Świat w którym żyjemy przyzwyczaja nas do dbania
o to co nasze, zaniedbując to co jest wspólne. Pragniemy mieć
różne rzeczy i kiedy już je mamy, to chcemy chronić je z
wszystkich sił. Żyjemy
między dwoma niepokojami, jeden spowodowany pragnieniem posiadania,
a drugi strachem przed utratą
tego co już mamy. Niepokój czyni nas twardymi, ślepymi,
nieczułymi na innych, tak że
potrafimy być razem ale osobno. Blisko fizycznie ale nigdy nie
duchowo. Każdy z nas jak żółw na plecach niesie swój świat.
Trzeba uważać by pancerz który budujemy, nie oddalał nas i czynił
niewrażliwymi na obecność innych osób.
Miłej
niedzieli czucia obecności innych.

No hay comentarios:
Publicar un comentario