sábado, 10 de enero de 2015

Wyciągając ramiona (PL)

Mabel czuła, że ma za krótkie ramiona, żeby móc objąć wszystko to co kocha i co do niej należy. Według niej to był właśnie moment w jej życiu w którym osiągnęła wszystko to czego szukała. Nie chciała by coś uciekło. Mimo że mocno wyciągała ramiona zawsze coś pozostawało wolne robiąc wiele zamieszania w powietrzu jak bawiące się krzykliwe ptaki. Szczęścia i miłości nie można zatrzymać, zniewolić, wręcz przeciwnie trzeba je uwolnić wypuścić aby szły przed nami przez życie. Gdy dzielimy się nimi z innymi mnożą się, kiedy próbujemy je sobie przywłaszczyć atakuje je atrofia, kurczą się, schną. Nie zamykaj, uwalniaj.

Miłej soboty dzielenia się.

No hay comentarios:

Publicar un comentario