Szmaciana Lalka (PL)

Zawsze chodziła skulona. Wydawało się jakby się czegoś bala. Była sierotą, ale nie z powodu braku rodziców, tylko miłości i pieszczot. Niska wzrostem ze względu na swój wiek, stawała na palcach by móc robić swoją pracę. Obowiązki okradały ją z dzieciństwa. Z wszystkich stron strzelali do niej poleceniami, zawsze poganiając.

Nikt się nią nie interesował, wszystkich interesowała praca, którą musiała wykonywać. Nawet zaczęła myśleć, że kiedy do niej mówili, głupia, nieporadna, niezdara, biedna, wyrażali jej w ten sposób ich miłość. Zaciskała zęby nosząc ciężkie rzeczy, nawet jeden się jej złamał, nawet nie wie kiedy.

Codziennie znała smak łez. Od tego płaczu mglił się jej wzrok. Dzisiejsze łzy są bardziej słone i lepkie. Teraz doszło jej nowe zajęcie. Od kiedy widać, że rośnie jej biust, musi się chronić i chować przed rekami właściciela domu w którym mieszka i pracuje.

Lubi noc, w tylnej części domu gdzie ma swój mały pokój, zamyka drzwi i znów jest małą dziewczynką. Bawi się szmaciana lalką, którą znalazła na śmietniku i przyniosła po kryjomu do domu.