Przyjaźń (PL)

Rosa miała dziwne wrażenie, czuła się niekompletna. To uczucie nie towarzyszyło jej przez cały czas. Tylko w niektórych momentach ogarniało ją to wrażenie i szukała swoich przyjaciół. Wydawało jej się, że każdy z nich miał malutką część tego co jej brakowało. Byli to tego typu przyjaciele którzy potrafili popchnąć ją leciutko, wtedy kiedy ona się zatrzymywała, wymyślnymi historiami próbując usprawiedliwić swój brak wiary w jej własne możliwości. Potrafili upaść i podnieść się razem, w ten sposób pokazując sobie, że kiedy są razem - upadki się amortyzują i mają więcej siły i wsparcia by podnieść się. Być może to co najbardziej ceniła w nich to ich szczerość i spokój, zdrowe podejście do życia. Nie mieli ust pełnych obietnic nie próbowali sprawić dobrego wrażenia. Nie stwarzali osobnego zamkniętego grona żyjącego w świecie ułudy, żyli zatopieni w realnym świecie, dlatego że tylko to co realne, prawdziwe, może dać komuś szczęście… i dawało.

Miłego dnia przyjaźni.