już było za późno. Życie nie zatrzymywało się ani na chwile i szczęście nie mogło wejść na koło jej życia. Szczęście, które było na zewnątrz nie docierało do niej, ale za to, to które było wewnątrz niej, kręciło się razem z nią. Aby nie kręciło się nam tak bardzo w głowie, trzeba przestać patrzeć na zewnątrz i zacząć patrzeć wewnątrz nas samych. Można odkryć więcej niż moglibyśmy sobie wyobrazić. Tam jest całe szczęście którego potrzebujemy i którym możemy się dzielić.

Miłego Poniedziałku dzielenia się.

La Rueda de la Fortuna

La vida de Antonia daba muchas vueltas. Ella ya se sentía mareada, cada vez que intentaba hacer algo, sentía que ya era demasiado tarde. La vida no se paraba ni por un momento y la felicidad no pudo subir a su rueda. La felicidad que estaba afuera no la alcanzaba, pero la que estaba dentro daba vueltas con ella. Para no marearse tanto, hay que dejar de mirar afuera y empezar mirar adentro. Uno descubre más de lo que se podía imaginar. Ahí está toda la felicidad que necesitas y puedes compartir.

Feliz Lunes de Compartir.

Pulich - Kwiecisty łuk (PL)

Mamy jeden specjalny dzień, we wszystkich kulturach przeżywa się go na rożne sposoby. W Meksyku w regionie Huasteka, to dzień spotkania tych którzy są po rożnych stronach życia. Ci którzy przeszli przez kwiecisty łuk śmierci, przychodzą na spotkanie, na spotkanie życia. Kierując się ścieżkami zaznaczonymi płatkami kwiatu zwanego Kwiatem świętych docierają do ołtarzy gdzie czeka na nich szklanka wody, by mogli orzeźwić się po długiej drodze, są tam też smaczne tamales i chichiliques. Wszyscy odwiedzający dom biorą odział w tej wielkiej uczcie z tymi, którzy już odeszli. Stajemy się jedną Rodziną. Nie ma dnia bardziej radosnego, to prawdziwe świętych obcowanie. Ostatnie słowo nie należy do śmierci tylko do życia.

Miłego dnia Xantolo.

Pulich - el Arco florido

Tenemos un día especial, todas las culturas lo viven de las diferentes maneras. En la Huasteca en México, es un día de encuentro, entre los que están de los diferentes lados de la vida. Los que atravesaron el florido arco de la muerte, vienen al encuentro, el encuentro de la vida. Siguiendo los caminitos de las flores del huitz santorum (flor de santos), llegan a los altares, donde les espera un vaso de agua, para refrescarse después de largo camino y están los ricos tamales y chichiliques. Todos los que llegan a la casa de visita, participan en la gran fiesta con los que ya se fueron. Nos hacemos una Familia. No hay día más alegre, es la verdadera comunión de los santos. La última palabra no la tiene la muerte, sino la vida.

Feliz día de Xantolo.

Po Burzy... (PL)

Nadchodzi burza, po jednej ciszy i przed drugą ciszą. Tajemnicza gra natury. Po powstaniu różnych frontów atmosferycznych, jest konieczne uregulowanie wszystkiego, by powrócić do początkowej harmonii. Tak jak nadchodzi, tak odejdzie, tylko trzeba poczekać, szukając schronienia w bezpiecznym miejscu. To nie tylko przyroda, która jak się rozreguluje, przechodząc przez burze, powraca do równowagi i spokoju, w naszych relacja przezywamy te same procesy. Byłoby dobrze nie bić na alarm, patrzeć poza grzmoty i błyskawice, chronić szacunek i miłość, patrzeć na to co utraciło równowagę, czekając aż nadejdzie spokój. Nie chodzi o bierne oczekiwanie, lecz o świadome przyjmowanie pewnych procesów i mechanizmów w naszym życiu.

Miłej soboty spokoju po burzy.

Después de la Tormenta...

Llega la tormenta, después de la calma y antes de otra calma. Un misterioso juego de la naturaleza. Al crearse diferentes frentes atmosféricos, es necesario un ajuste, para volver a la armonía inicial. Así como llega, se irá, solo hay que esperar protegiéndonos en un lugar seguro. No es solo la naturaleza, que al desajustarse, pasando por la tormenta, nos lleva al equilibrio y la calma, también en nuestras relaciones, vivimos los mismos procesos. Sería bueno no alarmarnos, ver más allá de los truenos y relámpagos, proteger el cariño y respeto, mirando los desajustes, esperar, mientras llega la calma. No se trata de la espera pasiva, sino de consciente aceptación de ciertos procesos y mecanismos en nuestra vida.

Feliz Sábado de calma después de la tormenta.