Słuchając Siebie (PL)

Jego myśli pływały wśród tylu słów, że czasami tonęły. Gubił watki i ich szukał mówiąc. Bardzo bał się ciszy. Były w nim odlegle wspomnienia tamtej ciszy, w której jakby coś do niego mówiło. Tak że zaczął zagłuszać tamten głos. Myślał, że to szaleństwo rozmawiać ze sobą samym. I jako że nie zwracał uwagi na ten głos, który miał wewnątrz, na głos sumienia, ten przestał się odzywać. Przestał wypowiadać słowa. Znalazł lepszy sposób komunikowania się z nim. Zaczął mówić do niego za pośrednictwem ciała pełnego napiec i bólów. Tylko w ten sposób spojrzał na siebie, poczuł siebie, i posłuchał siebie.