Miała spojrzenie pełne oczekiwania na innych kiedy
powiedzieli jej że teraz
jest jej kolej. W ten sposób nagle się znalazła z drugiej strony
oczekiwania. Do tej pory zawsze oczekiwała by przyjąć wszystko co
jej mogli dać, to co czuła że
tak bardzo jej brakuje. Teraz ona powinna dać i powinna to robić
bez liczenia. Słuchając ciągłego narzekania tych którzy uważają,
że nie wystarczy, że
jest za mało, że za
późno, że chcą czegoś
innego niż to co im się ofiaruje. Czasami czuła, że
już nie może więcej, że
niektóre osoby którym pomagała nie tylko nie dziękowały ale
stawały się okrutne w swoich oskarżeniach. Jest o wiele łatwiej
otrzymać z przekonaniem, że
mamy prawo do reklamacji tego co nam brakuje, niż dać szczodrze
dzieląc się tym co mamy starając się być sprawiedliwym. Nie
zapominaj że chociaż
mamy prawo prosić i otrzymać mamy również obowiązek dać,
dzieląc się tym czym jesteśmy i tym co mamy.
Miłego dnia naszej kolei.
Publicado en castellano el 27 de diciembre de 2016.

No hay comentarios:
Publicar un comentario