Mieszkając z nimi
czuła, że coś się
dzieje i to coś czasami bardzo boli. Czuła że
to co do niej mówili było nie na miejscu, raniło i obrażało. To
był prawdziwy problem z jakim musiała się zmierzyć ona i reszta
ludzkości. To co ktoś czuje jest godne szacunku, ale też
bardzo subiektywne i odpowiedzialność za to spada wyłącznie na
osobę poszkodowaną. Ludzie mówią i mówiąc informują
komunikują, wyrażają to czego pragną, co myślą, jaką
mają opinię,
co odbierają, jak to odbierają, w co wierzą, co zdecydowali, itd.
Każde słowo docierając do nas oprócz zamkniętej w nim
informacji, niesie z sobą ładunek uczuciowy. Do tego dodajemy nasze
własne emocje podlegające wpływom naszego stanu duch, humoru
zdrowia, i tego co ostatnio się wydarzyło w naszym życiu. Żadna
z naszych emocji nie zależy od osoby która do nas mówi, a mimo to
nasze reakcje są bardzo silne i wymierzone w osobę która do nas
mówi, i zrzucamy na nią całą
winę. Dlatego staraj się być odpowiedzialna za to co czujesz i jak
reagujesz z tego powodu. Niech nie płacą niewinni za winnych. Ty
bądź odpowiedzialna za siebie i niech inni odpowiadają za to co do
nich należy.
Miłego dnia
odpowiedzialności.

No hay comentarios:
Publicar un comentario