Pewność siebie (PL)

Czuła się źle dlatego że inni cały czas robili jakieś aluzje. Chciała, miała prawo wymagać by mówili jej prosto w oczy jeżeli coś do niej mają, ale tak się nie działo. Nie lubiła wykrętów, zagmatwań, tyko rzeczy prostolinijne bez zbytnich ozdób. Ciekawe było to, że nikt nie robił w stosunku do niej żadnych aluzji. Ludzie mówili, opowiadali wydarzenia, opisywali sytuacje, dzielili się anegdotami, komentowali, wyrażali opinie, brali udział w spotkaniach, ze względu zwykłą przyjemność jaką jest rozmowa w której można przedstawiać argumenty, dyskutować bez zamiaru zranienia kogoś. Problem polegał na tym że to ona nie widziała rzeczy w ten sposób. Jej niepewność siebie powodowała to, że każde słowo skierowane do niej wydawało jej się zaostrzoną strzałą wymierzoną prosto w nią. Każda opina przybierała formę insynuacji która ją popychała i odbierała równowagę. Każda historia opowiadana z przesadzonym dramatyzmem dla niej była jasną kpiną z jej pracy,zachowań i postaw. Wszystkie osoby które robiły te rzeczy jawiły się jej okrutne, potworne, bez odrobiny miłosierdzia. Ludzie którzy tak naprawdę byli niewinni. To ona tak reagowała na to co oni mówili nie myśląc o niej. Wszyscy musimy pracować nad naszą pewnością siebie, autoafirmacja, zawsze otwarci na krytyki, opinie, obserwacje, ale bez popadania w podejrzenia, że wszyscy knują coś przeciwko nam. Jesteśmy ważni, najważniejsi, jedyni, ale bez przesady, nie jesteśmy pępkiem świata, osią ziemi, i mimo że możemy mieć złudne wrażenie to wcale świat się nie kręci wokół nas.

Miłego dnia autoafirmacji.