Szczęście wymykało
się z jej rąk
prześlizgiwało się między palcami. Nie było sposobu żeby je
zatrzymać i żeby zostało z nią więcej czasu. Cały czas chwiała
się między niewypowiedzianym szczęściem i smutkiem kogoś kto
widzi że wszystko mu
ucieka z rąk. Nawet podejrzewała że
cierpi na zaburzenie bipolarne. Sporo czasu potrzebowała by
kontrolować smutek spowodowany przypuszczalną strata, i zrozumieć
że wielkość, piękno
rzeczy w życiu polega też
na ich przemijaniu, nie tylko na ich trwaniu. Nie możemy zatrzymać
czasu. Cudowność jego upływu polega na wiecznej nowości. Nic się
nie zatrzymuje, nie grzęźnie w jednym miejscu. Pozwól szczęściu
by przechodziło przez twoje życie, nie próbuj go zatrzymywać.
Przechodząc może wyprowadzić z naszego życia smutki które
czasami próbują się dobrze zadomowić w nas i wydają
się dość leniwe, nie chcą tak chętnie nas opuścić. Nie bój
się gdy wydaje ci się że
coś odchodzi z twego życia, bo to oznacza że
zwalnia miejsce by coś nowego nadeszło. Trzeba tylko być uważnym
by nie przespać momentu kiedy to nowe nadejdzie.
Miłego dnia rzeczy
które przechodzą przez nasze życie.

No hay comentarios:
Publicar un comentario