Oczekiwania (PL)

Już od jakiegoś czasu Ambrozja czuła się nienasycona. Mimo, że osiągnęła w życiu to co sobie zaplanowała, jej życie wydawało się bez smaku. Nagle zatrzymywała się i pytała siebie sama: to już wszystko?, po to tyle wysiłku? W tych pytaniach była spora dawka frustracji i rozczarowania. Jakby nagle znalazła się na krawędzi przepaści, bezkresnej czeluści. Tyle poświęcenia, wyrzeczeń i wysiłków po to żeby tak się czuć? Coś było nie tak. Musiała sprawdzić wiele rzeczy. Zapytać siebie samą: Jakie były jej oczekiwania? Patrząc za siebie czuła jak ja nachodziło ją dziwne uczucie. Wszystkie swoje wysiłki w ostatnim czasie skierowane były na osiągniecie jednego celu - bycia kimś w życiu. Zapominając zupełnie o tym, że jej wysiłkom powinno towarzyszyć czucie się dobrze z samą sobą i nie stracić tożsamości. Nie potrafiła związać tego kim chciała być z tym kim była naprawdę. Nie istnieją dwie Ambrozje, tylko jedna jedyna, która musi potrafić pokonać to co szare i zwyczajne w życiu. Przez cale życie, w czasie formacji akademickiej, zawodowej, w życiu uczuciowym, rodzinnym, nie przestawaj się pytać: co czujesz? Nie zapomnij wzrastać osobowo, dojrzewać i sprawdzać oczekiwania. Żyj to czym jest, twoje życie i nie to czym sobie wyobrażasz, że jest, lub czym powinno być.

Miłego dnia sprawdzania oczekiwań.