Gorset (PL)

Westchnienia wszędzie towarzyszyły Rosario. Wśród przyjaciół była znana ze względu na westchnienia. Poza domem czoła się wolna, mogła wzdychać z głębi duszy. W domu nie mogła, kiedy wymykało się jej jakieś westchnienie, natychmiast wypytywano dlaczego, lub paraliżowano spojrzeniem. Każdą iskrę uczuć gaszono zanim zdążyła rozbłysnąć. Jej Rodzice kochali ją bardzo, ale nie byli w stanie kochać, miłością która wyzwala. Ich miłość zniewalała, kontrolowali wszystko, według nich by ją ochronić przed niebezpieczeństwami i cierpieniami. Jej westchnienia były jak skoki w stronę wolności, jak próby uwolnienia się z gorsetu nadopiekuńczości. Miłość nie może zniewalać.