Tego dnia dziwna myśl
przyszła jej do głowy. Zdała sobie sprawę, że
przez całe swoje życie
zawsze musiała coś zostawić. Wiedza, że
tylko zostawiając coś za sobą można iść na spotkanie czegoś
nowego, czegoś innego. Dla tych którzy się nie ruszają lub nie
pozwalają się ruszać świat zawsze jest statyczny, niezmienny.
Tego dnia pierwsza rzeczą jaką
musiała zostawić było jej łóżko, w nim czuła się wygodnie,
bezpiecznie, ale tam na zewnątrz czekał świat pełen
niespodzianek. Potem wychodząc z domu otwierał się świat bez
granic, i ten miał tysiące odcieni, wszystko zależy od tego jaką
zajmowała pozycje. Zostawiając jedno miejsce mogła się znaleźć
w nieskończonej ilości innych miejsc. Każde z nich dawało
nieskończone możliwości, ale w środku było to co hamowało i
popychało, żeby zostawić wygodę: ciekawość i potrzeba rozwoju,
głód wolności, chęć spróbowania i wypróbowania siebie, strach
przed utratą, obawa
przed ryzykiem, niepewność, pesymizm itd. Staraj się zostawić
łóżko i stawiaj pierwsze kroki każdego dnia z odwagą
otwartością i gotowością na przyjecie tego co nowe.
Miłego dnia pozostawiania.
Publicado en castellano el 12 de marzo
de 2017

No hay comentarios:
Publicar un comentario