viernes, 30 de noviembre de 2018

¿El tiempo perdido?

Dicen que se le ha perdido un poco del tiempo. Al principio lo intentaba buscar pero buscando solo perdía más, lo que solo aumentaba la angustia. No sabía qué hacer y tenía miedo que la situación se puede repetir. No sabía si era cuestión de descuido, imprudencia u otra causa. Es que pensaba en el tiempo como en una cosa que le pertenecía, como en una posesión suya de la que podía disponer a su libre albedrío. Se equivocaba, pues el tiempo no se ahorra ni pierde, simplemente se vive haciendo cosas más o menos satisfactorias, más o menos conscientes, las que son necesarias para vivir y las que sirven para disfrutar de la vida, que como el tiempo, no deja de ser un don generoso e invalorable. No lo busques, no se pierde solo úsalo bien.
Feliz viernes de tiempo.

jueves, 29 de noviembre de 2018

Kolekcjonując „coś” (PL)


„Coś” nie dawało jej spokoju. Nie potrafiła zdefiniować czym było to „coś”, ale wiedziała, że to mają wszyscy. To „coś” co czasami ma smak jakiejś zaległej sprawy, czy nieodbytej rozmowy, nie wysłanej wiadomości, czy nagle przerwanej dyskusji. To mogłaby być nieskończona lista. Trzeba bardzo uważać żeby nasze życie nie wypełniło się tym „czymś”, bo może nas kompletnie zablokować, odebrać pokój, spokój dobry sen i apetyt. Kiedy zbyt wiele rzeczy czeka na rozwiązanie tracimy z oczu to co jest naprawdę ważne. Wiele rzeczy które napełniało nas radością i dawało sens naszemu życiu, nagle staje się ciężarem, monotonnymi, bezsmakowymi obowiązkami. Być może to niemożliwe by nie mieć nic zaległego, ale staraj się zająć tym co możesz i twój pokój będzie wzrastał a z nim lepsze samopoczucie.

Miłego dnia zajęcia się „czymś”.

Publicado en castellano el 02 de mayo de 2017

Riesgos necesarios

No era fácil encontrar a alguien que empuje anime y sostenga. El mundo a su alrededor se llenaba de profetas de la desgracia y de la tristeza. Eso le hacía ver a todos los demás como potencialmente peligrosos o al menos sospechosos. No porque le han hecho algo malo, sino porque dicen que la gente es así. Es que hay mucha maldad y envidia. Puede ser que hay mucha gente que está más interesada en la vida ajena descuidando la propia, pero eso no convierte este mundo en un lugar hostil. Siempre cuando buscamos encontramos y cuando damos recibimos. Aunque cuesta aceptarlo muchos problemas, juicios y prejuicios están provocados por la ignorancia, por la cerrazón. A nuestro lado hay gente que está luchando por lo mismo y tiene dificultades con lo mismo que nosotros pero no nos dicen nada. Abriéndonos, compartiendo, podemos encontrar el apoyo que buscamos. Arriésgate no estás sola/ solo.
Feliz jueves de riesgos necesarios.

miércoles, 28 de noviembre de 2018

Miłość i droga (PL)

Nikt jej nie powiedział aż do jakiego punktu może kochać, dlatego kochała w ten sposób bez granic. Nie docierały do niej argumenty dotyczące racjonalności czy użyteczności, ani ostrzeżenia o niebezpieczeństwie na jakie się narażała kochając w ten sposób. Zawsze coś mogło się wydarzyć i to coś mogło bardzo boleć. Nie miała nic przeciwko ryzykowaniu w ten sposób, mówiła, że woli łzy kogoś kto coś zrobił i się pomylił, niż te które wylewa ktoś kto się czuje sfrustrowany, bo nic nie zrobił. Dobra dawka czułości leczyła wszystkie rany które zostawiła samotność. Nie interesowały ją inne okazje jeżeli nie byłaby w stanie wykorzystać tych które ma w ręku. Ryzyko każdego kroku jest zrekompensowane przebytą drogą. Szlak który może nas przybliżyć lub oddalić zależy od obranego kierunku. Zawsze po tym jak już się wydawało, że nadszedł ostatni krok, pojawia się inny przedtem nieznany zignorowany. Póki bije serce nie istnieje żadna przeszkoda by dalej kochać i kroczyć naszą drogą.

Miłego dnia miłości i drogi.

Publicado en castellano el 01 de mayo de 2017

Luces y envidias

Todos venimos al mundo con el mismo camino por delante. Nos toca a aprender todo. Ciertamente no todos tenemos las mismas condiciones, no vivimos en el mismo entorno. Normalmente aprendemos en función de nuestras necesidades y realidades que nos toca vivir. Entre muchas otras cosas el proceso formativo incluye comparaciones y descubrimiento de diferencias. Algo que es normal natural puede despertar muchos sentimientos y emociones. En ciertas etapas de nuestras vidas a veces nos cuesta aceptar que los otros tienen diferentes talentos, llegan a alcanzar éxito en algún área. Su brillo molesta y muchos se encargan de oscurecerlo o por lo menos palidecer. Es que la envidia se ajusta a todas las circunstancias y adquiere todas las formas posibles, todos los tamaños para acomodarse con precisión. No te dejes de arrastrar por ella. Busca tu propia luz si aun no la descubriste date tiempo porque la tienes. Así como otros pueden iluminar tu vida, tú puedes iluminar la de ellos. El desarrollo de talento ajeno no disminuye ni impide el desarrollo del tuyo. En el firmamento caben todas las estrellas mientras más aparecen más hermoso e impresionante se ve.
Feliz miércoles de luces propias.

lunes, 26 de noviembre de 2018

Los miedos


Los miedos cada cierto tiempo querían apoderarse de ella. No eran solo los comunes de subir de peso, perder el amor, quedarse sola o perder el trabajo. Había de estos miedos que se clavaban en la piel y en el alma sin saber de dónde venían y a que llevaban. Miedos que parecían funcionar como lentes de aumento, haciendo que los problemas se ven más grandes y las personas amadas más lejanas. Perdiendo la noción de las dimensiones reales distancias exactas. Los miedos que una vez entrando, si uno se descuidaba, se quedaban por mucho tiempo echando raíces y desarrollando diversas ramificaciones. Son como la hiedra que envuelve el árbol subiendo cada vez más. Cuida tu confianza y seguridad para que no la desplacen los miedos.

Feliz lunes sin miedos.

domingo, 25 de noviembre de 2018

Sin arma para amar

Era pacifista no le gustaba ninguna arma más bien huía de ellas. La violencia no podía ser solución de ninguno de sus conflictos. Eso no quiere decir que huía de las polémicas o acaloradas discusiones. Siempre defendiendo sus puntos de vista, basados en sus principios valores y convicciones. Solo que la palabra arma le causaba rechazo, al saber cuanta muerte y sufrimiento causan las armas. Hasta que un día alguien le enseño que la palabra arma se puede reconstruir. Usando las mismas letras la palabra arma se puede transformaren el verbo amar. Y amor estaba mucho más cerca para ser remedio de los conflictos y discusiones. En tu vida diaria no uses armas usa el amor y conocerás el sabor de la victoria sin dejar atrás ni vencidos, ni lastimados, destruidos o heridos.

Feliz domingo de convertir arma en amar.

sábado, 24 de noviembre de 2018

Otwarcie (PL)

Jesienne niebo w Paragwaju zaskakuje intensywnością kolorów i kontrastów, widocznych dzięki światłu słońca, które walczy z groźnymi chmurami. Wystarczy mały otwór między chmurami, żeby cały pejzaż wypełnił się światłem. To samo dzieje się w życiu, w naszej codziennej rzeczywistości, czasami potrzeba tylko odrobiny światła by wszystko wyglądało inaczej, zaczęło nabierać kolorów. Sekret polega na odkryciu tego otworu. Wizyta przyjaciela lub przyjaciółki może spowodować, że nasz świat, nasze problemy i smutki hermetycznie zamknięte pozwolą na dostanie się światła. To mogą być jakieś słowa, jakiś gest czułości, które oświecą to co było zanurzone w ciemnościach. Nie zamykaj się tak, pozwól oświecić się chociaż trochę przez tych którzy cie otaczają, naucz się od nich tego co odkryli i tu dziel się twoimi odkryciami. 

Miłego dnia otwarcia.

Publicado en castellano el 30 de abril de 2017

Buscando la verdad

Un par de verdades no le alcanzaba para responder a todas sus preguntas, rellenar todos los vacíos, todos los huecos de su almohada, para asegurarle noches tranquilas, sin insomnio. Tarea complicada que exigía atención y una buena dosis de sinceridad. No poniendo límites a tiempo, pues se trataba de verdades y no de cualquier relleno. Intentando no confundir suposiciones con las verdades, trataba de dibujar su realidad en este momento en su vida, lugar al que ha llegado y midiendo la distancia de los sueños y proyectos si los hubiera. Todo eso no lo hacía para otros, lo hacía para sí misma, necesitaba saber en dónde está parada y en qué dirección debería seguir para no alejarse de lo que busca en este momento de su vida. Es bueno el ejercicio de las sinceridades repetido cada cierto tiempo, así es más fácil encontrarse y más difícil perder el camino.

Feliz sábado de buscar las verdades.

viernes, 23 de noviembre de 2018

Dobrze zarejestrowane. (PL)

Miała ograniczony czas i w nim chciała przeżyć maksymalnie to co jest możliwe. Wiedziała, że okazje nie powtarzają się. Wszystkie dni powinny mieć jasny smak, być pełne kolorów, napełnić się dźwiękami które spowodują, że jej dusza będzie tańczyć i śpiewać. To wszystko powinno mieć smak świątecznego czasu. Nie miała specjalnych motywów. Tylko zwykłą chęć pełnego życia, wiedząc, że się nie powtórzy. Dlatego że jeżeli coś tracimy w naszym życiu i to tracimy na zawsze, to na pewno tym czymś jest czas. Zbyt wiele razy przeżywała wspaniałe chwile zbyt roztargniona. Kiedy miały miejsce nie zdawała sobie sprawy z ich wagi, wielości, ani jak mogłyby wpłynąć na resztę jej życia. Tym razem powinno być inaczej. To co będzie przeżywać to chce zarejestrować jakby to był album ze zdjęciami. W przyszłości będzie mogła do niego wrócić, jako do źródła pozytywnych myśli przede wszystkim kiedy tych będzie jej brakować.

Miłego dnia rejestrowania tego co przezywamy.

Publicado en castellano el 28 de abril de 2017

Faltan buenos frenos

Siempre le han dicho, que tiene que tener buenos frenos. Es por su seguridad, porque los buenos frenos le pueden salvar la vida, la de ella y también la de los demás. Al verse involucrada varias veces en situaciones de límite, veía que tenían razón los que la estaban advirtiendo. Los buenos frenos no eran necesarios solamente en sus vehículos que usaba. Los necesitaba en la vida misma. Con tantas prisas ya hace tiempo ha perdido la capacidad de detenerse, de frenar. No se trata de frenar solo a su cuerpo, porque su cuerpo se detenía varias veces al día. Aquí se trata de detener sus pensamientos, abandonar las prisas concentrarse en la vida que traspasa nuestros cuerpos con la tenue luz de lo efímero e irrepetible. Para sentirlo hay que parar el cuerpo relajarlo, ser consciente de su totalidad, clamar nuestra respiración y concentrar la mirada. Que no sea el movimiento la única señal de tu vida, que la sientas con todo tu cuerpo ya aprendas a descansar.

Feliz viernes de buenos frenos.

jueves, 22 de noviembre de 2018

La Música

A su alrededor sonaba la música. La que le acompañaba cuando trabajaba y la que ayudaba a descansar. En los acordes tonos y ritmos se expresaba su estado de ánimo. La música ayudaba armonizar su interior, animar cuando la invadía el desánimo. No huía de los silencios, pues estos también están presentes en una buena composición. A veces permiten que aun siga sonando lo que se está acabando y a veces sirven como obertura de algo que apenas se está iniciando. En algunas ocasiones la música ayuda a evocar los recuerdos más importantes, en otras armarse de fuerza y valor para iniciar una nueva etapa. Nos acompaña durante los viajes en todos los medios de transporte y nos permite viajar inmovilizados en la cama. Hace reconocerse y conocerse a identificarse a los que parecen lejanos y distintos. Es el lenguaje más universal al que todos tienen acceso sin diccionarios. Nos ayuda vivir, con ella olvidamos a veces lo que nos duele y lo que nos falta o cuando alguien nos falta. Sin ella quedaría un vacío y tristeza. Que viva la música y los que la tocan, cantan. componen, danzan, bailan, viven.

Feliz jueves de Santa Cecilia. Día de la música.

miércoles, 21 de noviembre de 2018

Lo que no se expresa...

Coleccionaba lo que otros rechazaban, por eso su colección era tan grande. Tenía sentimientos no expresados envueltos en palabras de silencio nunca pronunciadas. Las cartas sin escribir que iban a contar cosas importantes que alguien en algún lugar de mundo esperaba. Muchas canciones que se silenciaban antes de que se cantase la primera palabra de su letra, dedicadas sin destinatarios, que se habían perdido u olvidado… También tenía los silencios silenciados por unas palabras que solo tapaban los huecos de unas conversaciones sin sentido, que trataban de mantener relaciones que se vaciaban de cariño. Tantas cosas rechazadas por unos, recogidas por otros que hacen pensar cómo sería el mundo si se supiera aprovechar mejor todo lo que se tiene se quiere y no se da. Pon en circulación tus buenos sentimientos, deseos y palabras. No los colecciones pues al no ser expresados pierden el valor.

Feliz miércoles de expresar.

martes, 20 de noviembre de 2018

Subir y bajar

Le gustaba ver bien las cosas. Hasta aprendió a hacer muy buenas fotografías. El secreto era en saber buscar el ángulo perfecto, una buena perspectiva. Nada de posiciones fijas, de juicios o rechazos sin búsqueda. Eso implicaba subir para ver más o bajar para ver mejor, todo dependía de lo que estaba buscando y que esfuerzo estaba dispuesto hacer para encontrarlo. Así conseguía ver lo que otros ignoraban aunque lo tenía frente a sus ojos o pasaban de lado. Lo que pasa que eso es bueno poner en práctica no solo observando el paisaje sacando fotos sino también en relaciones con la gente, a veces subimos a veces bajamos buscando la amplitud de una mirada de un conocimiento sin renunciar los detalles que son tan importantes como la totalidad. Así que a subir y a bajar cuando sea necesario.

Feliz martes de subidas y bajadas.

lunes, 19 de noviembre de 2018

Lo esencial

Dicen que “lo esencial es invisible a los ojos”, por eso busca maneras de ser visto, descubierto, tomado en cuenta. Aunque a veces se llega a discutir sobre lo que realmente es esencial. En una comida que vamos a comer, lo esencial es el sabor, pero el sabor no se ve, por eso también importa la presentación, porque si el plato no se ve apetecible seguramente nadie lo va a querer probar. Muchas veces no es suficiente una explicación, una presentación una palabra o un gesto, hay que buscar siempre nuevos “transmisores” de la esencia que se repitan a lo largo del tiempo para que se confirme la existencia, la permanencia, la durabilidad de lo que se quiere expresar. No te canses de buscar las formas de expresar los esencia de tu vida, de tu relación con los demás, para que aunque no se vea si se puada sentir, descubrir y saber de su presencia.

Feliz lunes de expresar lo esencial.

domingo, 18 de noviembre de 2018

Fugaces

Era difícil resistirse frente a la belleza de los amaneceres y las puestas del sol. En pleno campo sin luces eléctricas alrededor todo se podía ver en su máxima expresión, con toda la intensidad de los colores. En la noche el cielo se llenaba de estrellas, con suerte podía ver algunas estrellas fugaces. En estos momentos mágicos de observación en el silencio de la noche el aire se llenaba de los suspiros de admiración. Sola aparecía la pregunta ¿cómo todo eso se ve desde allá? Las fotos de espacio y desde el espacio causan admiración. Es que nos damos cuenta lo pequeño que es nuestro mundo a pesar de sentirnos grandes y dueños de todo. Quizás para las estrellas nosotros somos los fugaces. Viendo eso ¿No sería bueno vivir con un poco más de humildad y respeto hacia todo el universo? Nadie es más que nadie y nada es más que nadie. Todos somos parte de un mundo y siempre nuestro conocimiento se limita solo a una parte, muchas veces ignorando a la totalidad.

Feliz domingo de finitud.  

sábado, 17 de noviembre de 2018

Conversar con los sueños y las trstezas

En un lugar de su casa se han escondido sus sueños, en otro sus tristezas. Cuando alguien la visitaba no se daba cuenta de su existencia, pues estaban bien escondidos, pero cuando se quedaba sola salían de su escondite y empezaban a intentar a convencerla de que tienen razón. Sus argumentos eran diversos con frecuencia contradictorios, todos a final de cuenta tenían el mismo fin, mantenerla pasiva, sin hacer nada. Las tristezas eran mucho más astutas insistentes. Los sueños más tímidos y reservados hablaban poco. Insistían de vez en cuando, solo cuando las tristezas se quedaban calladas. Solo de ella dependía si les iba a hacer caso o no. todos pasamos por baches en nuestros caminos y por diferentes motivos nos invade la tristeza. Si nos paramos firmes seguros de su carácter pasajero no nos arrastrará. Los sueños tan tímidos al inicio pueden crecer si les damos una dosis de confianza y algún tiempo necesario para su clarificación y maduración. No permitas ni a los sueños ni a las tristezas que anden escondidos, conversa con ellos y aclara tu situación buscando las soluciones necesarias.

Feliz sábado de conversaciones con sueños y tristezas.

viernes, 16 de noviembre de 2018

Historias que se repiten

Contaba una y otra vez las mismas historias. Los que las escuchaban ya se aburrían las conocían de memoria. No sabían por qué lo hacía si tan mala era su memoria para no darse cuenta que ya los había contado. Su problema no era la memoria, había dos motivos muy simples. En algunos casos contaba ciertas historias, porque aun la estaba doliendo lo que ha pasado, no encontró la manera de recordar sin dolor, de perdonar. Otras historias seguía contando porque en aquel tiempo se sentía importante, no se olvidaban de ella, le tocaba el papel de protagonista, muy lejos de la sombra de olvido que la cubría hoy. Es bueno estar atento a estas historias que nos cuentan enésima vez. Habrá algún motivo que sería bueno no ignorar, para ayudar a evitar más sufrimiento. 
 
Feliz viernes de historias repetidas.

jueves, 15 de noviembre de 2018

Akceptacja (PL)

Długi czas dźwigała ten sam ciężar. Zawsze narzekając nigdy nie potrafiąc zrozumieć dlaczego jej przyszło przeżywać właśnie to. Nie zrobiła nic by na to zasługiwać. Miała racje nic złego nie zrobiła i widząc tyle osób wolnych od podobnych ciężarów mogła czuć się źle. Nie istniał sposób który pozwoliłby uwolnić się od niego. Istniało tylko jedno wyjście zaakceptować cały ten ciężar, żyjąc z nim wiedząc, że zawsze będzie tam. Zamiast martwić się jego obecnością, szukając możliwych przyczyn, lepiej zając się jego obecnością, robiąc wszystko co w jej mocy żeby nie przeszkadzał i nie uniemożliwiał normalnego życia. W naszym życiu mamy rzeczy od których możemy się uwolnić i inne które zawsze tam będą. Zaakceptuj je i żyj szczęśliwie z tym kim jesteś i tym co masz, próbując wzrastać jako osoba.

Miłego dnia akceptacji.

Publicado en castellano el 27 de abril de 2017.

La que se mete....

Algunos la admiraban, porque según ellos siempre sabía encontrar a su lugar. No importa qué pequeño sea el espacio, ni qué cantidad de gente en el mismo lugar, ella siempre encontraba la manera de ponerse en medio. Es cierto que algunas veces tuvo más, otras menos éxito, pero pocas veces podían pasar a su lado, indiferentes. Capaz de despertar fuertes pasiones por diferentes motivos. Se movía con la misma habilidad tanto por casas particulares como por grandes instituciones, partidos políticos e incluso iglesias. Usaba camuflaje o iba a cara descubierta. Así era la división, cada vez más presente en nuestras vidas, ocupando espacios que han dejado la responsabilidad, prudencia, sensatez y el sentido común. No te dejes convencer por sus cuentos, que te hagan creer que es necesaria, que nada se puede hacer con ella y que hay que dejarla en paz. No permitas que encuentre un lugar en tu vida y en tu trato con los demás.

Feliz jueves de unidad.

miércoles, 14 de noviembre de 2018

Niewidoczne ale ważne (PL)

Nie wszystko było można zobaczyć i to nie tylko był problem braku światła. Ani z dobrym oświetleniem wszystko było widoczne, nie dlatego że było zbyt małe, czy dlatego że ktoś to ukrył. To co możemy zobaczyć jest na powierzchni na pierwszym planie i zawsze ma bardziej przyciągające uwagę kolory. Reszta pozostaje w matowości, w półcieniu na drugim planie , ale wszystko absolutnie wszystko tworzy część kompozycji całości obrazu. Jeżeli brakuje czegoś zmienia się wszystko, chociaż nie zawsze natychmiast to zauważamy, czasami potrzebujemy sporo czasu by docenić ważność tego co wydawało się drugorzędne, zbyteczne. Staraj się doceniać osoby i ich doświadczenia które są częścią złożonej kompozycji twojego życia. Bez nich nie byłbyś tą samą osobą jaką dziś jesteś. Być może nie wszyscy mieli pozytywny wpływ w twoim życiu, ale bez wątpienia zostawili jakiś ślad który kształtuje twój charakter, twoją osobowość i czyni cię wyjątkowym/wyjątkową. 

Miłego dnia doceniania kompozycji.

Publicado en castellano el 26 de abril de 2017

Escuchar a los mayores

Hace un tiempo que no tenía a nadie que escuche así que dejaba de hablar hacia afuera, pero eso si seguía hablando hacia dentro. Ella si tenía tiempo para escucharse y tomar en serio sus palabras, tratando de tomar con respeto y calma cada una de sus afirmaciones. Es que decía a si misma pues si lo digo es por algo. Claro no todo tiene la misma importancia, pero lo peor que para los que la rodeaban nada tenía importancia. Tal vez algunas cosas si pero entre ellas no estaban sus palabras. Se decía a si misma que tiene que seguir hablando aunque sea hacia dentro para no olvidar vestir a sus pensamientos en palabras. Esperaba que aunque no la escuchan si la ven porque eso sería lo peor a su edad volverse invisible para su familia. Bueno por lo menos día de la paga de su jubilación algunos sí la veían. No hagas ni mudos ni invisibles a tus mayores. A veces salud no les acompaña ni es posible una buena conversación pero no dejan de sentir y por eso a veces no dejan de sufrir aunque tú puedas pensar que no hay motivos.

Feliz miércoles de escuchar a los mayores.

lunes, 12 de noviembre de 2018

Napisy (PL)

Lubiła oglądać filmy aż do ostatniej sceny, aż do ostatniego napisu. Mówiła, że tylko w ten sposób mogła mieć pełny obraz dzieła. Przeszkadzało jej kiedy ze względu na pospiech inni omijali tę część projekcji, odbierając jej znaczenie, nie widząc w niej żadnej użyteczności. Uważała, że była ważną informacja o tych którzy brali udział w tworzeniu dzieła, poznanie szczegółów o miejscu nagrania i innych aspektów technicznych. W ten sposób mogła doceniać bardziej i rozumieć więcej. Nie wystarczało jej dowartościowanie i uznanie pracy aktorów, wiedziała, że byli głównymi przedstawicielami dużej ekipy która im towarzyszyła, że bez tej ekipy, nie byłoby możliwe delektowanie się ich pracą i czucie się częścią historii. W naszym życiu zawsze istnieje „duża ekipa”, dzięki niej przeżywamy wiele rzeczy, czasami dobrych, czasami złych. Różne osoby biorą udział w różnych momentach i działach naszego życia. Staraj się widzieć do końca każdy odcinek twojego życia. W ten sposób poznasz różne wzajemne uzależnienia i będziesz potrafić być wdzięczną/m i nie będziesz winić bez przyczyny.

Miłego dnia oglądania do końca. 

Publicado en castellano el 25 de abril de 2017

Hacer de otra manera

Soñaba con un mundo sin sentimientos a medias ni palabras silenciadas, miradas directas y trabajos terminados. Eso solo era un sueño al que la realidad en que vivía parecía contradecir. En su realidad los que decían que aman, muchas veces actuaban con indiferencia. Se decían palabras sin mirarse los ojos, a las espaldas de los que las deberían escuchar o las dejaban de decir simplemente pensando que mejor callarse. Eran cada vez más escasas las miradas en los ojos no a través de las pantallas o lentes oscuras. Se medía los trabajos a través de las pagas y no a través del tiempo que uno ha dedicado para hacerlas bien terminando hasta el último punto que quedaba por poner. A pesar del panorama tan contrario, se resistía a abandonar sus sueños. Decía que al contrario es mucho más fácil y mucho más urgente soñar y hacer realidad. Más fácil porque a la vista está lo que quería cambiar en su vista diaria. Urgente porque tenía miedo de acostumbrarse demasiado y dejar de querer que el cambio es posible. Marca la diferencia.

Feliz lunes de realidades diferentes.

domingo, 11 de noviembre de 2018

Aplikacje (PL)

Był na bieżąco jeżeli chodzi o wszystkie nosowości w świecie aparatów elektronicznych. Znał wszystkie nowe aplikacje, potrafił wyciągnąć z nich największe korzyści. Konsultowali się z nim wszyscy przyjaciele którzy mieli jakieś wątpliwości. Potrafił pomóc, orientować, doradzić. Jego szeroka wiedza często wzbudzała zazdrość znajomych, ale od czasu do czasu po udzieleniu wszystkich rad, siadał sam i nie wiedział co zrobić ze swoją samotnością. Nie widział jak traktować zwykłe i proste uczucia które czasami nachodziły jego ciało. Jego aplikacje tak użyteczne w innych wypadkach nie pomagały w sprawach uczuć. Czuł się zagubiony między tym co powinien aktywować i tym co powinien blokować. Nie miał pojęcia ile wolnego miejsca zostawało w jego pamięci. Ciężko było mieć dostęp do dobrych podręczników, by nauczyć się rozwiązywać problemy i trudności, które pojawiały się codziennie, i chociaż wydawały się trudne, to wcale nie oznacza, że były niemożliwe do rozwiązania. Staraj się nauczyć „obsługiwać” twoje uczucia, stany ducha, z tą samą zręcznością z jaka obsługujesz urządzenia elektroniczne. W twoim umyśle, w twoim ciele istnieją wszystkie potrzebne aplikacje, których nie używasz a czasami nawet nie wiesz, że je posiadasz. Uruchom je.

Miłego dnia używania aplikacji.

Publicado en castellano el 24 de abril de 2017

Dar lo más valioso

Nunca ha escatimado el dinero para comprar los regalos para sus seres queridos. Ha tenido suerte en su trabajo y sus negocios así que pudo permitirse el lujo de comprar lo más lindo y lo más nuevo. Lo hacía con frecuencia. La casa se llenaba de regalos. Ya no sabían en donde ponerlos. A pesar de eso había un vacío que no fue capaz de llenar ni con lo más caro ni con lo más hermoso. El vacío provocado por su constante ausencia. Es que ellos tenían la sensación que les amaba y cuidaba pero siempre desde la distancia, porque así como les ofrecía cosas, no estaba dispuesto de ofrecerles su tiempo. Lo más valioso y lo que ellos más necesitaban. El tiempo es tan efímero que no compartido se pierde para siempre, nunca regresa. Trata de dar tu tiempo y luego las otras cosas recordando que nunca van a sustituir a tu presencia.

Feliz domingo de dar tiempo.

sábado, 10 de noviembre de 2018

Prawdziwy odpoczynek (PL)

Czekała na nią niedziela pełna nowych godzin, bez pilnych prac. Musiała je wypełnić treścią, a to wcale nie było łatwe zadanie. Jej nogi i ręce tak przyzwyczajone do ciągłego ruchu , nie potrafiły być nieruchome chociażby na chwile. Jeżeli z trudem próbowała kontrolować swoje kończyny, myśli zaczynały latać we wszystkich kierunkach. I co ciekawie nie robiąc nic myślała co będzie musiała robić później. Wynik był przeciwny tego jakiego oczekiwała. Zamiast odpocząć, męczyła się bardziej pełna zmartwień i trwogi. Żeby odpocząć naprawdę nie tylko musisz uspokoić ciało, ale także umysł, ducha. Trzeba się tego nauczyć, uspakajając nasz oddech, czynić go bardziej głębokim relaksując ciało i dochodząc do stanu medytacji. Nie dochodzi się do tego natychmiast, to długa droga nauki, dlatego, że chociaż może nam się to wydawać dziwne, nie tylko trzeba się nauczyć pracować, ale też trzeba się nauczyć odpoczywać. Być w pokoju z sobą samym z rodziną i innymi osobami.

Miłego dnia prawdziwego odpoczynku.

Publicado en castellano el 23 de abril de 2017

Generosidad atenta

Algunas veces sentía que ya ha dado todo, que no había más. Incluso le molestaba que los cercanos, los de la casa que sabían perfectamente cuanto trabajaba todavía esperaban algo de él. No le quedaban fuerzas para darles algo, no por mala voluntad sino porque no había más. No entendía que los de la casa no le pedían más trabajo, no esperaban de él más actividad. Solo querían algo de su atención, alguna palabra, interés y su sonrisa. Es que tanto trabajo tantas tensiones le volvían una persona rígida, que cerraba dentro toda la ternura y calidez que hasta ahora siempre le caracterizaba, pero últimamente ya no se veía. No permitas que el trabajo y la necesidad de conseguir cosas te haga olvidar lo que tiene y puedes repartir sin medida y lo que no se compra con ningún dinero del mundo.
 
Feliz sábado de generosidad atenta.

viernes, 9 de noviembre de 2018

Droga i życie (PL)

Nie pytała ile drogi ma przed sobą ani ile już przeszła. To co wydawało jej się najważniejsze to to że cały czas była w drodze. Droga dla niej była symbolem procesu, w którym bardziej niż kilometry gromadziły się doświadczenia. Można nauczyć się widzieć więcej i widzieć lepiej. W drodze zawsze szuka się punktów odniesienia, próbuje się odnaleźć się w przestrzeni. Nie dzieje się tak w siedzącym trybie życia, patrząc z fotelu czy z sofy wszystko zawsze jest w tym samym miejscu i tak samo odległe. Nic nie zaskakuje, nic nie jest wyzwaniem, ani nie próbuje naszych talentów lub zdolności. Nie chodzi o prowadzenie koczowniczego tryby życia, czy podróżowania po całym świecie w czasie niekończących się podroży, chodzi o wyjście z wygodnej przestrzeni i spotkanie z innymi osobami i innymi sytuacjami, zdobywając nowe doświadczenia. Żeby to było możliwe trzeba dobrze otworzyć oczy, umysł i serce. Życie jest czymś większym niż to co przeżyłeś. Nie żal się gdy twoje życie nie satysfakcjonuje ciebie, zawsze masz więcej do dyspozycji tylko się odważ przeżyć to co cię czeka.

Miłego dnia w drodze.

Publicado en castellano el 22 de abril de 2017

Ensalada de recuerdos

La memoria como los sueños puede unir los lugares distantes a veces confundir los tiempos y las personas. En este noviembre que se presta a recuerdos con su dosis correspondiente de nostalgia recuerdo a los que atravesaron la delgada línea entre los dos lados de la vida. Trato de recordar los momentos que compartimos. Sin saber cómo me acorde de los domingos por la mañana en Tanlajás, S.L.P. en México cuando Toño traía a la casa el rico “pan dulce de Chucha”. Lo tomaba con café saboreando cada una de las variedades. Claro no se puede recordar solo el pan enseguida a la memoria vienen los tamales los bolimes y zacahuil . Suspirando entre estos recuerdos la memoria me lleva a las mañanas de mate y tardes de tereré en Paraguay, tanto en Naranjito como en General Resquín o en San Vicente cuando tomaba mirando el paisaje en deliciosos verde de la naturaleza y con cada sorbo sentía que entra en mi la esperanza y la vida. Y en todos esos paisajes lugares gente con sus rostros sus voces sus sonrisas y su amistad. Gracias a ellos puedo seguir disfrutando de esta riqueza aquí en Pedrezuela. Somos fruto de lo que vivimos y compartimos. Cada vuelta cada círculo cada ciclo en la vida nos pone en otro nivel que permite mirar desde otra perspectiva a los anteriores y disfrutar más de ellos.

Feliz viernes de ensalada de recuerdos.