A pesar de que su curiosidad fue muy grande no le alcanzaba para
todo lo que necesitaba. Se interesaba mucho de las vidas ajenas pero
descuidaba mucho la suya. Conocía con el lujo de detalles lo que
pasaba en todas las casa a su alrededor e ignoraba lo que pasaba en
la habitación continua a la suya. La curiosidad es el motor del
aprendizaje, del conocimiento y la ciencia, pero siempre y cuando
está bien direccionada. Trata de interesarte por lo que está cerca
y luego aumenta los círculos del interés subiendo de grados y de
profundidad. Conociendo tu propia vida tus problemas y dificultades.
Entenderás mejor la vida de los demás y ya no estarás tan
dispuesto a juzgar.
Feliz lunes de curiosidad bien direccionada.
lunes, 30 de noviembre de 2015
domingo, 29 de noviembre de 2015
Sin miedo
Su miedo era bastante pegajoso, fiel y pesado. Cada vez que
querría salir de la casa, la esperaba en la puerta. No se podía
permitir el lujo de salir libre sin su compañía. Lo peor de todo
sabía contagiarse y multiplicar con facilidad. Siempre y cuando se
daban las condiciones. Lo que más le gustaba eran las sombras, las
cabezas agachadas y los ojos que no se animaban ver de frente. El
miedo perdía su seguridad y a veces también tenía miedo, que
alguien pueda otear y hacer desaparecer sus falsas ilusiones, frutos
de la mala perspectiva. Al miedo le gusta generalizar, no fijarse en
los detalles, no ver las matices. No entres en su juego. Levanta la
cabeza. Por cada problema encontraras por lo menos una solución,
cada pérdida está recompensada con otras ganancias, solo atrevete a
mirar y a ver, pero hazlo sin prisa.
Feliz domingo de levantar la mirada.
Feliz domingo de levantar la mirada.
sábado, 28 de noviembre de 2015
Semillas de esperanza
Hace bastante tiempo sus padres le dieron unas pequeñas semillas
de esperanza. Las tenía siempre a la mano. No quería usarlas en
cualquier momento. Todo lo que ha logrado hasta ahora en su vida fue
el fruto de esfuerzo y no una obra de magia, ni de buena suerte. Sus
semillas de esperanza necesitaban un terreno bien preparado y ella no
estaba dispuesta de sembrarlas en cualquier parte por el temor de
malgastarlas, era el último recurso que le quedaba. Pasaron años y
ella seguía guardando aquellas pequeñas semillas, descubriendo algo
bastante extraño, que sin haberlas sembrado sentía sus frutos.
Porque la esperanza pertenece a estas cosas valiosas que no se tiene
sino que se siente. No es un objeto que se puede poseer, es una
actitud que se puede contagiar y hacer crecer, haciéndola impulsor
de todos los emprendimientos. Ponla a fructificar en tu vida.
Feliz sábado de recoger frutos.
Feliz sábado de recoger frutos.
jueves, 26 de noviembre de 2015
Odważyć się (PL)
Wszędzie widziała niebezpieczeństwo. Broniła się
przed wszystkim co mogło przyjść z zewnątrz. Wydawało się, że
broniła swoje terytorium i żeby to osiągnąć żyła jak w
twierdzy. Nawet nie otwierała okien bo przez nie mogłoby zaglądać
niebezpieczeństwo. Jej mały świat bez światła i świeżego
powietrza spotkań zaczął źle pachnąć i pleśnieć. Szczęście
zniewolone w czterech ścianach zaczynało się kurczyć coraz
bardziej. Trzeba bardzo uważać by nie ulec paranoi która widzi
niebezpieczeństwo wszędzie, dlatego że
broniąc się od wymyślonych zagrożeń możesz uniemożliwić
szczęściu, pięknu i pełni zawitać w twoim życiu. Z powodu
strachu przed kolcami można nie widzieć piękna róży. Odważ się
nie boj się, tam na zewnątrz życie jest piękne. (La vida es
bella).
Miłego dnia odwagi.
Equivocarse
Tenía mucho temor a equivocarse. La perseguían los malos
recuerdos de castigos de la infancia y bajas calificaciones del
tiempo de la escuela. A lo largo de los años se ha esforzado mucho
para evitar las equivocaciones y errores. En este afán de le
corrección se fue demasiado lejos. Para no equivocarse dejaba de
hacer muchas cosas, que según ella, podrían ser riesgosas. Ignoraba
que uno no solo se equivoca cuando hace algo incorrecto o
incorrectamente, sino que también se equivoca cuando no hace. No
haciendo cometía más equivocaciones y errores que haciendo. Las
equivocaciones forman parte de tu vida. Es bueno intentar no
cometerlas, pero es imposible evitarlas totalmente. Mejor es
equivocarse haciendo algo y aprendiendo después de revisar todo el
proceso, que quedarse paralizado por miedo, no hacer y no aprender
nada. Lánzate a la aventura de vivir con suficiente valor para
arriesgarte y suficiente humildad para corregir algo al equivocarte.
Feliz jueves de valor.
Feliz jueves de valor.
miércoles, 25 de noviembre de 2015
Umiarkowanie i nadużycia (PL)
Rodzice i nauczyciele zrobili wszystko co w ich mocy
żeby nauczyć ją żyć
w sposób skromny, nie popadać w żadną przesadę. Zmierzenie jej
wychowawców było godne szacunku, ale wynik był okropny. Uformowali
osobę która wszystko mierzyła, dozowała, przeliczała z ciągłym
lekiem, że może popaść
w przesadę w nadużycia. Starała się mieć wszystko pod kontrolą,
we wszystkim co przeżywała starała się określić niebezpieczna
granice. Zawsze miała w zapasie jakieś słowa które wprowadzały
dystans, gesty które pozwalały utrzymać odległość. Wydaje się,
że dzięki temu nic
złego nie spotkało ją
w życiu, ale również nic dobrego. Nie pozwalała sobie na żadne
szaleństwo, na żaden wybuch śmiechu. Wszystko wydawało się
wyblakłe, i bez wyrazu. Umiarkowanie jest konieczne w życiu, ale
nigdy nie powinien mu towarzyszyć strach przed nadmiarem szczęścia.
To niemożliwe, nigdy nie było nikogo zbyt szczęśliwego.
Umiarkowanie powinno pomagać nam ograniczyć używanie potencjalnie
szkodliwych rzeczy zewnętrznych, a nie ograniczać pozytywne uczucia
które są wewnątrz nas. Bądź szczęśliwy/a dziel się z tymi
których kochasz i rób to bez umiarkowania.
Miłego dnia bez dozowania uczuć.
Reconocer
Le costaba mucho a reconocer y el problema no era precisamente de
reconocer a las personas, puesto que sin ninguna dificultad
registraba los rostros de las personas y sus nombres
correspondientes. Se trataba más bien de reconocer a donde llegaban
sus capacidades y donde se empezaban sus limitaciones o hasta donde
llegaba su conocimiento y desde donde se empezaban las suposiciones.
Tampoco le resultaba sencillo reconocer lo importante que son ciertas
personas en su vida y cuantas cosas hermosas han aportado a su
mundo, enseñanzas prácticas y útiles, herramientas que le están
sirviendo toda su vida. Trata de reconocer lo que puedes y hasta
donde puedes, y reconoce que a tu lado tienes gente que con su ayuda
te permiten superar tus propios límites, desconfianzas y miedos.
Feliz miércoles de reconocimiento.
Feliz miércoles de reconocimiento.
martes, 24 de noviembre de 2015
El Drama
No tuvo suerte cerca de su casa no había ningún teatro, ni
siquiera amateur, ni una escuela de actuación. Todo lo que sabía y
hacía era puro don, la más viva y constante improvisación. Sabía
hacer el drama. Donde nadie veía nada malo, negativo, nocivo o
peligroso, ella era capaz de encontrar una tragedia al asecho. Un
peligro posible, inminente y lo peor de todo inevitable. No importa,
que nada de eso ocurría en realidad. Todas sus previsiones, las
veces que las hacía, quedaban sin cumplirse. Ella en vez de
agradecer y corregir un poco su visión negativa, quedaba más
convencida que nunca, que todo es aparente, engañoso y uno no puede
bajar la guardia. Solo es un preludio de algo que se viene. Auguraba
un desastre de dimensiones indescriptibles, que como siempre no
llegaba. En tu vida vas a encontrar personas así. Tal vez algunos de
nosotros tenemos un mucho o un poco de ella. Sin embargo no olvidemos
que existe la misma probabilidad que todo va a salir bien como la que
todo va a salir mal. Procuremos ser más positivos y no nos dejemos
de envenenar por los negativos.
Feliz martes sin veneno.
Feliz martes sin veneno.
lunes, 23 de noviembre de 2015
Otwierając serce (PL)
Ciężko mu było otworzyć się. Strach przed tym,
że może stracić, że
może uciec to co posiada, uniemożliwiał mu być otwartym. Kiedy
był dzieckiem, wszczepili mu przeświadczenie, że
tam na zewnątrz jest niebezpiecznie, że
jeżeli ktoś będzie miał dostęp do tego co on ma w środku, to
użyje to i zdepcze. Nigdy nie mówili mu, że
to co jest na zewnątrz może go wzbogacić, uformować, i pozwoli mu
na uczestniczenie w wielkim procesie przemian. Otwarcie na to co na
zewnątrz, uczestniczenie w życiu innych, odbiera mu strach i pomaga
w poczuciu harmonii i jedności. Życie zawsze otwiera nas na więcej
życia, jeżeli się zamykamy mamy tylko jedno skulone i pełne
lęków. Mamy możliwość pomnożenia tego co w nas, lub tylko
obserwowania jak inni to robią. Ty i twoje życie wzbogacają się
wzrastają z każdą podróżą i każdą spotkaną
osobą. Zamiast zaciskać
pięści żeby się bronic, trzeba otworzyć serce i umysł żeby móc
wzrastać.
Miłego dnia otwartości.
La Convicción
La Convicción no lo visitaba con tanta frecuencia como a él le
gustaría, pero cuando ya lo visitaba todo parecía cambiar en un
abrir y cerrar los ojos. Las cosas parecía mucho más claras, sentía
que es capaz de hacer mucho más de lo que hizo hasta ahora. Lanzarse
en unas nuevas aventuras. No necesitaba aprobación de nadie, puesto
que tenía por dentro la seguridad que no le faltará ni fuerza, ni
talento, ni capacidad para llegar a la meta, a un buen fin de sus
emprendimientos. El problema aparecía cuando su visita abandonaba su
hogar. Ahí empezaba a dudar de todo y desarrollar todos los
escenarios pesimistas habidos y por haber. Invita a convicción a tu
hogar. Hazle una buena posada para que se pueda quedar y acompañarte
en muchas actividades que vas a desarrollar durante esta semana.
Feliz lunes de convicción.
Feliz lunes de convicción.
domingo, 22 de noviembre de 2015
Sin ansiedad
Desde que era niña solía ser muy ansiosa. Siempre a la espera de
algo. Esperaba que se termine eso o aquello. Mientras más crecía y
más conciencia tenía, el final de más cosas esperaba. Así
esperaba que; se terminen las clases, que se terminen las vacaciones,
que se termine el trabajo, los estudios. A la primera vista no se ve
nada malo en eso. Todos esperamos que terminen estas cosas. Su
problema no era esperar que algo termine, su problema era no saber
qué hacer consigo misma una vez terminado lo que tanto esperaba. Eso
no hacía otra cosa que aumentar su ansiedad. Muchas veces uno se
olvida, que al terminar una cosa empezamos otra o más bien otras. No
vivimos para terminar nada, vivimos para sentir, amar, participar en
los procesos, saborear las diferentes etapas de la vida. Cada etapa
que terminamos no tiene un punto final, sino una puerta o ventana que
nos abre a un nuevo sinfín de posibilidades. No te pongas ansiosa
para salir, disfruta estando dentro, porque no vas a poder vivir dos
veces la misma situación, la misma vida.
Feliz domingo sin ansiedades.
Feliz domingo sin ansiedades.
sábado, 21 de noviembre de 2015
Zdolności i motywacje (PL)
Dookoła niej było bardzo wiele osób bardzo
uzdolnionych, w wielu okazjach pokazali co są w stanie zrobić. W
innych sytuacjach kiedy wiele oczekiwano od nich nie zrobili zupełnie
nic. Okazuje się że nie
wystarczy mieć zdolności trzeba do tego mieć motywacje. Nasze
motywacje mogą być rożnego rodzaju niektóre z nich mogą położyć
cień na najlepsze zdolności. Z winny naszych lęków, braku wiary w
to kim jesteśmy i co potrafimy, czasami jesteśmy w stanie użyć
nasze zdolności nie żeby coś zyskać tylko po to by komuś
zaszkodzić. Wszystko to co wiemy i możemy powinniśmy użyć żeby
żyć w pełni, czuć się lepiej i pomóc innym by też
tak się czuli. Nie dostaliśmy tych zdolności żeby coś komuś
udowodnić, i na pewno nie żeby kogoś zaatakować depcząc jego
godność. Sprawdź twoje motywacja użyj jak najlepiej twoje
zdolności służąc innym i będziesz szczęśliwą osobą.
Miłego dnia dobrych motywacji.
Con la duda en medio de...
En medio de su vida estaba sentada una duda. Y como estaba en
medio, se puede decir, que medio estorbaba. Cada vez que pensaba de
hacer algo, se topaba con la duda. No estaba segura si era posible
evitarla o tenía que pasar por ella, por eso algunas veces se paraba
frente a la duda, sin saber, si seguir por el mismo camino o buscar
uno mejor y más seguro. Con el paso del tiempo consiguió a distraer
su duda y asegurar su andar más confiado, alcanzado sus metas sin
grandes sobresaltos. La duda siempre va a estar ahí, puede ayudar a
discernir mejor o paralizar todas las acciones, depende de nosotros
que poder le vamos a otorgar. Sigue tu camino consciente de que tarde
o temprano te vas a topar con la duda. Supera sus cuestionamientos.
Detrás de ella sigue el camino y la felicidad. Que no sea la duda
que tenga la última palabra.
Feliz sábado de superar las dudas.
Feliz sábado de superar las dudas.
miércoles, 18 de noviembre de 2015
Makijaż który ukrywa (PL)
Miriam próbowała stworzyć swój image, zawsze
miała kilka argumentów w ręku
które służyły jej jak dobry makijaż, dlatego że
ukrywały kilka realiów i sprzeczności w jej życiu. Z winy tego
makijażu czasami zapominała jaka była baza, jakie były jej
prawdziwe sny, jaka tak naprawdę chciała być. Ile szczerości ile
koherencji było w tym kim była naprawdę i chciała być. Wyglądało
na to, że jej chcieć i
jej robić coś w tym temacie były bardzo niestale. Z łatwością
zmieniała opinie zmieniając całe
podstawy. Nie była jak woda która płynie w jednym kierunku
odbijając świat dookoła. Ona bardziej podobna była do mętnej
wody, która wymiesza wszystkie rzeczy sprzeczności wszelkiego
rodzaju. Bardzo trudno było być z nią, towarzyszyć jej, pomóc,
zbyt często zmieniała decyzje a potem skarżyła się ze kolejny
raz została sama. Nie używaj zbyt wielu makijaży, nie chowaj się
za sztuczną pozą.
Tak żeby ludzie mogli ciebie poznać i cenić za to kim jesteś a
nie za to kim chcesz być.
Miłego dnia bez makijażu który ukrywa.
Limpiando rincones
En un rincón de su vida estaba aquel pequeño episodio. Era algo
que siempre escondía frente a los demás, pero de alguna manera
también frente a ella misma. Muchas veces ni ella bien se acordaba
que era, pero sabía que algo quedaba ahí. Cuando se acordaba de
eso, sentía una mezcla de dolor y vergüenza. Lo peor de todo,
siempre ese algo se despertaba en los momentos más inoportunos,
dejando una sombra de tristeza en cada alegría, frenando cada
felicidad que se acercaba, cuestionando cada proyecto que surgía en
su vida. Trata de reconciliarte de una vez para siempre con tu
pasado. Si no puedes sola/o busca ayuda. Con mucho amor y paciencia
derrite aquel hielo que congela tu felicidad. Tienes derecho de ser
plenamente feliz, pero no te engañes, no te mientas, no arrincones
nada, soluciónalo de una vez para siempre. No estás sola/o todos
tenemos algo en nuestro rincón del alma.
Feliz miércoles de limpiar los rincones.
Feliz miércoles de limpiar los rincones.
lunes, 16 de noviembre de 2015
El Pasado que quema
Dolía mucho su pasado parecía que la tenía atrapada
esclavizada. No sabía cómo librarse de él. A ser sincera tampoco
lo intentaba mucho, pues siempre resulta más fácil hacer papel de
la víctima que el papel de persona responsable. A lo largo de su
camino ha encontrado personas que intentaban advertirla que cada
decisión tomada trae consigo sus consecuencias. Ella aun confiaba
que se podía evitar las consecuencias, la vida le demostraba lo
mucho que se equivocaba. Muchas veces tuvo la impresión que el
pasado es como una llama de fuego que quema cada cosa nueva que
quiere nacer. Y puedes ser que muchas veces fue así, pero incluso
entre carbones y cenizas nace una nueva oportunidad una nueva
historia, una nueva vida. Reconoce tu parte de la responsabilidad en
el pasado y líbrate de él aprendiendo la lección. En cada día que
amanece brota la semilla del cambio, de la novedad, de la felicidad.
Feliz lunes de novedad.
Feliz lunes de novedad.
domingo, 15 de noviembre de 2015
Instantes eternos
Hasta hoy día no sabía muy bien por qué en su vida había
muchas eternidades que duraban un instante y muchos instantes que
duraban toda la eternidad. Decía eso, porque cada vez que alguien le
hacía una promesa solemne “que nunca y que para siempre” muy
pronto se veía defraudada y hasta engañada. Molesta consigo misma
por haber creído y confiado a pesar de tantas malas experiencias.
Pero no se deprimía, ni lloraba amargamente, porque de otro lado
había muchos instantes, que se convertían en elementos sólidos,
eternos que le iban acompañando toda la vida. Moldeando sus
opiniones, sus puntos de vista. Siempre aquellas cosas pequeñas
forman un mosaico que solo podrás apreciar desde la distancia.
Instantes, momentos, episodios, aparentemente fugaces y efímeros que
se quedan para siempre, puesto que al ser pequeños son fáciles de
guardar en nuestra memoria. Es cierto que en la vida hay grandes
traiciones, pero también hay pequeñas fidelidades. Nunca te quedes
con una sola visión. Cada peso tiene su contrapeso. Cada lágrima
tiene sonrisas que la secan.
Feliz domingo de instantes eternos.
Feliz domingo de instantes eternos.
sábado, 14 de noviembre de 2015
Sin promesas
No entendía muy bien porque sus “ese fue la última vez que lo
hice” se repetían con tanta frecuencia. El nuevo se sobreponía
encima del anterior e igual no tenía, ni fuerza, ni efecto. Seguía
haciendo lo que supuestamente iba a dejar de hacer, hace ya tanto
tiempo. Era la falta de voluntad, pero no solo eso. Muchas veces
prometía lo que sentía que debería prometer pero no lo que
realmente sentía que era importante de dejar. No dimensionaba el
daño que hace y sobre todo que se hace a si mismo, siendo esclavo de
sus círculos viciosos, de sus promesas que iban a impresionar y en
vez de eso dejaban el malestar de la mentira repetida, de la promesa
falsa, hecha con palabras vacías. Revisa lo que necesitas cambiar
dejar de hacer. Y cambia deja no para otros sino para Ti. Sin mucho
bombo y platillo, sin promesas y juramentos, así de simple.
Feliz sábado sin promesas falsas.
Feliz sábado sin promesas falsas.
viernes, 13 de noviembre de 2015
La pareja de sabios
Una pareja formada por el aprendizaje y la enseñanza estaba
esperando ser invitada a un encuentro con Sara. Hasta ahora se han
encontrado raras veces. Sara últimamente ha pasado por una serie de
cosas, ha vivido diferentes experiencias, pero al parecer eso no la
enseñado mucho, aprendía muy poco. En la vida de eso se trata, de
aprender de lo vivido y experimentado en beneficio de nuestra propia
felicidad y al mismo tiempo en beneficio de nuestra propia seguridad.
No podemos pasar la vida simplemente haciendo cosas, repitiendo
errores, sin sacar de lo vivido un aprendizaje, una enseñanza para
el futuro. Cada cierto tiempo invita la sabia pareja del aprendizaje
y la enseñanza a un pequeño encuentro para poder reflexionar sobre
lo vivido, para poder vivir mejor lo que queda por vivir.
Feliz viernes de aprendizaje y la enseñanza.
Feliz viernes de aprendizaje y la enseñanza.
jueves, 12 de noviembre de 2015
La Permeabilidad
Desde hace bastante tiempo buscaba un buen lugar para vivir, como
si tal lugar existiera. Lógicamente existen lugares con climas más
amigables, más estables, con la hermosa naturaleza y buena economía,
pero no de todo lo antes mencionado depende una buena vida, una
felicidad completa. Cada uno de estos elementos puede beneficiar,
ayudar, pero ninguno asegura la buena vida puesto que ésta depende
de lo que llevamos dentro, ahí llevamos la semilla de la felicidad,
de la buena vida. Depende de cada persona en que grado es permeable a
lo que hay afuera, como se deja a empapar por los diferentes
elementos positivos y que filtros usa para defenderse de los
negativos. Lo que encuentras afuera solo puede ayudar a lo que tienes
dentro, nunca lo puede sustituir o reemplazar. Cuida lo que tienes
dentro y lo de afuera te va a ayudar y no será capaz de perjudicar.
Feliz jueves de la permeabilidad.
Feliz jueves de la permeabilidad.
miércoles, 11 de noviembre de 2015
Łącząc się (PL)
Mając tyle urządzeń elektrycznych i
elektronicznych, cały dzień włączała je i wyłączała. Robiła
to z zadziwiającą zręcznością. Była w stanie robić to z
zamkniętymi oczami, z łatwością odnajdowała każdą część.
Nawet robiąc inne rzeczy była w stanie manipulować połączenia,
żeby pozwolić każdemu urządzeniu odpowiednie zasilenie,
wystarczające naładowanie energii. Tego czego nie potrafiła zrobić
to zaaplikować tą
zdolność dla siebie samej, dla swojego życia. Dlatego, że
ona też czuła potrzebę
podłączenia się do tego co da życie i energie. Żyjąc wśród
cudownej przyrody nie wykorzystywała nic z jej piękna. Spędzała
zbyt wiele czasu siedząc ze wzrokiem skupionym na wszelkiego typu
ekranach. Podłącz się do przyrody, do Rodziny i uzyskasz wiele
energii, siły która wypełni twoje ciało.
Miłego dnia podłączania się.
Dar sin esperar
Daba mucho a los demás. Daba de su tiempo, su talento, sus
capacidades. No miraba el costo aunque a veces le costaba hasta las
lágrimas. Como la recompensa uno que otro gracias muy fugaz dicho
entre tantas palabras. Con los pocos gracias que recibía
confeccionaba una vela que se llenaba de viento de la esperanza y
empujándola adelante, para seguir dando, cosas, gestos, palabras y
sonrisas. En la mayoría de los casos daba cosas que nadie puede
ahorrar, comprar o vender. Su tiempo se gastaba bien o se perdía
para siempre. Sus palabras se decían transmitiendo ánimo,
esperanza, cariño, amistad o se quedaban en silencio que pocos
puedan escuchar. Sus gestos devolvían la esperanza, mostraban la
cercanía o se quedaban congelados en una fría distancia. En estos
pequeños detalles se veía la inmensidad de su generosidad. Da algo
de ti mismo, no calcules, si vale la pena. No contabilices las
muestras de agradecimiento. Simplemente da. porque lo que no se da, a
veces se pierde para siempre.
Feliz miércoles de generosidad.
Feliz miércoles de generosidad.
martes, 10 de noviembre de 2015
Un remedio...
Buscaba un remedio para sus males. Algo que pueda ayudar para que
no duela tanto. No eran males de cuerpo, para eso sobraban
analgésicos. Eran otros males que tocaban su alma. Es que cada vez
que empezaba construir algo con tanto entusiasmo, con tanta ilusión
en poco tiempo todo se derrumbaba, todo se iba abajo. Al principio
sospechaba que había personas mal intencionadas que impedían su
progreso, su éxito. Y tal vez las había, nunca falta un envidioso o
una envidiosa, pero estas personas carecían de poder que ella les
atribuía. Con el paso del tiempo vio claramente que su peor enemigo,
su mal más grande eran sus prisas. Ella quería “levantar las
paredes sin haber terminado los fundamentos”. Para que algo salga
bien prepara la base, mira las variantes, revisa los pormenores. Eso
no te resta la espontaneidad sino te aumenta la responsabilidad. En
un momento de reflexión resulta ser mejor remedio para muchos de tus
males.
Feliz martes de reflexión.
Feliz martes de reflexión.
lunes, 9 de noviembre de 2015
Hacer o no hacer
Todos alrededor le aconsejaban lo que tiene que hacer para restar
los efectos negativos, para que no sufra tanto y no vuelva a caer en
la depresión. Sobraban muchos consejos, todos apuntaban a
multiplicar actividades y acciones cuyo resultado iba a ser el
alivio. Y lo que la tenía mal era precisamente la cantidad de
actividades, así que multiplicarlas solo podría empeorar la
situación. La solución era precisamente contraria. Dejar de hacer
algunas cosas para no llegar a situaciones de sufrimiento. Era mucho
más sencillo y no se gasta en eso la energía. En muchas situaciones
en la vida es mejor no hacer algo evitando las consecuencias
negativas, que hacerlo y luego gastar tiempo y energías intentando
arreglar lo que se ha deteriorado. La prevención en todos los
sentidos realmente es más barata. Procura ver que te conviene más,
hacer algo y correr con las consecuencias o dejar de hacerlo y
terminar de sufrir las consecuencias.
Feliz lunes sin multiplicar consecuencias.
Feliz lunes sin multiplicar consecuencias.
domingo, 8 de noviembre de 2015
Wszystko i nic (PL)
W dni pełne entuzjazmu chciała zmienić świat. W
dni zniechęcenia nawet nie chciała sobie zmienić skarpet. Zawsze
na huśtawce między entuzjazmem i brakiem zainteresowania. Bez
jakiegoś większego motywu w mgnieniu oka zmieniając swoja opinie.
Okazując w tym samym czasie zainteresowanie i jego brak, przyjmując
i odrzucając. Nic się nie definiowało i nigdy na zawsze. Próbowała
zaangażować się i uczestniczyć we wszystkim i w rezultacie
defraudowała wszystkich i nie uczestniczyła w niczym. Jej dobre
pomysły i dobre słowa zostawały osierocone brakiem dobrych
działań. Ona sama nie mogła siebie zrozumieć ale zawsze wymagała
by inni ją zrozumieli.
Nie miała cierpliwości by posłuchać siebie i zobaczyć swoje
odbicie w najlepszym lustrze jakim są oczy tych którzy bardzo nas
kochają. Staraj się być osobą
która jest koherentna i stała, doprowadź do końca chociaż jeden
z twoich projektów. Nie oszukuj i nie rozbudzaj nadziei innych
obietnicami bez pokrycia, jeżeli od samego początku wiesz, że
nie będziesz mógł ich wypełnić. Lepiej rób mało ale rób to
dobrze.
Sin lluvia de felicidad
A Elizabeth no le llovía la felicidad del cielo. Apenas unas
gotas que le ayudaban a no olvidar cual era su sabor. No sabía lo
que es la lluvia mansa, si algo llegaba, venía convertido en una
tormenta que arrastraba con todo lo que encontraba en su camino. A
veces se llevaba muy lejos la paz y la tranquilidad. Esos tardaban
mucho en regresar. Toda esta realidad “climatológica” ha forjado
el carácter de Elizabeth. Lo que a otros les venía sin ninguna
dificultad, fluía hacia ellos como el agua en un arroyo, ella tenía
que conquistar con mucho esfuerzo. En algunos casos parecía que
arrancaba al destino pedazos de felicidad. Por eso era impulsiva y
algunas de sus reacciones eran desmedidas. Los de fuera, los que la
conocían poco, no entendían muchas de sus reacciones y la juzgaban
a la ligera. Todos en la espalda cargamos nuestras historias,
nuestras experiencias. Algunos cargan algo muy pesado, otros tal vez
algo más ligero. No los juzgues viéndolos doblados, más bien
intenta conocer su peso, su historia. En vez de juzgar ayuda a
cargar, ayuda ser más feliz.
Feliz domingo de conocer los pesos que cargan otros.
Feliz domingo de conocer los pesos que cargan otros.
viernes, 6 de noviembre de 2015
Posłuchaj siebie (PL)
Wiktor starał się słuchać innych. Starał się
zwracać uwagę na każde słowo i zrozumieć co chcą powiedzieć
wtedy kiedy mówią. Zawsze miał jakąś skargę lub uwagę
dotyczącą użytych słów i sposobu mówienia. Jego obserwacje były
bardzo trafne z trudem można by podważyć ich słuszność. Tyle że
w tym pragnieniu słuchania innych i poprawiania ich błędów i
niedoskonałości zapominał słuchać siebie samego. Kiedy on mówił
różne gady wychodziły z jego ust. Bardzo często dawał upust
swoim emocjom, zupełnie tracił kontrole nad sobą. Zawsze między
tym co mówimy i chcemy powiedzieć, pozostaje to co słyszą inni
którzy słyszą nasze słowa, i co rozumieją kiedy nas słuchają.
Nie mamy kontroli nad interpretacjami ludzi, ale za to mamy kontrole
nad słowami i sposobem ich używania, kiedy komunikujemy się z
innymi osobami. Mów tak jak chcesz by do ciebie mówiono.
Miłego dnia słuchania siebie.
Otros signos vitales
Hace años encontré al borde del camino a un árbol, seco y vacío
por dentro. Sigue de pie pero ya no lleva vida en si. Recuerda a
muchas personas que siguen de pie, hacen su trabajo, pero parece que
no llevan vida, no hay en ellos ninguna alegría aunque fuese
pasajera. Llega un momento que el árbol deja de ser árbol y empieza
a ser madera. Los seres humanos corremos el peligro de ser algo como
zombis – muertos vivientes. Debe de haber más signos de vida, que
una simple respiración o movimientos de corazón y de todo el
cuerpo. La capacidad de asombro, la posesión de sueños que pueden
parecer inalcanzables, la habilidad de cambiar, realizar pequeños
proyectos. Y muchos otros elementos que hacen posible que cada nuevo
día puede ser diferente al anterior. Porque lo que la vida nunca
pierde es la capacidad de sorprendernos. Revisa tus otros constantes
vitales. No basta respirar y trabajar, hay que vivir algo más.
Feliz viernes de vida plena.
Feliz viernes de vida plena.
jueves, 5 de noviembre de 2015
Sonrisa que se pierde...
A Zuni se le había perdido la sonrisa. Ni se dio cuenta cuando
ocurrió eso ni cuando empezó a usar la mueca postiza. Pensando bien
tal vez no ha perdido sino que le robaron sin que ella se diera
cuenta. No sabía si eran unos problemas o unas personas despiadadas.
Sospechaba a todos y a todo. Al parecer no eran tanto las personas,
sino los problemas que impedían precisamente a ver las personas y
sonreír sinceramente iluminando sus rostros. Los problemas suelen
opacar mucho la visión al grado de no dejar ver a las personas que
están detrás de ellos, sino solo problemas. Roban las sonrisas, las
ilusiones, la confianza y la esperanza. Nos roban la energía y al
final no los vemos ni a ellos porque al ser grandes nos tapan la
vista. Solo nos toca lidiar con sus consecuencias; el cansancio, el
desanimo y la tristeza. No dejes que te roben o que se te pierda tu
sonrisa. Aléjate un poco y mira tu problema de una distancia. Un
grano de maíz si lo ponemos muy cerca de nuestro ojo se ve enorme
pero no así desde la distancia . Lo mismo pasa con los problemas.
Feliz jueves de sonrisas.
Feliz jueves de sonrisas.
miércoles, 4 de noviembre de 2015
Śpiący zły duszek - charakter (PL)
Estela wiedziała, że
mieszkał w niej zły duszek – charakter. Zawsze z nią był.
Zamieniał ją w kapryśną
dziewczynkę. Nikt nie mógł o niej powiedzieć że
była złą osobą. Wręcz
przeciwnie, miała wielu przyjaciół, którzy bardzo jak kochali pod
warunkiem, że jej zły
duszek spał. Przez długi
czas nie wiedziała, że
to co się dzieje to wina jej charakteru. Próbowała winić innych,
którzy tak bardzo ją
złościli. Według niej nie było na świecie nikogo kto by ją
zrozumiał. Straciła wiele czasu i energii złoszcząc się tak
bardzo aż zaczęła zauważać tak naprawdę,
że istnieje ten zły
duszek – jej charakter. Wtedy kiedy go odkryła na nowo, nazwała,
poznała, mogła się z nim pogodzić. Zawsze tam był jest i będzie.
Zamiast go prowokować musiała nauczyć się relaksować go, wolnym
głębokim oddechem, stwarzać mu warunki by mógł smacznie spać.
Zajmując się nim nie miała już czasu szukać winnych, ani złościć
się na swoich przyjaciół. Zajmij się samym sobą tym co śpi w
tobie, obudź to co dobre i usypiaj to co złe. Nie trać energii
szukając na zewnątrz tego co jest wewnątrz.
Miłego dnia uspakajania złych duszków.
Pensar y hacer = creatividad
Tenía tantos pensamientos, tantas ideas llovían en su cielo y
sin embargo quedaba totalmente seco. No se dejaba empapar con ninguna
de ellas. Un poco quejoso, muchas veces decía que la vida es
monótona y aburrida. Sus pensamientos e ideas eran capaces de
dibujar un panorama mucho más atractivo divertido, pero nada de eso
se materializaba. Él esperaba, así lo acostumbraron en su casa, que
otro hagan algo, además estos supuestos otros, deberían adivinar lo
que a él le gustaba. Hasta ahora nunca en su vida ha experimentado
el placer y la satisfacción de crear. La creatividad se parece a una
pequeña pieza sin la cual un instrumento puede sonar, pero no tiene
sonido pleno, profundo, vibrante. Es capaz de trasformar pensamientos
e ideas en acciones, actividades, actitudes y movimientos. Procura a
hacer aunque sea un pequeño paso en el camino entre pensar desear y
hacer. Muy pronto abandonarás aburrimiento y la rutina.
Feliz miércoles de un paso hacia la creatividad.
Feliz miércoles de un paso hacia la creatividad.
martes, 3 de noviembre de 2015
Alergia na anonimowość (PL)
Manuela urosła i już nie była małą dziewczynką
z warkoczami tak rozpieszczaną przez wszystkich dookoła. Mimo
upływu czasu, ona dalej oczekiwała takiej samej czułości i
ciągłej uwagi swoich bliskich. Nie jest łatwo ciągle utrzymać
się w centrum uwagi, ona nie była przyzwyczajona do bycia gdzieś
na obrzeżach. Już nie mogła sobie pozwolić na dziecięce tupanie
nóżkami, musiała zmienić strategie. Nie było to takie trudne.
Robiąc tylko cierpiętniczą minę, łapiąc się za brzuch,
uzyskiwała oczekiwany rezultat. Ludzie żalili się nad nią,
współczuli. Jej mała odporność na anonimowość i codzienność,
przekonała ją samą
o swoich dolegliwościach. Nasze ciało słucha naszego mózgu, a ten
zawsze stara się usatysfakcjonować swoje potrzeby. Jej umysł mówił
jej, że to czy tamto jej
szkodzi i z czasem naprawdę jej szkodziło. Staraj się utrzymywać
twoją odporność na
dobrym poziomie i ucz innych pokazując im jaka jest ważna w życiu.
Niech spotkają się z frustracją i poznają anonimowość. Nie
uciekaj w chorobę żeby tylko zwrócić czyjąś uwagę. Naucz się
nazywać twoje potrzeby i komunikuj je innym osobom.
En este momento
Sabía que no se podía ni atrasar ni adelantar, que ahora era el
momento exacto. Eso no lo podía postergar pasar para otra fecha o
suspender. Tenía que ser ahora, no antes ni después, justo en este
momento, tenía que ser feliz. Solo parándose un rato podía
percibir esta maravillosa sensación de la felicidad que es como el
aire, que con su paño refresca tu rostro sudado por las prisas de la
vida y del trabajo. También es como la luz del sol que ilumina,
permitiendo a los ojos cansados ver cada detalle, cada matiz de la
realidad, ignorado por la falta de atención. Tu felicidad está más
cerca de lo que te puedes imaginar, en los pequeños detalles, en los
instantes fugaces de la vida que compartes con otros. Por eso no
esperes más hazle caso ahora. Se feliz sin más.
Feliz martes de ojos abiertos
Feliz martes de ojos abiertos
lunes, 2 de noviembre de 2015
La escucha
Dejaba pasar a muchas palabras, no le ponía atención. Oía, pero
no escuchaba. Las palabras se marchaban cansadas y hasta desanimadas.
No había nadie que quería recogerlas. Ella se justificaba, que una
anda cansada, que tiene mucho trabajo, que no puede con todo. Tenía
razón, andaba demasiado cargada de actividades. El problema es que
no solo no escuchaba a los demás, lo peor de todo no se escuchaba a
sí misma. Ignoraba la voz interior que le intentaba recordar lo que
es, o lo que debería ser importante, o incluso hasta urgente en esta
etapa de la vida. Tal vez hay demasiado ruido alrededor de nosotros y
nos resulta cada vez más difícil distinguir lo que es importante
para nosotros para nuestra salud y felicidad. Procura, intenta a
escucharte esta semana que empieza. Pregúntate por tus sueños,
deseos, y deja a tu cuerpo decir que necesita para estar en mejores
condiciones.
Feliz lunes de escucha.
Feliz lunes de escucha.
domingo, 1 de noviembre de 2015
Mantenimiento
No paraba el reloj y ella no paraba con él. El reloj de vez en
cuando recibía el mantenimiento, le cambiaban la pila o tiraban la
cuerda. Ella seguía sin eso con la fuerza gastada hasta el límite.
Su reloj siempre marcaba la hora exacta, no se atrasaba, ni se
adelantaba. Ella ya hace tiempo no era capaz de hacer nada con
exactitud, porque se cansancio y sus tensiones le impedían mantener
el ritmo y cuidado constante en sus trabajos obligaciones y
quehaceres de cada día. Eran muy inestables tanto su humor, como su
energía y su entusiasmo, lo que le dificultaba enfrentar nuevos
desafíos. Curiosamente sabemos cuidar de aparatos y maquinas,
cargamos sus baterías, hacemos el mantenimiento, pero al mismo
tiempo descuidamos a nosotros mismos, como si estuviéramos libres de
desgaste. Descansa, recupera el ritmo, atiende tus propias
necesidades.
Feliz domingo de “mantenimiento”.
Feliz domingo de “mantenimiento”.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)