Oswajanie strachu (PL)

Jej strach jak stróżujący pies położył się w drzwiach i nie pozwalał wyjść. Za każdym razem jak coś nowego rodziło się w jej wnętrzu, on budził się warcząc pokazywał kły i ona zatrzymywała się sparaliżowana strachem. Chociaż nigdy jej nie ogryzł, nie ucierpiała w wyniku ataku, strach przed tym, że mogłoby się wydarzyć coś złego uniemożliwiał wszelkie możliwości, by stało się coś dobrego. W jej życiu z tego powodu nie działo się nic ani złego ani dobrego. Jej życie straciło smak, stało się nudne. Miała tylko dwa wyjścia. Albo żyć pod opieka złego strażnika strachu, albo oswoić go, uczynić go mniej groźnym bardziej zajętym sobą i pozwalającym żyć innym. Oswój twój strach i wyjdź w poszukiwaniu szczęścia.

Miłej niedzieli oswajania leków.