Experiencia que ciega

Ramiro era un hombre bien experimentado, tenía mucha experiencia y con gusto la compartía con todos. La vida lo ha puesto en diferentes situaciones y diferentes lugares. Mucho había visto y aprendido a lo largo de los años. Todo era muy valioso y excelente, hay poca gente que ha pasado por tantas cosas en la vida, solo que Ramiro se quedó amarrado a su pasado, sin avanzar, teniendo una visión muy estática de las cosas. Su experiencia, en vez de ayudarle ver y entender mejor a las cosas y acontecimientos, lo dejaba ciego y encerrado en su pasado. Aprende de lo que has vivido y de lo que han vivido los demás, pero no olvides, que el mundo está en constante movimiento. Siempre hay cosas nuevas por descubrir, caminos por abrir. Hasta el último día de tu vida, deja el espacio para la sorpresa.

Feliz sábado de ojos abiertos.

Wzrost wewnętrzny (PL)

Przez wiele lat Marcos urósł na zewnątrz. Jego rodzice i przyjaciele podziwiali jego pokaźny wzrost. Starali się dać mu wszystko by czuł się wygodnie. On bardzo wdzięczny za wszystko, za ich troskę, czuł się nienasycony. Czuł, że ma coś co nie jest jego rozmiaru. Urósł na zewnątrz, ale nie urósł w środku. Potrzebował czegoś więcej niż większego, nowego, markowego, ubrania i butów. Wzrost wewnętrzny chociaż wydaje się wolniejszy i niewidzialny jest również bardzo ważny. Wiele z problemów które nas dotykają i przerastają. Wydają nam się takie wielkie dlatego, że nie urośliśmy wewnątrz. Oprócz twojego ciała karm też twojego ducha.

Miłego piątku wzrostu.

Crecer por dentro

Durante muchos años Marcos ha crecido por fuera. Sus padres y amigos admiraban su considerable estatura. Procuraban darle todo para que se sienta cómodo. Él, muy agradecido con todas las atenciones, quedaba muy insatisfecho. Sentía que algo no está de su talla. Ha crecido por fuera, pero no ha crecido por dentro. Necesitaba mucho más que ropa y zapatos más grandes, nuevos y de marca. El crecimiento interior aunque parece más lento e invisible, es igual de importante. Muchos de los problemas que nos afectan y según nosotros, nos superan, no son tan grandes. Nos parecen gigantes porque non crecimos por dentro. Aparte de tu cuerpo alimenta tu espíritu.

Feliz viernes de crecimiento.

Igły (PL)

Susana czuła, że nazbierane zmęczenie wbijało się w szyję i ramiona. To nie tyle ilość pracy którą musiała wykonać, ile monotonność prac powtarzanych każdego dnia, każdego tygodnia. W zależności jak czuła się w środku, sukcesja obowiązków zamieniała się, albo w blednę koło, albo w błogosławiony krąg. Stan ducha może zamienić igłę bólu w igłę akupunkturzysty, jedna rani, druga relaksuje i leczy. Staraj się znaleźć czas dla siebie. Coś ekskluzywnego, czego nikt nie będzie mógł zająć swoimi wymaganiami. Idź na spacer, patrz na przyrodę, obserwuj je zmiany i uwolnij twoje myśli.

Miłego czwartku bez igieł bólu.

Agujas

Susana sentía un cansancio acumulado que se le clavaba en el cuello y hombros. No era tanto la cantidad de cosas que tenía que hacer, sino la monotonía de los trabajos repetidos, a la vuelta de cada día, de cada semana. Y dependiendo como se sentía por dentro, la sucesión de las obligaciones se convertía en un circulo vicioso o virtuoso. El estado de ánimo puede convertir una aguja de dolor, en una de acupuntura, una de ellas lastima, la otra relaja y cura. Procura encontrar tiempo para ti. Algo exclusivo, que nadie pueda invadir con sus exigencias. Haz un paseo, una buena caminata, mira la naturaleza observa sus cambios y despeja tu mente.

Feliz jueves sin agujas de dolor.

Skargi i lamenty (PL)

Do niedawna, dni Manueli były różańcem skarg i lamentów. Ona taka dobra i świat taki zły, nie żyli w zgodzie, i żeby było wszystko jasne, ona nie była winna. Wina była ekskluzywna własnością innych. Ona była taka biedna, że nawet winy nie mogła mieć, zresztą nie miała nic. Luksus szczęśliwego życia nie był w jej zasięgu. Żaląc się na prawo i lewo Manuela zmęczyła się dlatego że nikt nad nią się nie litował, i nawet ona sama nudziła się słuchając swych narzekań jak porysowanej płyty. Z wielkim trudem akceptowała gratisowe piękno krajobrazu. Chmury, drzewa i kolory pól, jak krople deszczu zmoczyły jej dusze, która wydawała się nieprzemakalna. I jako że ludzie są częścią krajobrazu, nawet na nich zaczęła patrzeć innym wzrokiem. Tylko ty możesz otworzyć drzwi szczęściu. Nie odmawiaj mu prawa wstępu. Patrz na krajobrazy które cie otaczają. Oddychaj głęboko...

Miłej środy otwartych drzwi.

Quejas y lamentos

Hasta hace poco los días de Manuela eran un rosario de quejas y lamentos. Ella tan buena y el mundo tan malo, no se llevaban de todo bien, y eso sí, ella no tenía la culpa. La culpa era la exclusiva propiedad de otros. Ella tan pobre que ni culpa pudo tener, de hecho no tenía nada. El lujo de la vida feliz no estaba a su alcance. Quejándose a diestra y siniestra Manuela se cansó, pues nadie le tenía lástima, y hasta ella ya se cansaba de escuchar su disco rayado. A duras penas reconocía la gratuita belleza del paisaje. Las nubes, los árboles y los colores del campo, como gotas de lluvia mojaron su alma, que parecía impermeable. Y como la gente forma parte del paisaje, a ellos también los empezó ver con otros ojos. Solo tu puedes abrir las puertas a la felicidad. No le niegues la entrada. Mira los paisajes que te rodean. Respira profundamente...

Feliz Miércoles de abrir las puertas.

Horyzont (PL)

Ewa szukała szczęścia na swój rozmiar. Nic ekstrawaganckiego. Kolekcjonowała chwile z długich spacerów. Wiele razy miała wrażenie, że na linii horyzontu niebo i ziemia się spotykają i całują, być może to tylko przelotny pocałunek, ale zawsze pocałunek. Dla Ewy szczęście to właśnie to, zdolność spotkania, możliwość bycia razem chociaż przez chwile. Tak jak idąc zmienia się linia horyzontu, tak zmienia się nasze szczęście. W miarę postępowania, bardziej się rozszerza. Nie ograniczaj się. W życiu zawsze zostawiamy coś na zawsze za naszymi plecami, ale zostawiając coś, zbliżamy się do czegoś nowego. Życie nam zabiera ale i nam ofiaruje. Przyjmuj jego prezenty. Dla Ciebie zawsze jest więcej....

Miłego wtorku poszerzania horyzontów.

El Horizonte

Eva buscaba la felicidad a su medida. Nada extravagante. Coleccionaba los instantes de sus largos paseos. Muchas veces tenía la sensación de que en el horizonte el cielo y la tierra se encuentran y se besan, tal vez era un beso fugaz, pero siempre un beso. Para Eva la felicidad era eso, la capacidad de encuentro, la posibilidad de estar juntos, aunque sea por un instante. Así como caminando se mueve la linea del horizonte, así se mueve nuestra felicidad. Mientras más avanzamos, más se expande. No te limites. En la vida siempre algo dejamos para siempre detrás de nuestra espalda, pero al dejar algo, nos acercamos a algo nuevo. La vida nos quita y nos da. Acepta sus regalos. Para Ti siempre hay más.

Feliz martes de ensanchar los horizontes.

Días de piedra

Sus días de la semana parecían de piedra, pesados, cargados de cosas y muy compactos. No entraba en ellos ni un alfiler de descanso. Una cosa se encimaba sobre la otra. Tenía que balancear mucho este gran peso, para no terminar aplastado por la carga de sus compromisos. Por eso cuando llegaba el domingo, se liberaba. Sus brazos liberados del trabajo, podían abrazar a los suyos. Sus ojos, podían ver los ojos de ellos, sus rostros. Podían hablar sin pedir, exigir o apurar, simplemente hablar por hablar. Llenando el aire con la música de su cariño. Su corazón latía acelerado, no por las prisas del trabajo, sino por la emoción de un domingo en Familia. Un domingo que cambiaba los “tengo que...” en los “quiero...”. Un cambio que parece insignificante, pero es esencial.

Feliz domingo de los “quiero...”

Kururu - Ropucha (PL)

Nigdy nie próbowała udawać kogoś innego. Chociaż nie wszyscy mogą na nią patrzeć, lub być blisko niej, nie czuje się odrzucona. Bajki o wróżkach, widziały w niej zaczarowanego księcia. Być może jak to bajki mówiły jakąś prawdę, jest księciem ogrodu, broniąc go przed inwazja szkodników, gdy inni śpią. Brzydka dla innych, zawsze jest piękna dla swoich. Bez kompleksów, bez porównań, prowadzi swoje życie, zajmując świętą przestrzeń jaka dla niego jest przeznaczona. Nie porównuj się, jesteś jedyny/a, masz swoje święte miejsce, przeznaczone tylko dla ciebie w tej wielkiej krzyżówce szczęścia. Ci którzy się porównują, wątpią w swoją wartość, swoje zdolności, są na najlepszej drodze do bycia nieszczęśliwymi. Wypełnij twoje dni miłością i radością.

Miłej soboty bycia jedynymi.

Kururu - El Sapo

Nunca ha presumido ser otro. Aunque no todos lo pueden mirar o tener cerca, no se siente rechazado. Los cuentos de hadas, han visto en él, un príncipe encantado. Puede ser que decían algo de la verdad, pues es el príncipe del jardín, defendiéndolo de las plagas cuando otros duermen. Feo para otros, siempre es hermoso para los suyos. Sin complejos, ni comparaciones, sigue su vida ocupando su sagrado espacio que le corresponde. No te compares, eres unico/a, tienes tu sagrado espacio destinado solo para Ti en el gran crucigrama de la felicidad. Los que se comparan dudan de su valor, de su capacidad, están en el mejor camino para ser infelices. Rellena tus días con amor y alegría.

Feliz sábado de ser únicos.

Wspinaczka (PL)

Blanka od kiedy tylko sięga jej pamięć interesowała się wysokościami. No może wysokościami to za dużo powiedziane, zwyczajnie lubiła wchodzić na wszystko co było wyższe niż ona. Gdy ją pytali dlaczego? Mówiła, że z wysoka wszystko wygląda inaczej. Odpowiedz dość prosta i oczywista. Jej wspinaczki i zejścia nauczyły ją czegoś bardzo prostego, ale ważnego, co przydaje jej się do dzisiaj. Zawsze jest coś za ścianą, murem, płotem, i droga nie kończy się tam gdzie nie dochodzi nasz wzrok, zawsze prowadzi dalej. Jeżeli ściany, mury, ogrodzenia, jak problemy nas ograniczają będąc na dole, ukrywają rzeczy które są daleko, tak wspinając się troszeczkę odkrywamy, że możemy iść dalej. Nie ma innej granicy niż ta, która my sobie wyznaczymy. Nie wszystko jest dla nas dobre i nie zawsze warto iść naprzód. Czasami lepiej zatrzymać się i wykorzystać moment, chwile. To co z jednego poziomu wydaje się olbrzymie, nie do pokonania, z innego poziomu, wydaje się małe i do osiągnięcia. Podnieś twojego ducha i zdecyduj się którędy iść dalej.

Miłego piątku wspinaczki.

Escalando

Blanca desde que alcanza su memoria, tenía la gran atracción por las alturas. Bueno tal vez decir alturas, es decir demasiado, simplemente le gustaba subir a todo lo que estaba más alto que ella. Cuando la preguntaban ¿por qué? Decía, que desde arriba las cosas se ven diferentes. Respuesta bastante sencilla y obvia. Sus subidas y bajadas la enseñaron algo simple, pero muy importante, que le sirve hasta ahora en su vida. Siempre hay algo detrás de una pared, un muro, cercado, y el camino no se termina donde ya no alcanza nuestra vista, siempre va más allá. Si las paredes, muros y cercados, como los problemas nos limitan estando abajo, esconden las cosas que están más lejos, así subiendo un poco, nos damos cuenta que podemos avanzar. Que no hay más limites que los que nosotros nos pondremos. No todo nos conviene y no siempre hay que avanzar. A veces mejor parar y disfrutar del momento. Lo que desde un nivel parece enorme e insuperable, desde otro parece diminuto y alcanzable. Levanta tu espíritu y decide por done caminar.

Feliz viernes de subidas.

Waga (PL)

Antonia nie była osobą obliczoną. Wszyscy znali jej hojność. To dzięki czemu była znana i chwalona, dla niej zaczynało się stawać wielkim problemem. Czuła, że w jej relacjach, które prawie zawsze kończyły się źle, zostawiając ją zranioną i obdartą, była całkowita nierównowaga. Szukała wagi, żeby móc położyć na jednym końcu, wszystko to co ona inwestuje w relacje i na drugim końcu, to co inwestuje druga strona. Widząc, że waga z strony natychmiast poszła na dół i z drugiej strony nawet en drgnęła, bo nic nie robiło przeciwwagi, nie widząc możliwej zmiany na horyzoncie, zdecydowała, przemyśleć i przerobić niektóre rzeczy. W życiu potrzebna jest równowaga. To co już dziś jest niezrównoważone jutro będzie bardziej. Nie zapomnij, że dając masz prawo otrzymać. Życie pary zależy od dwojga osób, nie tylko od ciebie.

Miłego czwartku równowagi.

La Balanza

Antonia no era de las personas que se pasan la vida haciendo cálculos. Todos conocían su generosidad. Lo que fue reconocido y aplaudido por muchos, para ella se empezó a convertir en un problema. Sentía que en sus relaciones, que casi siempre terminan mal, dejándola lastimada y despojada, hay un total desequilibrio. Buscaba una balanza, para poner en un extremo, todo lo que ella invierte en la relación de la pareja y en otro extremo, todo lo que da su pareja. Al ver que de su lado la balanza se iba abajo y de otro lado casi no hacia ningún contrapeso, sin ver un posible cambio en el horizonte, decidió repensar y rehacer algunas cosas. En la vida se necesita un equilibrio. Lo que hoy ya está desequilibrado, mañana estará peor. No olvides, que al dar tienes derecho de recibir. La vida de la pareja depende de los dos, no solo de Ti.

Feliz Jueves de equilibrio.

Hasła (PL)

Alba nie ufała środowisku w którym żyła. Otoczona dużą ilością osób, wiele razy widziała jak zaufanie które miała padało w gruzach. To co komuś mówiła w zaufaniu, powtarzano wśród uszczypliwych komentarzy i drwiących uśmiechów, bez względu na skutki. Żeby uniknąć kradzieży reszty intymności którą identyfikowała z duszą, zaczęła zakładać hasła na wszystkie urządzenia których używała aby się komunikować i chować swoje rzeczy. Z czasem miała tyle haseł, że kiedy bardzo się spieszyła, denerwowała się i myliła, ni ona sama miała dostęp do swoich rzeczy. Najgorsze w tym wszystkim było to, że wydawało się że nawet jej serce miało hasło którego nikt nie znal, a ona często zapominała. Mówili, że miała serce z kamienia. To nie była prawda, fakt że ciężko było się do niego dostać. Chroń twoją intymność ale bez zakładania pancerza, uważaj by nie stać się osobą twardą i niedostępną.

Miłej środy bez wielu haseł.

Contraseñas

Alba desconfiaba de su ambiente. Rodeada de mucha gente, muchas veces vio traicionada su confianza. Lo que contaba en confianza, se repetía entre comentarios y risas burlonas, sin medir las consecuencias. Para que no le roben el resto de su intimidad, que identificaba con el alma, empezó poner la contraseña a todos los dispositivos que usaba para comunicarse y guardar sus cosas. Con el tiempo hubo tantas contraseñas, que a veces cuando tenía mucha prisa y se ponía nerviosa, se confundía y ni ella misma podía acceder a sus cosas. Lo peor de todo, hasta su corazón parecía tener una contraseña que nadie conocía y a ella con frecuencia se le olvidaba. Decían que su corazón era de piedra. No era cierto, pero sí, era difícil entrar en él. Protege tu intimidad pero sin demasiado blindaje, no te vuelvas una persona inalcanzable y dura.

Feliz Miércoles sin muchas contraseñas.

Stopnie (PL)

Być może Lorena nie miała zbyt dobrego oka, problemy ze wzrokiem od bardzo wczesnego dzieciństwa zmusiły ją do noszenia okularów. Mimo swojej krótkowzroczności, zawsze była zdolna widzieć o wiele dalej, niż reszta rodziny. To co było w dalekiej przyszłości, nigdy nie jawiło się dla niej jako zagrożenie, wręcz przeciwnie zawsze jako możliwość. Ze względu na słaby wzrok, nauczyła się chodzić krótkimi krokami, uważnie i ostrożnie. Była świadoma, że jeden krok, to tylko jeden krok, nigdy to cała droga. To samo ze schodami, kiedy inni żalili się na jeden stopień, ona zwracała uwagę na całe schody. Nie zatrzymuj się patrząc tylko na jeden punkt, jeden etap twojego życia, być może nie najlepszy, patrz na całą drogę. W życiowej drodze to co przeżywasz teraz jest ważne, jest częścią procesu. Żyj pełnią.

Miłego wtorku wchodzenia po stopniach.

Los peldaños

Puede ser que Lorena no tuvo tan buenos ojos, sus problemas de vista, la obligaron usar los lentes desde muy tierna infancia. A pesar de su miopía, siempre veía más allá que el resto de su familia. Lo que estaba en un futuro lejano nunca le parecía una amenaza sino al contrario una oportunidad. Por cuestiones de su vista, aprendió andar a paso corto, atento y cuidadoso. Era consciente que un paso es solo un paso, nunca todo el camino. Lo mismo le pasaba con las escaleras. Cuando otros se empeñaban en quejarse por los peldaños, ella dimensionaba toda la escalera. No te quedes viendo solo un punto, una etapa de tu vida, tal vez no la mejor, mira todo el camino. En él, todo lo que vives ahora es importante, es parte de un proceso. Vive la plenitud.

Feliz martes de subir peldaños.

Szczeliny w życiu (PL)

Ciocia Zgorzknialska miała bezdyskusyjny talent. Natura obdarzyła ją silnym wykrywaczem problemów i nieszczęść, które miały nadejść. Zanim ktoś zdał sobie sprawę, że ma problem Ciocia już wiedziała. No może mówiąc prawdę niektorzy czasami nie mieli problemów, ale Ciocia znajdowała jakieś problemy z swojej bogatej kolekcji, którą zawsze miała pod ręką. Po udowodnieniu im jak źle im było, ona szczodrze wszystkich pocieszała. Tylko w ten sposób czuła się dobrze, ważna, potrzebna. Czuła się bardzo niewygodnie, nawet obrażona, gdy jej rodzina i przyjaciele nie chcieli zaakceptować, że mają problemy i przyjąć jej pomoc. Zawsze w życiu, znajdziesz osoby które żyją zajęte cudzym życiem, aby w ten sposób nie musieć zająć się swoim własnym. Żyją szukając szczelin w twardej skale. Zapowiadając katastrofy które nie nadchodzą. Nie pozwól nikomu by zaraził twoje dni goryczą, zanim ty je poznasz, przeżyjesz. Daj sobie możliwość przyjemnych niespodzianek.

Miłego poniedziałku poznawania na własne oczy.

Grietas en la vida.

La Tía Amarguiña tenía un don indiscutible. La naturaleza, la doto con un poderoso detector de problemas y desgracias que estaban por venir. Antes de que la gente se daba cuenta, que tiene problemas, la tía ya lo sabía. Bueno para decir la verdad, la gente a veces no tenía problemas, pero la Tía les encontraba algunos de su gran surtido que tenía siempre a la mano. Luego al demostrándoles lo mal que estaban, ella generosamente a todos consolaba. Solo así, se sentía bien, importante y útil. Se sentía muy incomoda, hasta ofendida, si sus familiares y amigos se negaban a reconocer sus problemas y recibir su consuelo. Siempre en la vida se encuentra gente que vive pendiente de las vidas ajenas para así no tener que mirar su propia. Viven buscando grietas en una roca sólida. Anunciando catástrofes que no llegan. No permitas que alguien te amargue algo, sin que to mismo lo vivas, conozcas. Date la oportunidad de una agradable sorpresa.

Feliz Lunes de mirar con tus propios ojos. 

Przeszkoda? (PL)

Rebeka złościła się bardzo na drzewo które rosło na jej drodze. Dokładnie tam na środku. Za każdym razem, jak wychodziła lub wracała, musiała obchodzić dookoła to przeklęte drzewo. W chwilach gniewu, zapominała ile razy chowała się w jego cieniu, w ilu dziecięcych zabawach i miłosnych westchnieniach uczestniczyło to stare i źle umiejscowione drzewo. Zmęczona tylu skargami, które w niczym nie dotykały drzewa, które od lat stało niewzruszone, nie mogąc go zwyciężyć, sprzymierzyła się z nim. To które przez tyle czasu było widziane jako przeszkoda, stało się wielkim i nieomylnym punktem odniesienia. Patrz na twoje życie, znajdziesz wiele rzeczy i nawet osób, które odgrywają tę samą rolę jak drzewo w życiu Rebeki. Z przeszkód mogą zamienić się w punkty odniesienia. Zamiast się żalić z ich obecności, lepiej być wdzięcznym za to, że wskazali i uformowali naszą życiową drogę.

Miłej Niedzieli dla Wszystkich.

¿Obstáculo?

Rebeca se molestaba mucho con un árbol que estaba en su camino. Justo ahí en el medio. Cada vez que salía o regresaba, tenía que dar una vuelta rodeando a dichoso árbol. En momentos de enojo olvidaba, cuantas veces se escondía en su sombra, cuantos juegos infantiles y suspiros de amor que llegaba a su vida, atestiguaba este viejo y mal ubicado árbol. Cansada de quejarse tanto, pues en nada sus quejas afectaban al árbol, que desde hace tanto tiempo no se movía de su lugar, al no poder vencerlo se asoció con él. Lo que pareció ser un gran obstáculo, se convirtió en una gran e inconfundible referencia. Mira a tu vida, encontraras muchas cosas y hasta personas, que juegan el mismo papel que el árbol en la vida de Rebeca. De obstáculos se pueden convertir en referencias. En vez de quejarse de su presencia, vive agradecido, han señalado y formado bien tu camino, tu vida.

Feliz Domingo para Tod@s

Przez okno (PL)

Zamknięta w swoim małym świecie, Mariela patrzyła na wszystko przez okno. Jej wizja świata została tak zmniejszona, że nie mieściła się w nim żadna niespodzianka. Te które przechodziły przez jej pole widzenia, pojawiały się w nim tylko na moment, jak przelatujące ptaki. Nie zdążyła zdać sobie sprawy kiedy nadeszły, bo już sobie poszły. Nie można oczekiwać wielkich rzeczy patrząc tylko przez okno, otoczony ścianami strachu. Szczęście jest na otwartej przestrzeni. Idź na spacer, oddychaj głęboko, otwórz dobrze oczy, znajdziesz wiele niespodzianek i powodów do wdzięczności.

Miłej niedzieli spaceru.

La ventana

Cerrada en su pequeño mundo, Mariela veía todo a través de una ventana. Realmente su visión quedo tan reducida, que no cabía en ella ninguna sorpresa. Las que atravesaban su campo de visión, aparecían en él solo por un instante, como los pájaros en el vuelo. Ni pudo darse cuenta cuando llegaban, porque ya se habían ido. No se puede esperar grandes cosas mirando solo por una ventana, rodeado de paredes de miedo. La felicidad está en el campo abierto. Da un paseo, respira profundo, abre bien los ojos y encontrarás miles de sorpresas y motivos de gratitud.

Feliz domingo de paseo.

Wyciągając ramiona (PL)

Mabel czuła, że ma za krótkie ramiona, żeby móc objąć wszystko to co kocha i co do niej należy. Według niej to był właśnie moment w jej życiu w którym osiągnęła wszystko to czego szukała. Nie chciała by coś uciekło. Mimo że mocno wyciągała ramiona zawsze coś pozostawało wolne robiąc wiele zamieszania w powietrzu jak bawiące się krzykliwe ptaki. Szczęścia i miłości nie można zatrzymać, zniewolić, wręcz przeciwnie trzeba je uwolnić wypuścić aby szły przed nami przez życie. Gdy dzielimy się nimi z innymi mnożą się, kiedy próbujemy je sobie przywłaszczyć atakuje je atrofia, kurczą się, schną. Nie zamykaj, uwalniaj.

Miłej soboty dzielenia się.

Estirando los brazos

Mabel sentía que sus brazos están demasiado cortos, para que pueda abrazar de una vez, todo lo que quiere y todo lo que es suyo. Ese era, según ella, el momento en el que ha alcanzado todo lo que buscaba. No quería que se le escape algo. Por más que estiraba los brazos, siempre algo quedaba suelto, haciendo mucho alboroto en el aire, como ruidosos pájaros que están jugueteando. La felicidad, el amor, no se detienen, no se esclavizan, al contrario se liberan, sueltan, para que vayan delante de nosotros por la vida. Al compartir con otros se multiplican, al intentar adueñarse de ellos se atrofian, encojen y secan. No cierres lo tuyo, liberalo.

Feliz sábado de compartir.

Nawlekając Słowa (PL)

W domu dziadka Ignasia było dużo słów których już nikt nie używał. Dziadek wyciągał je od czasu do czasu wietrzył i chował w szufladach pamięci. Kiedy przychodziły wnuki, które jeszcze nie znały pośpiechu zegara ani wagi telefonu, dziadek wyjmował te słowa i nawlekał na nici uśmiechów, tworząc kolorowe historie, w których wszystko było możliwe. Wszyscy mamy słowa ukryte, które lubimy usłyszeć. Trzeba najpierw powiedzieć je, tak żeby echo przyjaźni i miłości przyniosło je z powrotem.

Miłego piątku słów.

Enhebrando Palabras

En la casa de abuelo Ignacio había palabras, que ya nadie usaba. Abuelo las sacaba de vez en cuando, las sacudía y guardaba en los cajones de su memoria. Cuando llegaban sus nietos, que no conocían todavía, ni el correr de los relojes, ni importancia de los teléfonos, el abuelo las sacaba y enhebraba con hilos de sonrisas, creando historias coloridas, en las que todo era posible. Todos tenemos palabras que escondemos, que nos gusta oír. Hay que decirlas antes, para que el eco de cariño y amistad las traiga de vuelta.

Feliz Viernes de Palabras.

Nakrywając stół (PL)

Przed wejściem do jadalni w domu Magdy był długi wieszak, na którym wszyscy zawieszali swoje zaległe prace, swój pospiech i świeże żale. Stół w jadalni nie był zbyt duży i wszystko to, nie mieściło się na nim. Między daniami mieściły się słowa i ramiona. Telefony były wyciszane i serca ustawiane na cały głos. Mając mały stół pozostawało na nim to co esencjalne, to co rzeczywiście odżywia. Wszyscy byli wystarczająco blisko aby poczuć swoją obecność, bliskość. Nikt nie czuł niedostatku, wszyscy podziwiali szczodrość. Połóż na twoim stole to co pożywia ciało i ducha.

Miłego czwartku odżywiania.

Poniendo la mesa

En la casa de Magda delante de la puerta del comedor, había una percha en la que todos colgaban sus trabajos pendientes, sus prisas aceleradas y sus rencores frescos. Es que su mesa no era muy grande y todo eso no cabía en ella. Entre plato y plato cabían palabras y brazos. Los teléfonos quedaban en silencio y los corazones se ponían a todo volumen. Teniendo la mesa pequeña, dejaba en ella lo esencial, lo que realmente alimenta. Todos estaban lo suficiente cerca para sentir su presencia, su cercanía. Nadie sentía austeridad, al contrario todos admiraban la abundancia. Pon en tu mesa lo que alimenta el cuerpo y el espíritu.

Feliz Jueves de alimentar.

Łowienie szczęścia (PL)

Jeszcze słychać kroki oddalających się problemów i Alicja już patrzy skąd przyjdą następne. Nie czuła się spokojna, ani bezpieczna, bez problemów które musi rozwiązać. Jej szczęście nie było tak elastyczne i nie rozciągało się by okryć przestrzeń między dwoma problemami. Tak się przyzwyczaiła do hałaśliwych problemów, że cisza i spokój brzmiały dla niej jak zagrożenie. Daj się zaskoczyć to co nadchodzi to nie tylko zagrożenie czy mowy problem. Nie sądź zanim poznasz. Życie oprócz problemów przynosi wiele szczęścia dość śliskiego, które podobne jest do ryb w wodzie, trzeba je wyłapać.

Miłej środy łowienia szczęścia.

Pescando la Felicidad

Aun se oyen los pasos de los problemas que se alejan y Alicia ya mira de dónde le vendrán otros. No se sentía tranquila, ni segura, sin tener un problema con que lidiar. Su felicidad no era elástica y no se estiraba tanto para cubrir espacio entre dos problemas. Tanto se acostumbró a tener unos problemas ruidosos, que el silencio, la calma, le sonaban como una amenaza. Date sorprender lo que viene no es una amenaza, un problema más. No lo califiques antes de conocer. La vida a parte de problemas trae mucha felicidad bastante escurridiza que se parece a peces en agua, hay que pescarla.

Feliz Miércoles de pescar la Felicidad.

Gotując szczęście (PL)

Nauczycielka Fortuna pomieszała w garnku czasu, kilka składników. Rosół życia zawsze ma bazę wspomnień, które dają mu specyficzny i jedyny smak. Potem dodaje się odrobinę marzeń, ale bardzo wyważoną, by doprowadziła wszystkie składniki odżywcze, które pozwolą podkreślić smak rzeczywistości, które są zawsze pod ręką w każdym życiu. Żeby dać całości lepszą konsystencję przygotowuje się mieszankę optymizmu z codziennością, dodaje się ją ostrożnie, wszystko mieszając. Na koniec tylko brakuje szczypta radości i kilka kropli dobrej woli. Gotuj twoje własne szczęście, według twojego gustu i na twój rozmiar, nie szukaj szczęścia prefabrykowanego.

Miłej niedzieli gotowania szczęścia.

Cocinando Felicidad

La maestra Fortuna ha mezclado en la olla del tiempo unos cuantos ingredientes. El caldo de la vida siempre tiene una base de recuerdos, que le dan un sabor especifico y único. Se le da un toque de sueños, pero muy equilibrado, que lleva los mejores nutrientes para resaltar el sabor de las realidades, que siempre están al alcance de la mano en cada vida. Para dar la mejor consistencia se prepara una mezcla de optimismo con la cotidianidad se añade con cuidado moviendo todo. Al final solo falta una pizca de alegría y unas gotas de voluntad. Cocina tu felicidad, según tu gusto y a tu medida, no busques una prefabricada.

Feliz Domingo de cocinar felicidad.

Pewność (PL)

Luisa była ostatnio dość roztrzęsiona, ostatnie burze w jej życiu poruszyły wiele rzeczy, które do tej pory uważała za solidne i niewzruszone. Mimo wszystko Luisa nie skarżyła się niebu szukając winnych tego co się stało w jej życiu, zamiast tego, zaczęła sprawdzać wszystkie swoje przypuszczenia i pewności, żeby wiedzieć na czy może budować przyszłość nie wpadając w potrzask fałszywej pewności bezpieczeństwa. Życie poddaje probie to w co wierzymy i co myślimy o nas i o innych. Bądźmy elastyczni w naszych sądach i gotowi zmienić nasze opinie.

Miłej soboty sprawdzania.

Seguridades

Luisa andaba algo agitada, las últimas tormentas en su vida, tambalearon muchas cosas, que hasta ahora pensaba, que eran sólidas e inamovibles. Sin embargo, ella no echo el grito al cielo buscando culpables de todo lo que pasó, más bien empezó revisar todas sus seguridades y suposiciones, para saber sobre que puede construir el futuro, sin caer en la trampa de falsa seguridad. La vida pone a prueba lo que pensamos y creemos, sobre nosotros mismos y sobre los demás. Sé flexible en tus juicios y esté dispuesto cambiar tus opiniones.

Feliz Sábado de revisión.

Nowy Materiał (PL)

Ledwie się zaczynał rok jeszcze nieużywany, Klara rozsiewała dookoła nieistniejące problemy, widząc w każdym nadchodzącym dniu niebezpieczeństwa zamiast możliwości. Szukała starych recept na szczęście i nie chciała używać nowych składników. Zapominała, że z czasu przeszłego „czasu prze-datowanego”, nie można budować szczęśliwej przyszłości. Szczęście buduje się czasem nowym i nieużywanym, na dobrym fundamencie doświadczeń. Potrzebna jest przeszłość jak deszcz żeby rosła przyszłość. Używaj nowego czasu do nowych rzeczy.

Miłego piątku nowych rzeczy.

Nuevo material

Apenas empezaba el año todavía sin usarlo mucho, Clara esparcía a su alrededor problemas no existentes, viendo en cada día que estaba por llegar, una amenaza y no una oportunidad. Buscaba las recetas antiguas de felicidad y no quería usar los ingredientes nuevos. Olvidaba que con el tiempo pasado, con el tiempo vencido, no se puede construir el futuro feliz. La felicidad se construye con el tiempo sin usar sobre una base de experiencias. Se necesita el pasado, como la lluvia para que crezca el futuro. Usa el tiempo nuevo para cosas nuevas.

Feliz viernes de lo nuevo.

Nowy Rok – Nowe Światło (PL)

Nowy Rok, kiedy wszyscy ściskali się składając sobie życzenia, on robił sztuczną minę zadowolenia żeby zsynchronizować się z atmosferą święta, ale wewnątrz całym sobą krzyczał: „Nic nowego jeżeli mam te same problemy co w zeszłym roku”. I to była prawda, problemy nie zniknęły dzięki magicznej zmianie daty, z jednego roku na drugi. To co się zmieniało to liczba możliwości spojrzenia na swoje życie w inny sposób, podejście do problemów z innej strony. Mila 365 możliwości bycia szczęśliwym, oświecając swoje życie nadzieją mimo chmur problemów. Nawet najgrubsze chmury przenika światło słońca. Nowy Rok, nowy początek zmiany podejścia do tych samych rzeczy.

Miłego Pierwszego Dnia Nowego 2015 roku.

Año Nuevo - Nueva Luz

Año Nuevo, cuando todos se estaban abrazando y felicitando, él hacía una mueca, para sintonizar con la fiesta, pero por dentro todo gritaba: “Nada nuevo, si tengo los mismos problemas que en el año pasado”. Y era totalmente cierto, los problemas estaban ahí, no desaparecieron por arte de magia al cambiar la fecha, el número de una año para otro. Lo que si cambiaba, era el número de la posibilidades de ver su vida en otra manera, enfocando los problemas de otro lado. Tenía 365 posibilidades de ser feliz, iluminando su mundo con la esperanza, a pesar de las nubes de problemas. Hasta las nubes más gruesas atraviesa la luz del sol. Un nuevo Año un nuevo inicio de cambiar las actitudes a las mismas cosas.

Feliz Primer Día del Año 2015.