Sen tak, koma nie. (PL)

Ostatnio nie budziła się całkowicie. Zawsze jakaś część dalej spała a jeżeli nie spała to przynajmniej drzemała. Nie chodzi tu o spokojny odpoczynek, tylko o bezczynność, bierność która obejmowała jej życie. Kiedy najbardziej tego potrzebowała czuła nieobecność entuzjazmu, kreatywności, wytrwałości i nadziei. Nie wiedziała jak obudzić w sobie tę część która kiedyś była taka aktywna. Krytyki i to, że zawsze za wszystko była winiona zablokowały ją. To co wydawało się letargiem było jej próbą samoobrony, nie narażania się na dalsze cierpienie. i Chciała więcej i chciała lepiej, dlatego musiała się obudzić i uodpornić na krytyki zazdrośników wygodnych i na wszystko narzekających. Nie pozwól by spały w tobie chęci robienia rzeczy które lubisz, które pozwalają ci się spełnić. Zawsze znajdziesz tych którzy wyrażają swoje opinie siedząc w wygodnym fotelu. Sen jest stanem normalnym, częścią naszego życia, ale nie jest normalna koma. Nie żyj w półśnie z powodu strachu i niepewności.

Miłego dnia budzenia całości.

Escuchar y Responder

Tantas veces ha oído y tan pocas ha escuchado. El simple oír no lo comprometía absolutamente a nada en un mundo lleno de ruidos y distracciones. Ahora si de repente se ha decidido a escuchar, eso significaba que no debería quedar indiferente frente a lo que escuchaba. Lo escuchado exige de él una respuesta, una toma de posición, una opinión, algún signo de asimilación que muestre que no es indiferente frente a las cosas que percibe. Los ruidos demasiado frecuentes y la información que se derrama sobre nosotros por todos los canales posibles aturden y quita la capacidad de reaccionar. Nos anestesia, impide que seamos capaces de dar la respuesta lo que al mismo tiempo significa involucrarnos. Lo peor de todo que eso pasa en la sociedad y en la familia. Pocas veces nos escuchamos y si ya lo hacemos como que no nos sentimos comprometidos de dar una respuesta, reaccionar frente a lo que se nos dice. Trata de escuchar y responder, no permitas que las palabras reboten de un muro de silencio.

Feliz miércoles de escuchar y responder.

Zakamarki pamięci (PL)

W jakimś zakamarku pamięci miała bardzo dobrze schowane tamto wspomnienie szczęścia, ale w innym bardzo blisko pod ręką miała schowane inne wspomnienie krzywdy i obrazy. Za każdym razem jak chciała mogła dotrzeć do któregoś z tych zakamarków i wyciągnąć to co tam było ukryte. Robiła to tak jak jej było wygodnie. Nasze rzeczy możemy schować tak by nie przeszkadzały, wyciągamy je tylko wtedy kiedy ich potrzebujemy. Trzeba sprawdzić ich przydatność w naszym życiu, w tym określonym momencie naszego życia. To co dobre zawsze daje nam siłę energię, jasne wskazówki co do kierunku w którym powinniśmy kroczyć. To co złe służy jako ostrzeżenie, gdzie nie powinniśmy postawić nogi. Którędy nie powinniśmy iść przez życie. Przekształć twoje błędy w doświadczenia, które pozwolą ci widzieć jaśniej i pomogą ci nie wpaść w te same zasadzki. Nie zamieniaj ich w refren twojego życia, który się powtarza po każdej zwrotce.

Miłego dnia sprawdzenia zakamarków.

Salir afuera y probar

Mucho cuidaba su apariencia. No quería salir a la calle descuidando algún detalle. Peinaba bien sus pensamientos, limpiaba con cepillo cada una de las palabras que se escapaban de entre sus dientes. Poniendo más brillo a sus miradas y un poco de sombra a sus tristezas para hacer más visibles sus alegrías. Todo bien cuidado hasta el último detalle, por parte de ella nada se podría reprochar. Lo que pasa es que al salir de la casa y entrar en contacto con los demás siempre viene lo imprevisto. Ahí en los encuentros no planeados, se pone a prueba nuestra imagen. Es relativamente fácil poner en práctica lo que antes hemos ensayado, es más difícil demostrar en lo imprevisto que realmente somos lo que tantas veces queremos aparentar ser. Lo imprevisto nos puede sorprender tanto positiva como negativamente. No tengas miedo ni de uno ni de otro te ayudará conocerte mejor. Ser más humilde y al mismo tiempo tener más confianza.

Feliz martes de salir y probar.

Odpowiedzialność za to co czuję (PL)

Mieszkając z nimi czuła, że coś się dzieje i to coś czasami bardzo boli. Czuła że to co do niej mówili było nie na miejscu, raniło i obrażało. To był prawdziwy problem z jakim musiała się zmierzyć ona i reszta ludzkości. To co ktoś czuje jest godne szacunku, ale też bardzo subiektywne i odpowiedzialność za to spada wyłącznie na osobę poszkodowaną. Ludzie mówią i mówiąc informują komunikują, wyrażają to czego pragną, co myślą, jaką mają opinię, co odbierają, jak to odbierają, w co wierzą, co zdecydowali, itd. Każde słowo docierając do nas oprócz zamkniętej w nim informacji, niesie z sobą ładunek uczuciowy. Do tego dodajemy nasze własne emocje podlegające wpływom naszego stanu duch, humoru zdrowia, i tego co ostatnio się wydarzyło w naszym życiu. Żadna z naszych emocji nie zależy od osoby która do nas mówi, a mimo to nasze reakcje są bardzo silne i wymierzone w osobę która do nas mówi, i zrzucamy na nią całą winę. Dlatego staraj się być odpowiedzialna za to co czujesz i jak reagujesz z tego powodu. Niech nie płacą niewinni za winnych. Ty bądź odpowiedzialna za siebie i niech inni odpowiadają za to co do nich należy.

Miłego dnia odpowiedzialności.

Una pequeña capa

Sabía que un pequeño maquillaje cubre las imperfecciones y resalta la belleza. Una capa de nieve pinta el paisaje volviéndolo pulcro hermoso como sacado de un cuento. Lo que no sabía es ¿qué podría cubrir los sentimientos dañinos que no le dejan en paz? ¿Qué podría resaltar un poco los positivos volviéndolos más visibles, más claros? Una buena capa de amabilidad parecía perfecta. Algo de actitud positiva, a pesar de todo. Si se limitase el uso de “hoy es imposible” podríamos ver muchas cosas que hoy parecen ocultas. Hay que intentar, será como una pequeña renovación, una mano de pintura de esperanza para estos tiempos.

Feliz lunes de pintar el mundo.

Vale la pena...

En el reino “No vale la pena” pocas cosas de hacían y muchas de ellas no se hacía hasta el final. La gente animada por un instante, muy pronto perdía las energías y las ganas de seguir adelante porque escuchaban en todas partes “que no vale la pena”. Algunos se hacían sordos y llegaban a su objetivo, otros intentaban por un rato remar contra corriente para luego abandonar sus intentos y dejarse llevar cómodamente por le corriente. Aunque a alguien se le olvida su aprendida e inculcada convicción de que “no vale la pena” siempre encontrara a alguien dispuesto recordárselo. El mundo está lleno de personas que profesan la religión de desanimo. Excelentes predicadores dispuestos a dedicar su vida a la gran cruzada de desaliento y pesimismo, pues según ellos, nada vale la pena. No te dejes convencer. Aunque habrá cosas que realmente no valgan la pena, otras si valen la pena. Que un simple “no vale la pena”, no se convierta en comodín para justificar el marasmo de tu vida. Intenta prueba y verás que si vale la pena.

Feliz sábado de intentos.

Pasa...

Tantas cosas han pasado de los que nunca iban a pasar. Y han pasado en todos los sentidos de la palabra. Pasaron lo que quiere decir sucedieron aunque siempre decía que a mí eso me no va pasar y cuando pasaban se daba cuenta que no es tan fuerte ni segura de sí misma como pensaba. Lo que con el tiempo la volvió más humilde y comprensiva. Pasaron lo que quiere decir que se acabaron aunque parecían eternas seguras indiscutibles. Parecían eternas y se acabaron antes de empezar bien. Eso la hizo más cuidadosa. Sabiendo que todo puede pasar, para que algo quede más que un instante uno tiene que cuidarlo y alimentar. Si no lo hace está condenado a las cosas que pasan y a disfrutarlos mientras duran. Aunque todos en la vida somos cazadores de los instantes de felicidad no estamos liberados del deber de cuidar la vida nuestra y la de los demás.

Feliz viernes de cosas que pasan y se quedan.

Las Oportunidades

Hace unos días cuando buscaba su oportunidad perdida ha descubierto un enorme agujero por el que se le escapaban muchas de las mejore oportunidades de su vida. El agujero se llamaba indecisión al ladito de él estaba otro llamado inseguridad. Los dos unidos absorbían los mejores momentos dejando la constante sensación de insatisfacción. Cada vez que estaba a punto de dar un paso en dirección de una nueva oportunidad ésta se deslizaba al agujero. Tenía que buscar alguna manera de taparlos o por lo menos cercar para que nada caiga en ellos. Lo mejor parecía un muro de confianza lo suficientemente grueso para que no lo atraviesen las dudas. Una buena tapa de esperanza capaz de soportar todas las cargas de inseguridades y el peso de los indecisos que se paran en medio sin dar un paso en alguna dirección. Trata de hacer todo lo posible para que las oportunidades que te da la vida no caigan en ninguno de estos agujeros y no se queden en el olvido. Recuerda que las oportunidades suelen ser escasas y algunas de ellas solo una vez pasan por nuestras vidas. Aprovéchalas.

Feliz jueves de oportunidades.

Trzęsąc się ale nie z zimna (PL)

W te zimne dni jej ciało trzęsło się jak galareta, ale nie z powodu zimna się tak trzęsła. Była wdzięczna zimnu za jego obecność. Było bardzo użyteczne dla niej i służyło jako dobra wymówka, dobre alibi. Pozwalało ukryć prawdziwą przyczynę tego widocznego drżenia jaką był wstrząsający brak miłości. Dystans uczuciowy przenikał do szpiku kości i nie było ubrania które mogło emu zaradzić. Im więcej ubrania zakładała tym głębsze było uczucie zimna które przemierzało jej wnętrze. Ulga nie znajdowała się w kaloryferach czy grzejnikach które rozdmuchiwały ciepłe powietrze tylko była jedna znana medycyna z gwarantowanym skutkiem – uścisk. Taki prawdziwy uścisk z tych które obejmują duszę. Nie z tych oficjalnych poklepiwań po ramionach danych na odległość. Jasne uścisk nie był odosobniony przychodził w towarzystwie słów które trafiały do serca i rozpalały iskry miłości. Te same biorą na siebie odpowiedzialność za uczucie ciepła w reszcie ciała. W te zimne dni staraj się być blisko nie tylko fizycznie. Okazuj twoją miłość tym których kochasz. Twoim dystansem nie czyń tego zimna jeszcze trudniejszym do zniesienie.

Miłego dnia bliskości uczuć.

Debatiendo

A veces se metía en acaloradas discusiones. Le gustaban las tertulias debates. Tenía sus convicciones y no la asustaban argumentos contrarios que podrían presentar sus contrincantes. Había mucha suavidad en su forma de exponer sus puntos de vista. Nunca trataba los argumentos contrarios como un ataque personal, sino más bien como una enriquecedora manera de descubrir la variedad de los posibles enfoques, las posibles maneras de ver lo mismo. Se defendía de desánimos y sintiéndose enriquecida trataba de compartir lo amplia que podía ser la visión de una persona. La experiencia de tantos encuentros y tantos debates le ayudaron lo ser tan pronta en juzgar y sacar las conclusiones. Podía ver como el punto de vista de una persona se está construyendo y cuantas cosas pueden influir en su construcción. Todo un proceso de aciertos y desaciertos, que exigía paciencia y humildad.

Feliz miércoles de visión amplia.

Apreciar

Le parecía que siempre ha vivido teniendo poco. Un estado de constante insatisfacción que la tenía ya un poco cansada. Se quejaba de su suerte viendo el derroche de los que tenían todo en abundancia. Tenían todo incluido el miedo proporcional a la abundancia de sus cosas. No les cabían muchos sentimientos en el corazón ocupado por cuentas bancarias. Sus ojos ya no veían belleza del mundo que les rodeaba, rastreaban el horizonte para ver si por ahí no se acerca algún peligro, porque hoy día hasta de la guardia de seguridad uno tiene que desconfiar. Su vida fue cómoda aunque a veces les incomodaba la gente que miraba y hablaba. Ella tenía poco miedo y mucha libertad. A nadie debía, de nadie tenía que cuidarse. Bueno lo último no es de todo cierto, porque a veces tenía que cuidarse de ella misma, y eso no era una tarea fácil. Era ella que podía hacer que se corazón se llene de felicidad o de tristeza, que sepa apreciar las cosas que tiene y las personas que la rodean y huir de todo y de todos anhelando algo lejano e impreciso.

Feliz lunes de apreciar.

To co rodzi się wewnątrz (PL)

Mariela dziwiła się bardzo widząc ile uczuć rodzi się w niej i jak bardzo jest odpowiedzialna za każde z nich. W jej wnętrzu rodziły się najbardziej szacowane uczucia które pozwalały jej wierzyć, jej potrzeba poznanie, nauczenia się czegoś nowego, pokonania trudności. Tam rodziło się najcenniejsze paliwo które niosło ją przez życie – miłość. Tuż obok rodziła się nieufność, zniechęcenie, podejrzenia urazy i wiele innego zielska które zaśmieca naszą egzystencję. Mariela nie chciała przez nieuwagę wyrwać dobrych ziół razem z zielskiem. Próbowała na czas poznać różnice między jednymi i drugimi i uprawiać tylko te które czyniły ją szczęśliwą. Nie wszystko to co rodzi się w tobie, jest tobie użyteczne. Organizm broni się za pomaca przeciwciał próbując przezwyciężyć infekcje. Jak się może bronic nasza dusza? Pomóż twojemu szczęściu, przyjmując i uprawiając to co czyni cię silniejszą a odrzucając to co cię osłabia.

Miłego dnia rodzenia uczuć.

Vivir y hacer, no hacer y vivir

Últimamente ha andado muy ocupada. Empezó tener ciertos problemas porque entre tantos asuntos se le olvidaban algunas cosas que debería hacer. La solución parecía fácil. Hay que apuntar todo para que nada se olvide. Algo tan sencillo y sin embargo muy complicado, porque si apuntamos ¿qué será lo primero? ¿Trabajos? ¿Personas? ¿Encuentros y reuniones, que no se puede olvidar? Todo se puede apuntar según alguna escala de importancia o de urgencia. Uno muy pronto se dé cuenta que la lista se está volviendo interminable. Debería haber otro criterio de apuntar las cosas u otro detalle que no se debería olvidar. Cada cierto tiempo deberíamos revisar cuanto de entre lo que apuntamos se refiere al hacer y cuanto a vivir, porque siempre existe este peligro que en el afán de hacer muchas cosas se nos puede olvidar a vivir. Y como bien sabemos trabajamos para vivir, pero no vivimos para trabajar. Un pequeño detalle que hay que cuidar en cada lista de los compromisos urgentes e impostergables que podamos tener.

Feliz domingo de vivir.

Saber y conocer

Siempre ha pensado que sabía mucho y conocía mucho. Mientras más avanzaba por el sendero de la vida, más se daba cuenta de que sabía a medias y conocía muy superficialmente. Cuando las cosas se volvían complicadas, con frecuencia se sentía frustrada e incluso traicionada por los que parecían ser sus amigos, personas en las que ha confiado tanto. Como tanto les ha ofrecido de su parte, esperaba algo de reciprocidad. Sin embargo ellos ni se inmutaban. No sentían ninguna deuda, ninguna obligación frente a ella. A diferencia de ella, ellos no veían la amistad como una relación de intercambio. Su problema era realmente su problema y no él de ellos, porque su expectativas eran grandes, basadas en sus suposiciones. Pensaba que tiene derecho de tenerlas. Derecho si tenía lo que no quería decir que las cosas son así. Puede ser que a veces esperamos demasiado de alguien. Queremos que vea el mundo como nosotros lo vemos, que hagan lo que nosotros hacemos. No comunicamos nuestras expectativas, y cuando lo hacemos es con el sabor de reproche, de desilusión o hasta traición. Trata de conocerte más saber más de ti y eso te permitirá verificar tus relaciones con los demás.

Feliz viernes de conocer y saber más.

Limpiar los rincones

Al limpiar la casa tenía mucho cuidado con los rincones. Estos lugares de difícil acceso en donde siempre algo se quedaba. No llegaba ahí la escoba ni la aspiradora ni el repasador. Uno tiene que ingeniarse para poder sacar todo que ahí se esconde porque si no lo hace, tarde o temprano todo sale desde los rincones e invade el resto de la casa. Los ojos de los amigos que nos visitan con frecuencia recorren estos rincones, y si algo encuentran, dejan una mala imagen de nosotros. Si conseguimos llegar a los rincones tenemos la seguridad de una limpieza completa, nada va a salir de ahí y sorprendernos en el momento menos oportuno. En nuestra vida, en nuestras relaciones, en nuestra alma, también hay rincones de difícil acceso que exigen nuestra atención. Es bueno hacer una buena limpieza, impedir que se acumulen las cosas y salgan en el momento menos oportuno.

Feliz jueves de limpiar los rincones.

Trwać (PL)

Chociaż nigdzie nie wyjeżdżała, trudno jej było zostać w jednym miejscu, z jednym tylko uczuciem. Jej serce tak jak jej myśli latało w powietrzu. Zbyt łatwo i zbyt szybko przechodziła z jednego stanu w drugi. Nie była w stanie pozostać na dłużej w jednym stanie. To uniemożliwiało jej cieszyć się życiem. Tak jak ślizgały się jej palce po ekranie, tak ślizgały się uczucia po sercu. Nic nie zostawało na dłużej niż chwila, nic nie zostawiało prawdziwego śladu w jej duszy. Jeżeli chcesz odnaleźć szczęście musisz się zatrzymać na chwilę. Szczęście jest w małych rzeczach, w tym co się odkrywa kiedy wystarczająco długo patrzy się z uwaga. Rzuć kotwice i zostań z sobą choćby na chwilę. Jeżeli już nauczyłeś się być z sobą samym w pokoju, możesz wyjść na spotkanie innych. Zostań z nimi ale w spokojnie, bez pośpiechu. Słuchaj, patrz, czuj, i staraj się zrozumieć. Nie goń, nie pędź, nie sądź, nie porównuj. Tylko ucz się zostać z kimś i w ten sposób zostaniesz z czymś. 

 

Miłego dnia trwania.

Belleza y Bondad

Se pasó la vida reclamando a los demás lo que nunca les daba. Lo peor de todo, se sentía con el derecho de hacerlo. Según ella la vida no le ha dado lo que ella se merece, así que se lo tenía que cobrar a otros, cueste lo que cueste. Sospechaba que a otros no les cuesta nada todo les sale bien, y muchas veces se ponen de acuerdo para perjudicarla. Todo eso es posible y en un mundo competitivo existe mucha maldad. Lo que pasa que mientras unos se están amargando, viendo la maldad en todas las partes y en todas las personas, otros trabajan buscando a cada paso una oportunidad, una semilla de bondad, una brisa que aunque pareciera insignificante, mueve hélices y llena las velas de los barcos. Aunque tantas veces sientas que te rodea la maldad, y persigue la mala suerte, abre los ojos, busca la belleza y encontrarás la bondad que te ayudará a caminar y salir adelante.

Feliz miércoles de buscar la belleza.

Dbać o ogród (PL)

Po ostatniej goryczy nie chciała płakać, ani winić nikogo. Dlatego, że to i tak nic nie mogło zmienić. Usiadła żeby poczekać i zobaczyć czy przyjdzie do niej szczęście, ale nie przyszło. Tak że ze wszystkich sił zaczęła przekopywać ogrody duszy. Było tam coś co miało wpływ na wszystko co próbowała zasiać. Jakiś smutek, traumatyczne przeżycie z przeszłości, które uaktywniało się z każdym nowym przedsięwzięciem, coś co zawsze rzucało cień na każdą radość która się rodziła. Tylko jeżeli znajdzie przyczynę, będzie mogła uprawiać, radość, pokój i wszelkie gatunki szczęścia. Nie było to łatwe zadanie, ale było konieczne. Wszyscy mamy w naszym wewnętrznym ogrodzie ukryte zielska, czasami nie jesteśmy świadomi że istnieją. Sporo kosztuje odkryć je, przyznać się do nich i coś z nimi zrobić, żeby móc uwolnić się od nich i uprawiać szczęście. Zawsze wpływają na delikatną równowagę za jaką całkowicie jesteśmy odpowiedzialni. Szczęścia nikt ci nie da, musisz je uprawiać i dbać o nie każdego dnia.

Miłego dnia dbania o ogród.

Sentimientos sentidos

Se fue muy lejos llevando sus sentimientos casi sin sentir. Estando lejos de los suyos empezaba usar los sentimientos. Estos se estiraban atravesando las distancias y a veces desgarrando un poco el corazón. Es que con los sentimientos pasa algo contrario que con los problemas. Los problemas desde cerca se veían grandes de lejos mucho más pequeños y los sentimientos de cerca se quedan como pequeños y crecen desde la distancia. Empieza sentir mientras estás cerca y antes de que estés lejos. Duelen mucho los brazos vacíos llenos de nostalgia, congelados por la distancia. Aunque no hay mayor distancia que el olvida, puesto que las otras siempre se pueden acortar con una mejor comunicación y muchas muestras del cariño. Si por alguna razón nos fuimos lejos, no olvidemos que en los sentimientos nuestro lugar siempre está cerca.

Feliz martes de sentimientos sentidos.

Twoja trasa (PL)

W dzielnicy Strapienia, ulica Dobrych Wspomnień wpada w Aleję Zapomnienia, dlatego tak trudno ludziom zatrzymać dobre chwile które przeżyli. Ci którzy przemierzali te ulice, na końcu zapominali wszystkie dobre rzeczy które przeżyli zostając ze złymi wspomnieniami. To co najgorsze wiele bezmyślnych osób chciało żeby ta ulica była jednokierunkowa. Tak że ci którzy by wjechali na Aleje Zapomnienia nie mogliby wrócić na ulice Dobrych Wspomnień, bez popełnienia wykroczenia. Kiedy przemierzasz ulice twojego życia musisz z uwagą wybrać po jakich ulicach będziesz się poruszał. Nie wszystkie ulice łączą się z Alejami Szczęścia. Szukaj twojej własnej trasy. Nie podążaj za większością która pędzi na drodze donikąd. Daj sobie czas by popatrzeć, podziwiać, poczuć, posmakować, w kilku słowach daj sobie czas by pożyć. Nie zapomnij o dobrych rzeczach które cię spotkały, i pamiętaj że jeszcze wiele na ciebie czeka tylko wybierz dobrą trasę. Uważaj by nie skręcić w złą ulicę i nie zgubić się na chwilę.

Miłego dnia dobrej trasy.

Mirada fresca

Nuestros ojos siendo tan perfectos, permitiéndonos ver la belleza del mundo, tienen una imperfección. Solo pueden registrar las imágenes que cambian con cierta velocidad. Se quedan con una impresión, sin darse cuenta que ya cambió. Gracias a esa pequeña “imperfección” podemos ver las películas. Tenemos la sensación de movimiento de la imagen y no vemos una sucesión de fotografías que cambian con cierta velocidad. Eso nos tiene que llamar atención. Tal vez seguimos con una imagen grabada, pensando que las cosas siguen igual y no nos damos cuenta que ya han cambiado, avanzado. Eso funciona en las dos direcciones. No nos damos cuenta cuando mejoran las cosas, ni cuando empeoran. Seguimos con una imagen estática, cuando la vida es muy dinámica. Sería bueno cada cierto tiempo verificar como son las cosas, no quedarnos con la imagen desactualizada. Con frecuencia nos imaginamos como son y no vemos como son de verdad.

Feliz lunes de mirada fresca

Nieufność (PL)

Była uciążliwa jak plama, jak kamień który uwiera w bucie i utrudnia każdy krok. Wciskała się do każdej rozmowy, każdego planu, każdego przedsięwzięcia. Nie wiedziała jak się od niej uwolnić, jak żyć bez takiej nieufności. Nie chciała by stała się towarzyszką jej życia. To prawda, że wiele razy ją oszukano, że chcieli wykorzystać jej dobrą wolę, ale mimo tego, chciała żyć stawiając na ludzką dobroć, chociaż to mogło wydawać się naiwne. Mówiła, że jeżeli ktoś zaczyna tracić zaufanie do wszystkiego i do wszystkich , na końcu przestaje ufać sobie. Dochodząc do takiego punktu w życiu z niczego już nie można się w pełni cieszyć, nad każdą rzeczą pojawia się cień podejrzenia. Trzeba być ostrożnym i ufać w swoje właśnie zdolności, oczekiwać dobrych zbiorów tego co się zasiało, ofiarować nasze zaufanie tym którzy są tego godni i wiedzą coś o odpowiedzialności i praktykują wzajemność.

Miłego dnia bez nieufności.

Simplemente estar con ellos

Araceli no tuvo más planes para este domingo que estar con ellos. No se trataba de estar sin nada en el mismo lugar escuchando el susurro del reloj que avisaba que el tiempo se iba para no regresar. Se trataba de estar con todos los sentidos en alerta disfrutando de cada muestra de cariño, cada gesto de atención y cada palabra pronunciada que llevaba cargando un recuerdo o un deseo. Para ella era un lujo poder estar así con ellos. Durante la semana cargamos demasiados trabajos y preocupaciones. Parece que tenemos ocupadas las manos y el corazón, el domingo recogemos todo el cariño suelto que anda por ahí. Le damos forma en nuestros gestos, miradas palabras e incluso en nuestros silencios. Trata de estar más tus domingos, el resto de la semana tienes para hacer las cosas. Que el estar no se te vuelva pesado y que no olvides “cómo se hace”. Simplemente estar con ellos sin nada más por medio.

Feliz domingo de simplemente estar.

Las Tormentas

Ayer pasamos por una tormenta. Cuando te tocan tormentas, protege tu vida. Desconecta todas las fuentes de energía negativa. Cierra bien las puertas y ventanas, para que no entre la desesperación. Cubra los depósitos de agua de la sinceridad. Amarre bien las experiencias anteriores no permitas que se las lleve el viento de olvido. Ten cuidado con los rencores sueltos que levanta la tempestad, sus impactos pueden causar mucho daño. Revise tu instalación de confianza. Te va a proteger aunque se corten los suministros de otras fuentes. La pérdida de la señal de las redes telefónicas no impide nada, al contrario te permite a mantener la comunicación frecuente y directa con los que te rodean. Las tormentas pasan y tú te quedas con una nueva experiencia que contar.

Feliz sábado de la lección aprendida.

Frutas maduras

Aunque la niñez ha quedado atrás. Al parecer que siendo adultos nos volvemos más impacientes, más ansiosos. Siendo niños tantas veces somos tentados por las apetecibles frutas que ya se ven tan exquisitas aunque todavía no están maduras. Comerlas es una tentación irresistible, aunque eso nos expone a dolores y malestar estomacal y nos priva de disfrutarlas cuando estén en su punto, totalmente maduras. Lo mismo pasa con nuestros pensamientos, proyectos ya los estamos apresurando a salir, a hacerse realidad, sin que maduren lo suficiente. El resultado es el agrio sabor de muchos malos momentos que pasamos. Aparentes fracasos causados no por mal destino, sino por la inmadurez nuestra y la de los que nos apresuran. Deje a madurar a las frutas y a tus ideas. Serán más sabrosas y no te causarán daño.

Feliz viernes de madurez.

Namoczone słowa (PL)

Miriam zostawiła namoczone swoje myśli i niektóre słowa, które prawie już wypowiedziała. Chciała żeby zmiękły troszeczkę, żeby straciły trochę goryczy i zeszły im wszystkie plamy urazów wyrzutów, a nawet podejrzeń. Było bardzo trudno przywrócić im naturalny stan, pozbawiając je wszystkiego tego co się do nich przylepiło,w czasie tylu dyskusji i z wszystkimi problemami jakie przeżywała. Były słowa i myśli które stały się nie do rozpoznania, uwierały, były niewygodne, zabierały pokój. Trzeba było pilnie zrobić porządek, wyczyścić, przywracając każdemu słowu jego prawdziwy smak i każdej myśli jej intensywność i siłę. Od czasu do czasu powinieneś namoczyć twoje myśli i słowa żeby trochę zmiękły i się odnowiły. W ten sposób będzie można używać ich bez problemów i w odpowiedni sposób. Przywróć im świeżość.

Miłego dnia odświeżania słów i myśli.

Los caminos

No somos islas desiertas, no vivimos solos en este mundo. Cada persona durante su vida tiene que construir sus propios caminos que nos lleven al encuentro de los demás. Los caminos que no siempre son fáciles de transitar, llenos de desconfianza y temor. Sentimos que nos hundimos en suposiciones y quedamos varados, atascados en mitad del camino, sin poder ni avanzar, ni retroceder, expuestos a críticas. En situaciones así es bueno recordar que no estamos transitando solos. A nuestro lado van otros, que nos pueden ayudar y a quienes nosotros ayudamos a la vez. Nos abrimos a otros ponemos en función nuestra empatía y nos volvemos solidarios. Los cominos que van al encuentro de los demás están en constante construcción, remodelación, mejoramiento, nunca están terminados, acabados. Cada persona es un mundo, una historia, y para poder entrar en su mundo se necesita, nuevos, diferentes caminos. Haz tu parte de camino, ayuda a los que se quedaron a la mitad y permite que otros lleguen a ti.

Feliz jueves en el camino.

Rynek słów (PL)

Na końcu ulicy ciszy był rynek pełen słów. Były tam słowa używane i zupełnie nowe. Mieli wszystkiego po trochu, ale najwięcej słów było wśród tych niesłuchanych i zaraz obok nich tych źle interpretowanych. Przyszli właściciele tych słów spacerowali wśród nich w całkowitej ciszy, tak by móc usłyszeć je, sprawdzić jak brzmią i czy są odpowiedniego rozmiaru w porównaniu z uczuciami, myślami i marzeniami. Niektóre z nich były za małe, bardzo niewygodne, inne zbyt duże i dlatego ukrywały prawdziwy sens jaki im się chciało dać. Ci którzy mieli trochę czasu i odrobinę cierpliwości, po jednej czy drugiej przymiarce, znajdowali słowa wyborne i na rozmiar. Słowa które wyrażały to co im w duszy grało. Szukaj odpowiednich słów które ci będą służyć i połączą cię ze światem który cię otacza. Dobre słowa są w stanie wyrazić wszystko, nawet ciszę.

Miłego dnia dobrych słów.

Gratitud tiene un nombre

No esperaba grandes respuestas, no lo hacía para recibir reconocimientos. Aspiraba un simple “gracias” acompañando a su nombre. Era lo máximo para ella, escuchar esta palabra como reconocimiento de todo su esfuerza, de toda su dedicación, y su nombre que le daba identidad, la hacía persona, un ser humano y no una maquina de limpieza y de cocinar. Parecía tan poca su expectativa pero ni eso conseguía. La gente muy pronto se acostumbra que las cosas estén hechas, que tengan que estar hechas, no se pregunta quién está detrás de cada cosa, de cada trabajo bien hecho. Con mucha más facilidad estamos dispuestos a personalizar la culpa que el agradecimiento. Devuelve a la gente sus nombres reconoce sus esfuerzos. Cuando serás capaz de ver el cansancio el sacrificio vivirás más agradecido.

Feliz miércoles de gratitud.

Dziś bez tylu wczoraj (PL)

Już od jakiegoś czasu Krystyna nie przezywała spokojnego wesołego dnia. Nie miała czasu, nie miała miejsca by patrzeć, czuć i słuchać tego co było dookoła niej. Jej dziś było pełne wczoraj. Jej teraźniejszość była zajęta przez jej przeszłość pełną ran. Zawsze mówiła ze tego nie można zapomnieć. Miała rację nie zapomina się, ale to wcale nie oznacza ze wszystko trzeba wlec za sobą jak metalowa kula która mieli przy nodze dawni więźniowie. Nie możemy być więźniami naszej przeszłości, ani niewolnikami niepewnej i pełnej lęków przyszłości, kiedy teraźniejszość daje nam tyle wspaniałych okazji do cieszenia się małymi rzeczami. Potrafić postawić końcową kropkę niektórym przeżytym historiom, nie ma ceny. To wyzwalające doświadczenie. Nikt za ciebie nie może tego zrobić. Zajmij twoją teraźniejszość tym co przezywasz teraz a nie tym co było lub być może będzie. Tylko to co przezywasz teraz może uczynić cię szczęśliwą. Z przeszłości mogą być piękne wspomnienia, na przyszłość cudowne projekty, ale tylko w teraźniejszości jest dotykalne szczęście, które się czuje, widzi i którego się słucha.

Miłego dnia życia teraz.

"Ellos"

En su vida hasta ahora siempre existían “ellos”. Era una situación bastante cómoda. “Ellos” eran un grupo sin definir ni distinguir. Servían de referencia cuando algo comparaba o necesitaba, todo era como “ellos”. También servían de justificación cuando alguien algo intentaba de cuestionar o poner en duda lo que hacía porque lo hacía con “ellos”. Tal vez su principal ventaja era la comodidad que le daba poder echarles la culpa cada vez que se le antojaba. Una culpa impersonal, “ellos” estaban detrás de sus errores, equivocaciones, y malos pasos. “Ellos” cargaban con todo el peso de la responsabilidad, ella quedaba libre e inocente. Nunca culpable, siempre víctima de la maldad encarnada en “ellos”. Muchas veces inconscientemente nos fabricamos unos “ellos” a nuestra medida, y los usamos siempre cuando haga falta. Tratemos de dejar por un rato a “ellos” y vernos de cerca a nosotros mismos y descubrir quiénes somos y qué queremos, qué nos duele y qué nos alegra. La responsabilidad por nuestra vida es de nosotros y no de “ellos” aunque la entregamos y nos desvivimos por los demás.

Feliz martes de nosotros

Spokój (PL)

Nie wiedziała na jak długo wystarczy ta obietnica, ale była gotowa spróbować. Wiele razy próbowała uspokoić swoje serce i nie mogła tego osiągnąć, dlatego że nerwy, pospiech, niepokój brały górę. To meczy i zmęczona zdecydowała zachować spokój. Być może dlatego, że nie miała więcej sił by walczyć. Wymuszony bezruch pozwolił jej patrzeć i widzieć trochę dalej i głębiej. Burze zawsze przychodzą w towarzystwie ciszy. Próbować osiągnąć spokój w środku burzy wydaje się niemożliwe. To robienie rzeczy w niewczasie. Niepotrzebne zużywanie energii życiowej. Lepiej zwyczajnie poczekać aż przejdzie. Daj odpowiedni czas każdej rzeczy, nie trać energii próbując nagle wyhamować jakiś proces, jakaś sytuacje która właśnie się wydarza, która ma swój czas, woj moment. Lepiej upewnij się, że stoisz pewnie na nogach i nie pozwól by porwały cię przemijające prądy i wiry życia. Kiedy wszystko się uspakaja, nadchodzi jasność i z nią dobry moment do podjęcia decyzji. 

 

Miłego dnia spokoju.

Perdonarse lo que ya pasó

Hace tiempo ha pensado cometer esta locura. En silencio se estaba preparando para dar este paso. Consciente de que la iban a llamar irresponsable, loca, o tal vez hasta inmoral. Acostumbrados verla con la cabeza agachada y lloriqueando en las esquinas sus mil errores y otras mil desgracias, no van a soportar que de repente así sin ninguna explicación pueda levantar la cabeza y sonreír. Eso es inadmisible. Como se atreve… Y si ella se atrevía perdonarse de una vez por todas liberarse de la culpa y empezar a caminar con el paso ligero por la vida. Eso le permitía secarse las lágrimas y recuperar la fe en si misma. Ya mucho ha sufrido, mucho a llorado, le tocaba aprender algo. No descargar sus frustraciones con los demás y dejar en el pasado lo que ya no se puede cambiar por más vueltas que uno le dé a cada episodio de su vida, cada mala decisión, cada error cometido. Ya está hecho y así quedará. Mirando solamente el pasado uno no ve ni el presente ni el futuro así que se pierde todo. Hay que aprender la lección si es posible, si no simplemente andar con cuidado. Pero eso si perdonar y ser perdonados.

Feliz lunes del perdón a si misma/o

Szczęście na kiedy? (PL)

Jej kalendarz pękał w szwach. W podobnym stanie była jej głowa i serce. Wydawało się, że w jej codzienne plany nie można wcisnąć nawet szpilki. Z wszystkich sił próbowała spełnić wszystkie swoje obowiązki i dane obietnice. Była odpowiedzialna i poświęcała się. Podziwiali ją i czasami wykorzystywali jej dobroć, dlatego że słowo „nie” nie malowało się na jej ustach. Zapisywała wszystko żeby nie zapomnieć żadnego szczegółu, żadnego obowiązku i mimo wszystko zapominała o czymś… zapominała być szczęśliwa i spełnić swoje obowiązki wobec samej siebie. Dać sobie czas, pozwolić sobie na jakiś kaprys, rozpieścić się trochę. Jej plany zajęć wybiegały na kilka lat w przyszłość zapominając o jej „tu i teraz”, zapominając o rzeczywistości. Zdolna do największych poświeceń dla innych, nie była zdolna poświecić nic dla siebie samej. Nie zapomnij że żeby dotrzeć do mety musisz dbać o każdy z twoich kroków. Bądź szczęśliwą teraz by moc być szczęśliwą jutro. Tak jaki inni ciebie potrzebują tak ty sama siebie potrzebujesz i potrzebujesz innych. Dbając o szczęście innych, nie zaniedbuj twojego własnego. To nie egoizm, to potrzeba, żeby móc coś dać najpierw trzeba to mieć.

Miłego dnia szczęścia tu i teraz. 

Los Sueños y los símbolos

Los sueños que ha tenido Mirtha los ha acariciado mucho porque eran muy hermosos. Intuía que no los soñaba sola y tampoco era la primera vez que alguien los ha soñado. Nuestros sueños ya fueron soñados y deseados por otros. Sin embargo, solo algunos no se quedan en sueños, sino que dan un paso para hacerlos realidad. Los sueños ensanchan nuestros horizontes, estiran nuestro mundo, que a veces se atrofia por el miedo y la inseguridad. Dibujan los escenarios posibles y nos permiten ver cuál de ellos se adecua más a nuestras necesidades, posibilidades y realidades. Siempre llevan escondido en si un símbolo, que nos toca a descifrar. Algún destello de la realidad que vivimos o de alguna preocupación que nos araña por dentro. Los sueños lo “procesan” y transforman en estas historias llenas de símbolos e incoherencias que aparentemente no tienen ni pies, ni cabeza, para poder descifrar mejor su sentido es bueno leer la poesía y ver las exposiciones de pintura. Así podemos entrenar nuestros ojos para captar los símbolos y entender mejor a los sueños. Sueña imaginando y sueña soñando y descubrirás dónde estás ahora y a dónde quieres dirigir tu vida.

Feliz domingo de acercarse a los sueños.

Prisioneros de nosotros mismos

Tanto se ha defendido de los peligros de la vida que sin pretenderlo hacer ha creado a su alrededor muros imposibles de atravesar. Según era para que a ella y a los suyos nada malo pueda pasar. Y realmente por suerte no pasaba, pero no solo algo malo sino tampoco algo bueno. Al querer tanto la seguridad ha construido su propia prisión. Separada e inmovilizada, no pudo percibir nada bueno ni malo, todo a su alrededor se volvía incoloro e insípido. Evitando las amenazas extrañas no pudo defenderse de sí misma de sus miedos y prejuicios. En la vida indudablemente hay peligros y hay que tratar de evitarlos, pero sin aislarnos, sin separarnos. En vez de construir muros con el mismo material podemos construir puentes. Por esos puentes algo bueno puede llegar a nuestras vidas. No permitas que tus miedos y tus muros te hagan prisionero y carcelero de ti mismo.

Feliz sábado de puentes.

Kochać bez bólu (PL)

Powiedzieli jej że miłość nie powinna boleć. Wydawały się bardzo prawdziwe te słowa, ale dla niej były tylko piękną teorią. To co ona czuła sprawiało jej wiele bólu i tak było już od dość długiego czasu. Ona kochała, nie było wątpliwości. Skąd więc przychodził ból jeżeli miłość nie boli? Ból ciała zazwyczaj jest spowodowany napięciem, urazami, skrętami, infekcjami czy wysiłkiem większym niż nasze możliwości fizyczne, czy codzienna rutyna. Nie dzieje się coś podobnego z miłością? Jeżeli boli to dlatego, że coś w nas uderza (nie myśląc wcale o przemocy fizycznej, bo jeżeli ta istnieje to wiadomo że boli), coś powoduje napięcia, skręcenia czy zwichnięcia. Często napięcia i ciosy pojawiają się w konfrontacji wyobrażeń z rzeczywistością. Jedną rzeczą jest to co myślimy o życiu w parze, inna to czym jest nasza para w rzeczywistości. Jedną rzeczą jest to czego oczekujemy czy wyobrażamy sobie na temat naszego wspólnego zamieszkania, inna to co przeżywamy mieszkając razem. Jeżeli nie jesteśmy szczerzy i nie potrafimy być trochę elastyczni znajdziemy wiele cierpienia i bólu. Jeżeli kosztuje cię tak wiele trwać dalej, jest ci ciężko, sprawdź co czujesz, co mówisz, czego oczekujesz, co masz. Tak często kochamy marzenia i nie potrafimy kochać rzeczywistości.

Miłego dnia kochania rzeczywistości.

Cuidando el tiempo

Tomo la decisión de hacer un pequeño inventario de las cosas que posee. Le a tocado a vivir en una zona que se ha considerado bastante violenta e insegura. Pensaba que sería mejor de desprenderse de cosas que sobraban y dejar solo lo que era valioso, pero eso sí bien guardado, bien asegurado. Uno siempre se sorprende como acumula, guarda cosas inútiles y como deja por ahí totalmente desprotegidas las que si tienen mucho valor. Se decía a si misma que debería a tener más cuidado y no dejar las cosas tan a descubierto. Llegó a descubrir que lo más valioso que tenía no era lo que ha comprado con el dinero conseguido con tanto esfuerzo, sino el tiempo que le ha sido entregado gratis. Según la vieja sabiduría de “no poner todos los huevos en la misma canasta” trataba de esparcir su tiempo con las personas que más quería, así nadie se lo pudo quitar, ni adueñarse de él. Valora tu tiempo y el de los demás, puesto que en él transcurre toda tu vida y sin él nada se puede hacer, de nada se puede disfrutar.

Feliz viernes de esparcir el tiempo.

Filtry (PL)

Sandra już od jakiegoś czasu czuła, że dźwiga zbyt wiele. Dobra pamięć pozwalała jej pamiętać wszystko z najmniejszymi szczegółami. Pamiętała wiele rzeczy bardzo dobrych, ale obok nich wiele rzeczy złych. To czego potrzebowała to być trochę bardziej wybiórcza. Zacząć używać jakieś filtry które ochronią ją przed szkodliwymi efektami ciągłego przewracania przeszłości i przeżywania na nowo złych momentów. Jednym z najlepszych filtrów jest filtr przydatności. Chociaż wszyscy rozumiemy i wydaje nam się to takie logiczne trudno nam to praktykować, a zasada jest bardzo prosta, jeżeli coś nam nie służy to po co to zatrzymywać i dźwigać przez całe życie. Wleczemy za sobą nieużyteczne rzeczy zamiast pozwolić im odejść lub zostawić w przeszłości. Daj sobie czas by zdecydować co zatrzymasz a czemu pozwolisz odejść. 

 

Miłego dnia dobrej selekcji.

Responsables por...

Una vez dijo ya es la última vez sabiendo que no era así. Nunca supo ser tan radical en los sentimientos como lo fue en las palabras. Es mucho más fácil decir que sentir y a veces al revés. Las palabras se escapan mucho más rápido que los sentimientos. Es bueno ponerles más atención para ver con qué velocidad vuelan en el aire y para ver si su impacto va a ser como de una piedra que hiere o de una pomada que cura y alivia. Es mucho más fácil controlar las palabras que los sentimientos. Aunque es bueno poner la atención a los dos y tratar de ser responsable por lo que decimos y que sentimos cuando nos hablan. Eso nos ayudara en nuestro bienestar y en él de los demás.

Feliz jueves de responsabilidad por palabras y sentimientos.

Nowe spotkanie (PL)

Odchodzą z naszych rąk, ale nie z naszych serc. Znikają z naszych oczu, ale nie z naszej pamięci. Nie wypowiadają już żadnych słów ale są obecni w naszych rozmowach. Mówimy, że odeszli, wiedząc, że tak naprawdę zostali. I raz w roku wracają by zasiąść z nami do stołu i zajmują swoje miejsce na domowym ołtarzu. Sycą się aromatem typowych potraw jak tamale, pan dulce czy chichiliques. Cieszą się obecnością tych którzy pozostali i tych którzy odwiedzają dom i ołtarz. Szklanka wody której nigdy nie powinno brakować, gasi pragnienie i odświeża pamięć. „Łysa” nie ma ostatniego słowa dla tych którzy przeszli przez życie zostawiając ślady miłości i czułości. Łuk z kwiatów nad ołtarzem na nowo łączy dwa światy które my czasami rozdzielamy. Staraj się zostawić twój ślad i żyć w jedności z innymi. Czasami jesteśmy jak mosty które łączą dwa brzegi życia i niesiemy pamięć tych którzy odeszli na drugi brzeg tym co dopiero przychodzą. Łączyć, pamiętać, kochać, dzielić się i iść, to się nazywa żyć.

Miłego dnia Zmarłych. 

P.S. Refleksja napisana tego dnia została zainspirowana wspomnieniami wielu zwyczajów „dnia zmarłych” które poznałem i przeżyłem na Huasteka Potosina w Meksyku gdzie spędziłem kilka cudownych lat mojego życia 1995-2002

Dbać o siebie (PL)

Martwiła się o tyle rzeczy. Zawsze uważna na potrzeby innych, ale kiedy przychodziła niedziela zatrzymywała się na chwile i patrzyła na siebie pytając się siebie samą czego potrzebuje, jakie są jej potrzeby co jest pilne a co może trochę poczekać. To pomagało zachowywać równowagę. Nie mogła dbać o innych jeżeli nie dbała o siebie samą. To co dla niektórych było egoizmem dla niej było rozsądkiem. Nie była automatem,jak wszyscy potrzebowała czuć, cieszyć się, śmiać i od czasu do czasu płakać. Każda rzecz jaką czujemy pozytywna lub negatywna, uwrażliwia nas i pomaga zrozumieć innych czujących to samo. Dbaj o innych chroń ich ale nie zapominaj, że żeby móc to dobrze robić musisz dbać o siebie. W niedziele mamy doskonalą okazję do robienia tego. 

 

Miłego dnia dbania o siebie.

Un nuevo encuentro...

Se van de nuestras manos, pero de nuestro corazón. Se van de nuestros ojos, pero no de nuestra memoria. Yo no pronuncian nuevas palabras, pero estén presentes en nuestras conversaciones. Decimos que se han ido, sabiendo que de verdad se han quedado. Y una vez por año, en este día vuelven a compartir nuestra mesa, se hacen presentes en nuestro altar. Se sacian de los aromas de los tamales, panes dulces, chichiliques. Se alegran con la presencia de los que quedan y de los que visitan el altar. El vaso de agua que no puede faltar, calma la sed del encuentro y refresca la memoria. “La Pelona” no tiene la última palabra para los que han pasado por la vida dejando huellas de amor y cariño. El arco une de nuevo los dos mundos que nosotros a veces separamos. Trata de dejar tu parte y vivir en comunión con los demás. A veces somos como puentes que unen las dos orillas de la vida y llevamos la memoria de los que pasaron a una orilla a los que apenas están llegando a la otra. Unir, recordar, amar, compartir, caminar eso es vivir.

Feliz miércoles de Xantolo

Obudzić się z nadzieją (PL)

Paloma miała w swoim życiu więcej świtów niż nadziei, dlatego niektóre dni były dla niej wyjątkowo ciężkie. Z tego powodu żeby zmienić tę sytuację musiała znaleźć nadzieje chociażby bardzo malutką aby mogła towarzyszyć jej przebudzeniom. W pewien spokojny poranek kiedy kiedy pospiech jeszcze sobie smacznie spał, siedząc przed lustrem czesała swoje piękne włosy i swoją dobrą pamięć. Zawsze istnieje jakaś rzecz która powoduje, że inaczej nam bije serce przywraca kolory które szara rutyna nam odebrała. To może być skrawek nieba który widzimy rano otwierając drzwi o świcie ze swoimi promieniami światła przebijającego się przez chmury, to może być aromat kawy, pierwsze łyki mate, czy łagodna muzyka która koi serce. Czasami to powitanie przez ukochaną osobę czy nawet przez naszą maskotkę. Zawsze istnieje coś co pozwala odczuć i widzieć to co dobre, smaczne, jedyne i piękne w świecie który nas otacza i w naszym życiu w tymże świecie. To pomaga nabrać rozpędu aby moc przeciwstawić się życiowym problemom. Szukaj twojej nadziei każdego dnia.

Miłego dnia budzenia się z nadzieją.

Saber y sentir

Durante mucho tiempo ha llenado su cabeza con teorías acerca de la felicidad y una buena vida. Teorías muy bien elaboradas, expresadas por personajes importantes que aparecen en los libros, las ha leído conocido y recordado, pero nunca las ha sentido, ni vivido. Se quedaban para ella como cosas interesantes, pero siempre abstractas. Faltaba algo, sencillo, pero fundamental, mirarse dentro y ver qué es lo que le da paz, lo que permite de sentirse bien consigo misma y frente a otros. La felicidad nunca puede quitar la paz o avergonzar dar miedo. La felicidad grande es conjunto de las pequeñas y es ahora. No es algo que se puede programar apuntar en la agenda. Es cosa de sentir con todos los sentidos bien despiertos. En algunos casos la supuesta infelicidad es fruto de distracción, de pensar que la felicidad es todo lo que no tenemos lo que queremos conseguir y no lo que es nuestro lo que somos hoy día. Saborea más lo que eres, lo que vives.

Feliz martes de saborear.