Zdrowa strata czasu (PL)

Dziadek i Babcia Mirian mieli mniej rzeczy i więcej czasu dlatego że rzeczy zajmują miejsce i zabierają czas. Jako że mieli dużo czasu i mimo prób nie byli w stanie go stracić ani razem, ani osobno, nie bali się, że im go zabraknie.. Z tak niewieloma rzeczami w domu, to co gdzieś zgubili znajdowali z łatwością. Czuli dużo radości tracąc czas. Tracili go z każdym łykiem kawy lub ulubionej herbaty, w rozmowach bez pospiechu o wszystkim i o niczym, tracili go wśród wspomnień pieszczonych przez ich pamięć, patrząc na linie horyzontu, podziwiając jego piękno i odległość, widząc że mimo tego wszystkiego co przeżyli, zmian jakie miały miejsce, świat się nie zawalił. Chociaż zawsze będziesz miał/a za dużo pracy nie pozwól by brakowało ci czasu na tracenie go samemu lub w towarzystwie. Smakuj go z każdym łykiem smacznej kawy, herbaty, lampką wina, lub z mate czy terere.

Miłego dnia tracenia czasu.

El saber

Presumía de saber mucho, pues siempre ha tenido buenas calificaciones en la escuela. Era capaz de memorizar largos textos lo que no quiere decir que entendía lo que memorizaba. Su supuesto conocimiento era fruto de repetición de los mismos esquemas, sin arriesgarse a descubrir algo nuevo llegar a profundizar algún aspecto concreto. Su saber se acercaba más a un conocer superficial que a un saber real. Es que el saber viene acompañado de la capacidad de usar lo que se sabe en el beneficio propio y él de los demás. El conocer solamente perite distinguir de un total lo que nos es familiar conocido frente a lo que es extraño desconocido. Aplicado a las personas, el hecho de que conocemos a una persona no significa que sabemos quién es, ni cómo es. Simplemente significa que la sabemos distinguir de entre muchas personas, ubicar, nombrar. Podemos hacer todo eso ignorando por completo su carácter sus actitudes sus cualidades. Trata de saber un poco más, no te conformes con un simple conocer.

Feliz viernes de saber más.

Montując kawałki szczęścia (PL)

Mówiła babcia Pankracja, że szczęście otrzymujemy w małych kawałkach i przez cale życie musimy je montować. To musi robić każdy sam dla siebie. Inne osoby które spotykamy na drodze życia mogą nam dać jakieś kawałki które mogą nam służyć, żeby zmontować coś dobrego i solidnego, mogą również ofiarować nam narzędzia które pomagają i ułatwiają konstrukcje. Niestety wiele osób zamiast zająć się montażem swoich kawałków oczekuje aż inni dostarczą im szczęście zmontowane, zrobione i do tego narzekają że nie jest na ich rozmiar, że brakuje tego czy tamtego. Zamiast próbować zaradzić swojej nieuwadze i jasnym oznakom lenistwa, jedyne co przychodzi im do głowy, to winienie innych. Daj sobie czas na zaprojektowanie tego co chcesz zbudować i rozpocznij tą czasami trudną konstrukcje.

Miłego dnia montowania małych kawałków.

La sospecha

La sospecha era muy hábil. Tenía una extraordinaria capacidad de camuflaje. No se detectaba a la primera vista y mientras tanto estaba erosionando la confianza. Era como herrumbre que se pega se mete en todos los rincones y carcome incluso las construcciones más solidas, poniendo en peligro su estabilidad. La sospecha provocaba que detrás de cada palabra se buscara otro sentido, que cada retraso mostrara algo oculto. Para ella los silencios hablaban de forma demasiado elocuente y las conversaciones callaban lo más importante. Las miradas ocultaban las sonrisas escondían a cada gesto de cariño le faltaba la sinceridad. No había argumento que fuera capaz de enfrentarla o detenerla puesto que ha aprendido a la perfección el arte de esquivar a los argumentos manteniendo su dominación. No permitas que la silenciosa sospecha carcoma tus relaciones y tu confianza en ti misma/o y en los demás.

Feliz jueves sin sospechas.

Bez strachu przed spotkaniami (PL)

Nie był zbyt dobrym kierowcą, zawsze bał się, że uderzy w kogoś kto nagle pojawi się na jego drodze. Brakowała mu zdolność dobrego określania odległości między przedmiotami w ruchu. Chociaż nie był zbyt dobry za kierownicą był bardzo dobry w spotkaniach z ludźmi, ponieważ dla niego nie istniała odległość nieuniemożliwiająca komunikacje. Istniało to same prawdopodobieństwo zderzenia się z osobami, jakie istniało zderzenia się z innymi pojazdami, ale tego typu zderzenia były jak najbardziej pożądane, wyzwalały niesamowitą energię. Energię zdolną do popchnięcia naprzód najbardziej odważne projekty i programy, utrzymującą ładunek nadziei i zaufania na najwyższym poziomie. Oczywiście aby to miało miejsce, te zderzenia nie mogły być starciami tylko musiały być spotkaniami. Każde z nich powiększało jego świat, poszerzało jego spojrzenie i wzbogacało jego myśli. Miało smak i aromat święta spotkania. Nie pozbawiaj siebie tych zderzeń które są w stanie przekształcić twoje życie.

Miłego dnia „zderzeń” z osobami.

Los dragones

La vida de ella no era un cuento de hadas. No ha conocido príncipes azules, ni princesas. Los únicos azules que ha visto eran los pintores de una casa vecina que no se habían bañado. Tampoco había monstruos o dragones que tendrían en zozobra al los pobladores. Lo que había en su vida era una convicción de que su imaginación, convicción y perseverancia le pueden permitir a vivir las experiencias más hermosas de su vida. Ha visto claramente que el lugar de los antiguos dragones ocupa el estrés que se come a la gente, el lugar de su aliento de fuego ocupa la gastritis que hace arder a los estómagos de los más valientes. Sentía que no depende de príncipes ni palacios para escribir su historia. Es ella misma que escribe cada letra, cada palabra y con su esfuerzo es capaz de cambiar lo ordinario en extraordinario maravilloso, pero para so tiene que despertar del sueño y dejar de esperar a los milagros. Nadie hará por ella lo que ella no está dispuesta a hacer por si misma. El milagro más grande que existe es nuestra capacidad de transformar a nuestras vidas. 

Feliz miércoles sin dragones.

La pereza

Ahí desde la última excusa colgada la pereza. Tantas cosas deberían cambiar pero no cambiaban porque otros lo impedían, tenía demasiado trabajo para ocuparse de ellos. Trabajo si tenía, pero así como se ocupaba de cientos de cosas diferentes, así pudo ocuparse de lo que según él debería cambiar. La pereza tiene una increíble capacidad de camuflaje. No se descubre fácilmente. Muchas veces se viste de actividades, compromisos y sentimientos y cada uno de “sus vestidos” le queda perfectamente. Así puede pasar desapercibida y justificada recibiendo de paso un reconocimiento o aplauso que aunque no le corresponde no es merecido, lo recibe con la cara llena de compromiso y cansancio. No la apoyes, descansa si ves que tu pereza es fruto de cansancio o del estrés, pero cuando ves que te está ganando el terreno, actúa antes de que te arrastre demasiado lejos. 

Feliz martes sin pereza.

Z cierpliwością (PL)

Mówiła, że nie potrafi czekać, że jest niecierpliwa, i nic na to nie może poradzić. To prawda, czasami jesteśmy bardzo niecierpliwi, ale w wielu przypadkach, niecierpliwość jest oznaką niewiedzy. Ignorujemy naturalne procesy, które są konieczne dla prawidłowego rozwoju, chcemy wszystko przyspieszać. Czas i przestrzeń są połączone, jeżeli skrócimy czas, zmniejszamy przestrzeń. Nikt nie może kontemplować horyzontu pędząc tysiąc na godzinę. Najcenniejsze rzeczy rodzą się w powolnym i delikatnym procesie, bez pospiechu. Żeby odnaleźć prawdę, poznać jakąś osobę potrzebujesz czasu, uwagi, szacunku, ostrożności. Aby poznać siebie potrzebujesz czasu i sprawdzenia siebie w rożnych okolicznościach, tak żeby twoje samopoznanie nie było zwykłą teorią.

Miłego dnia cierpliwości.

Los primeros brotes

Apenas se asomaban los primeros brotes de esta nueva semana y ella ya muy impaciente querría ver los frutos. Sin cultivar, cuidar, ni dar tiempo a que maduren lo suficiente. Estas prisas le han hecho muchas veces comer frutas amargas de decisiones precipitadas, palabras dichas bajo la tensión, el enojo al ver las cosas que se escapaban de su control. Entre tantas cosas que ha aprendido a lo largo del tiempo le faltaba a aprender a esperar. La paciencia no pertenecía a sus virtudes. El después lo pintaba siempre con mucho dramatismo, sin creer que algo bueno puede encontrar en una nueva etapa de su vida. No olvides que todo lo que está brotando necesita su tiempo para crecer madurar y dar sus frutos. No esperes frutos al inicio de un proceso sino hacia su final. No juzgues un momento de tu vida por su aparente esterilidad, dale tiempo para que se pueda desarrollar. Cuida trata de ser atenta/o. 

Feliz lunes de brotes de la semana.

To co maleńkie (PL)

Jakiś czas temu na lekcjach fizyki odkrywali fascynujący świat atomów, protonów, elektronów i neutronów. Dla niej to było wielkie odkrycie, dlatego że zaczęła zdawać sobie sprawę, że istnieje coś więcej niż to co możemy zobaczyć gołym okiem. Świat ukrywa w sobie wielkie tajemnice, zapewne będą je miały również osoby, ich życie i wszystkie wydarzenia. Myślała, że byłoby dobrze nie pozostawać tylko z tym co widzi się na zewnątrz, tylko poszperać trochę i dotrzeć do tego co w środku. Z doświadczenia wiemy, że wewnątrz ukryte są maleńkie rzeczy. Wiele razy pod skorupą powagi kryje się bardzo wesoła osoba. Wewnątrz osoby zimnej i trzymającej dystans, jest osoba bliska i bardzo uczuciowa. Nawet miłość którą czujemy, złożona jest z małych malutkich czułości i często się wyraża za pośrednictwem zwykłych prostych ledwie zauważalnych słów i gestów. Nie zadowalaj się tylko tym co wielkie, co widzisz z daleka, szukaj tego co małe i co kryje się wewnątrz.

Miłego dnia tego co maleńkie ale podstawowe.

Que duerman los miedos

Se levantaba temprano cuando sus miedos estaban aun profundamente dormidos. Trataba de no hacer mucho ruido para estar libre de ellos aunque sea por unos minutos cada mañana. Lo primero que la invadía era una total sensación de paz. Sin sus miedos no sentía ni apuro ni tensión. Otra cosa que podía experimentar era una confianza que le ayudaba ver sus capacidades y medirlos con el trabajo que le tocaba a hacer. Este trabajo que con tanta frecuencia provocaba su desesperación y la llevaba al borde de lágrimas, sin miedos parecía muy diferente, aunque exigente posible de hacer con calma. Los miedos dormidos mucho tenían que ver con falta de fe en sus capacidades, posibles errores y preocupaciones por reales o imaginarias opiniones de los demás. A veces la única cosa que se debe hacer es tratar de no despertarlos. Hacer sus cosas sin mucho ruido y ver los resultados sin esperar las opiniones.

Feliz domingo con miedos dormidos.

Siejąc słowa (PL)

Siał słowa zbyt hojnie i bardzo nieodpowiedzialnie. Luźne słowa spadały gdziekolwiek i on często nawet już nie pamiętał co powiedział, kiedy i komu. Słowa zasiane kiełkowały i nagle przynosiły owoce. Nie było łatwo przewidzieć jakie będą te owoce ze względu na nieodpowiedzialne, niedbałe zasiewy. Aluzje, żarty, komentarze, wszystko zawierało w sobie nasiona uczuć, nie zawsze tak pozytywnych jak próbował udawać. Chociaż nie jesteśmy odpowiedzialni za to co inni mogą zrozumieć kiedy coś mówimy, jesteśmy odpowiedzialni za to co, jak, gdzie, do kogo i z jakim zamiarem mówimy. Dlatego że prędzej czy później może przyjść nam w udziale zbieranie gorzkich owoców naszych komentarzy nie na miejscu, kolczastych słów sianych pod nogami tych którzy idą z nami. Szanuj słowa i uczucia w nich zawarte.

Miłego dnia odpowiedzialnych zasiewów.

La novedad

Empezaba un nuevo día y ella al levantarse se sacudía bien, como su perrito compañero de mil aventuras, para que se le despeguen los restos del día anterior. Se la ha pegado algo de cansancio de lo que ha vivido, unos cuantos dolores fruto de esfuerzos demasiado grandes y unos cuantos reproches al ver que había cosas que se han escapado de su control. Lo nuevo de este día apenas se asomaba entre las nubes esperando que alguien lo capte y le dé, el mejor uso posible. Demasiadas personas ven en cada nuevo día la simple continuación del anterior, dejando a un lado el frescor de la novedad. Algunas veces porque realmente la ignoran, no son capaces de percibirla, otras veces porque les parece tan insignificante, que más bien la toman como un simple variante de lo mismo. Y cada día tiene sus novedades como si fueran diferentes ingredientes, de cómo los mezcles, uses depende el sabor de tu vida de cada día.

Feliz sábado de ver la novedad.

Tu luz

Como desde la infancia la han comparado con todos, cuando ha crecido se seguía comparando con los demás. Estas comparaciones solían llevarla a la frustración. Siempre a poca distancia había gente que parecían mejor dotados, más talentosos. Personas que prácticamente sin hacer nada o haciendo muy poco tenían más éxito que ella que se mataba trabajando y sacrificando. Sus luces brillaban más que la luz de ella. A veces trataba de opacar su luz con diferentes artimañas. El resultado nunca fue bueno, porque sentía que hasta las sombras la estaban persiguiendo. No trates de compararte en categorías “mejor o peor”. Si te comparas que sea para buscar la riqueza diversidad maestría que tienen otros y aprender de ellos lo que puede ser útil para ti. Todos tenemos nuestra luz propia que forma parte de la gran sinfonía de colores. Por muy tenue que puede ser tu luz aunque lo ignores para alguien puede tener la misma importancia que un faro tiene para los navegantes.

Feliz viernes de tu luz.

Uczucia bez szkoły (PL)

Otrzymała doskonałe wykształcenie zupełnie chybione, które zamiast pomagać jej żyć w pełni trzymało ją zamkniętą w klatce, stawiajac przeszkody i trudności na każdym kroku jaki miała przed sobą. Mówili jej to co musi robić w rożnych sytuacjach, jak powinna się zachować, co nakazują kanony dobrego wychowania. Tyle tylko że zapomnieli jej powiedzieć co może czuć. Również w uczuciach miała wątpliwości, nie wiedziała co powinna a czego nie powinna czuć. Nie chciała sprawiać złego wrażenia. Z jednej strony starała się być uczciwa z drugiej bardzo się bała. Tyle razy czuła, że jej uczucia są silniejsze niż jej opanowanie gubiła się w labiryncie możliwosci,widząc niejasną sieć powiazań, relacji, granic między tym co dobrze i źle widziane,opinii i krytyk. Czując nie bój się, to normalne że czujesz, ale staraj się nie wyrządzać sobie krzywdy ani innym osobom. Staraj się zrozumieć motywy i racje, które prowadzą cię do niektórych uczuć.

Miłego dnia pełnego uczuć.

Mirar lo pequeño

Cuando era niña en la escuela le enseñaron fijarse en los detalles. Su ojo se iba adiestrando en el arte de ver lo pequeño lo efímero lo que a veces pasa desapercibido. Siempre trataba de no quedarse con la primera impresión y con solo una imagen general. En cada cosa hay algo especial algo único algunas veces sin mucho valor e importancia, otras veces algo fundamental. Al descubrir su presencia puede cambiar la percepción de la totalidad. Ni siquiera se trata de los microorganismos sino de cosas más grandes. La capacidad de mirar con atención, de buscar algo nuevo, ayuda mucho en el trabajo y en las relaciones interpersonales. El mundo está en un constante proceso de creación y recreación. Nos toca ver los detalles aprovecharlos por muy pequeños que sean. Lo bueno, lo nuevo, lo maravilloso atraviesa a nuestras vidas como un rayo de sol. Descúbrelo.

Feliz jueves de lo pequeño.

Cisza i różnice (PL)

To nie był dobry czas dla nich. Ich miłość rozpadała się na kawałki. Każda cisza powodowała, że odklejały się kawałki słów jeszcze swieżych, zostawiając tam gdzie przechodzili kawałki uczuć. To co zwiększało niebezpieczeństwo podeptania przez nieuwagę tego co jest ważne dla drugiej strony. Miłość pozwalała im marzyć, że byli jednym ciałem, tak dobrz się rozumnieli kochali i byli połączeni. Rzeczywistość pokazywała coś przeciwnego. Cały czas byli dwiema osobami często tak różnymi. Miłość łączy, ale miłość nie stapia, nie pochłania ani nie usuwa różnic. Te trwają a czasami z upływem czasu stają się bardziej widoczne, bardziej oczywiste. Kochać różnorodność nie należy do łatwych rzeczy, oznacza otwartość i gotowość przyjęcia. Nie zapinajmy że ta druga strona ma i zawsze będzie miała to co tak bardzo w niej kochamy, to co bardzo nam się w niej lub w nim podoba i też to czego tak bardzo nie lubimy. To też do niej należy i to również akceptujemy. Możemy rozmawiać próbować coś zmienić, ale musimy zaakceptować, że być może poniesiemy porażkę, ale to nie oznacza, że kończy się miłość. Szanuj potrzebne milczenie, związane z odpoczynkiem i refleksją, unikaj milczenia pustego, lub pełnego bólu, zgorznienia i rezygnacji. Niech twoja cisza ma smak szacunku a nie porażki z cieniem sterylnego dialugu. Mów i słuchaj.

Miłego dnia przyjęcia i akceptacji różnic.

"Heridas en los oídos"

A veces se tenía la impresión que sus oídos estaban llenos de heridas porque muchas de las palabras que escuchaba le hacían daño. No eran palabras espinosas ni chocantes sin embargo le hacían mucho daño. Reclamaba a los que le hablaban, pedía el cese de las agresiones. Sus interlocutores miraban con asombro sin entender de qué palabras estaba hablando. Ellos cuidadosos a la hora de hablar buscando palabras claras y respetuosas no veían donde podría estar escondida la agresión. Sospechaban que el problema como tantas veces en la vida no es un problema de transmisión o de contenido, sino un problema de interpretación, de fuerza y sentido que el receptor da a cada una de las palabras. Cuando demasiado nos hieren ciertas palabras tal vez tenemos que revisar si el problema no está en las “heridas” que tiene nuestro oído. Curadas las heridas del oído y del alma las palabras no nos hacen tanto daño. 

Feliz miércoles sin heridas en el oído.

Nie brakuj (PL)

Cały jego tydzień wydawał się perfekcyjnie okrągły, to znaczy nie ważne z jakiej strony patrzyłeś na niego wszystko wydawało się takie same. Robił wszystko by im niczego nie brakowało i to czego im brakowało to właśnie była jego obecność. Jego dzieci znały tylko dwa stany ojca: nieobecny albo zmęczony. Kiedy przez przypadek był w domu, to tak jakby go nie było, to czego najmniej potrzebował to żeby ktoś go niepokoił rozmową. Jeżeli już coś słyszeli z jego ust to, to samo zdanie powtarzane jak refren drażniącej nerwy piosenki; że pracował dużo po to żeby im niczego nie brakowało, że ma prawo żeby go zostawili w spokoju. Czego więcej chcą od niego? Każda rodzina potrzebuje rzeczy by moc żyć, ale to nie rzeczy tylko osoby tworzą rodzinę. Przeznacz twój czas dla rodziny. Poszukaj przestrzeni i czasu do bezpośredniej komunikacji a nie tylko wiadomości przesyłanych drogą elektroniczną. Te pomagają ale nigdy nie zastąpią komunikacji osobistej. Wykorzystaj czas nie trwoń go.

Miłego dnia bez braku twojej obecności.

El tiempo y las olas

Miraba el reloj y el calendario ninguno de ellos se dejaba a sobornar ni suplicando o amenazando cambiaba su curso. Aunque dos veces por año le quitaban o regalaban una hora del sueño el resto seguía su curso normal. Hasta aquí todo parecía bien y absolutamente correcto. El problema aparecía en otro lugar, él no aceptaba ese paso del tiempo y sus efectos. Siempre quejándose y mirando hacia atrás, ignorando las posibilidades que había por delante y la riqueza de las experiencias acumuladas que le permitían ir con otro paso, otro ritmo por la vida. El tiempo se parece mucho a las olas en el mar; o subimos a la cresta y nos dejamos a llevar por ellas o tratamos a luchar contra ellos recibiendo golpes y buenas sacudidas cayendo en sus remolinos. Déjate llevar por el paso del tiempo, no lo desperdicies te llevara a un puerto muy pacifico y seguro.

Feliz martes de subir a las olas.

Cuidar

Sentía la necesidad de ser cuidada, protegida. Algo tan normal y común propio de cada ser humano. Algunos lo expresan en voz alta, lo piden lo reclaman incluso lo exigen, otros solo lo anhelan lo suspiran se les escapa entre una que otra lágrima. Este sentimiento de falta de atención esta carencia de cuidado puede ser justificada o exagerada, pero siempre debería ser tomada en cuenta, atendida. Claro en la base de estas exigencias y reclamos debería existir la reciprocidad. No podemos exigir algo que no estamos dispuestos a ofrecer en la misma cantidad y calidad. Si lo ofrecemos y nos siguen reclamando tenemos que preguntarnos si somos entendidos si son claras legibles nuestras palabras, actitudes, gestos. Tal vez nos falta un poco más de claridad para comunicar lo que sentimos y poder así a expresar nuestro cuidado.

Feliz lunes de cuidado.

Nosząc nowe życie (PL)

Na początku nie mówiła o tym nikomu, nie była już taka młoda, ale czuła, że nosiła w sobie nowe życie. Nie potrafiła wytłumaczyć swoim przyjaciołom tego co czuła. Kiedy im o tym mówiła, wszyscy wyobrażali sobie, że za kilka miesięcy będzie miała dziecko, kątem oka obserwowali jej brzuch żeby sprawdzić czy już po niej widać ciąże. Ona mówiła o życiu nie o dzieciach. Jak mówią antyczni mędrcy w brzuchu tego życia które żyjemy jest nowe życie które chce się narodzić. Życie lepsze, inne. Tym co robimy starajmy się pomoc w „porodzie w narodzinach” tego nowego życia, dlatego, że w brzuchu tego świata są inne światy i w brzuchu tego czasu są inne czasy. My wszyscy nosimy w sobie nowe życie i jesteśmy odpowiedzialni za jego narodziny, które czasami są bolesne i trwają całe nasze życie, jesteśmy położnymi towarzyszącymi narodzinom nowej historii. Nowej historii pełnej życia i nadziei.

Miłego dnia noszenia w sobie życia.

Un buen momento

Esperaba un buen momento para decírselo. No tenía bien claro lo que era un buen momento. Si se trataba de evitar una reacción a lo que decía, eso era imposible. Siempre alguien le iba a responder o cuestionar sus palabras. Puede ser que el buen momento sería aquel en el que no hay ninguna distracción y lo que decía va a ser escuchado con respeto y atención. Parecía muy cierto y razonable este enfoque, este principio, para hablar de un buen momento. Tal vez faltarían otras condiciones no menos necesarias para hablar bien, comunicar, entre ellas es importante el estado emocional del que habla y del que escucha. El buen momento es aquel en el que las dos partes están tranquilas, no molestas, ni nerviosas, cómodas y sin ninguna prisa. Mira bien lo qué vas a decir, cuándo lo vas a decir y dónde lo vas a decir. Evita prisas, pasillos, discusiones acaloradas, distracciones, para comunicar cosas personales íntimas y fundamentales sobre tu vida, tus proyectos, tus sentimientos, tus dudas, tus preocupaciones, tus miedos y tu salud. Se merecen momentos y espacios adecuados. 

Feliz domingo de buenos momentos.

La sobriedad

Le hablaban de la sobriedad y ella era abstemia. No le gustaban los alcoholes ni de los buenos. Sin embargo la sobriedad o su falta mucho tenían que ver con su vida. Ha vivido con una constante tensión llena de anhelos y angustias. Siempre hablando de lo que le falta de lo que supuestamente necesita, sabiendo que no usa ni una cuarta parte de lo que tiene. Se parecía a las personas que corren de tienda en tienda buscando un sillón cómodo, pero no tienen tiempo ni para sentarse en una silla humilde. Todo lo que compras puede hacer mucho por ti, menos vivir y sentir, eso tienes que hacer por ti sola, por ti solo y eso no se compra en ninguna parte. Vivir con sobriedad no es solo no vivir bajo efectos de alcohol u otra droga, sino vivir con lo que uno necesita, sin despilfarro, aprovechando y disfrutando de cada cosa y de cada momento. 

Feliz sábado de la sobriedad.

Konflikty ale bez przemocy (PL)

Nila była bardzo pokojowo nastawioną osobą. Nie lubiła gorących dyskusji, ani starć w których za pomocą krzyków i wyzwisk, poniżania, jedna ze stron chciała narzucić swoje przekonania drugiej stronie. Wiele razy czuła że siła słów o mało co nie zamieniła się na siłę pięści, a to zawsze napełniało ją strachem. Tyle razy w dyskusji ci którzy w niej uczestniczyli, zapominali temat, przestawała być ważna solidność i prawdziwość argumentów. Jedyne co było ważne to pokonanie przeciwnika. Nie można uniknąć konfliktów, które są częścią naszego życia w prawdzie i uczciwości. Jeżeli jesteśmy osobami mającymi choćby odrobinę wartości i priorytetów, prędzej czy później wejdziemy w jakiś konflikt. Tego nie można uniknąć, ale to czego można uniknąć to przemoc, kiedy ktoś przedstawia lub broni swoje pozycje czy opinie. Konflikt nas kwestionuje, pomaga dostrzec argumenty za i przeciw, wyjaśnia i modyfikuje doskonali. Przemoc niszczy osobę i świat dookoła niej.

Miłego dnia konfliktów bez przemocy.

Ver todo

Tenía muy buena vista, ni siquiera llevaba lentes, pero al parecer su vista era muy selectiva. Solo alcanzaba ver lo que le convenía, lo que era neutro. Cuando a pesar de todo veía algo que no le convenía, no se preguntaba por las causas, no se quería meter en los problemas. Mejor así de todas maneras que puede hacer una sola. Sorprende que con tan buena vista, no se daba cuenta que no estaba sola, que como ella por este mundo andaban miles, millones, pero como su educación lo único que la enseño era competir y defender lo poco que tenía. No sabía colaborar, unir, crear en comunidad. Con una visión así, los desafíos están vistos como amenazas, problemas, que mejor evitar para poder vivir en paz. El compromiso activo pude incluso parecer falta de respeto y personas comprometidas con el cambio como los eternos buscapleitos. No permitas que tu vista sea tan selectiva y que se enfoque exclusivamente en la búsqueda de tu propia comodidad. No desvíes tu vista de lo que no es bueno, ni cómodo, miralo bien y busca alianzas para cambiarlo.

Feliz jueves de ojos abiertos.

Lista twoich potrzeb (PL)

Jakiś czas temu kiedy Carmen mówiła o rzeczach których potrzebowała, zawsze myślała o rzeczach które musi kupić. Chodziła ze swoją listą, którą co jakiś czas aktualizowała. Na tej liście pojawiały się rzeczy pilne i niezbędne i też te które były wiecznie odkładane na później, bo jej sytuacja finansowa nie pozwalała jej kupić to czego pragnęła. Nadszedł dla niej ciężki czas problemów zdrowotnych i dość głęboka przepaść w jej relacjach miłosnych. To zwróciło jej uwagę na inne potrzeby, które były równie pilne jak te poprzednie, ale nigdy ich nie zaspakajała. Nie z powodu braku pieniędzy, który uniemożliwiałby ich zaspokojenie. To zwykłe zaniedbanie, brak organizacji, ciągłe odkładanie na później. Pozostawiała wiele podstawowych rzeczy na przypuszczalna przyszłość, bez daty i miejsca. Kiedy myślisz o tym czego potrzebujesz, nie myśl tylko o tym co chcesz kupić, czy o pracy która musisz wykonać. Myśl o rzeczach które mógłbyś zostawić czyniąc lżejszym codzienny ciężar, myśl o uczuciach które cię nachodzą lub o tych których ci brakuje od dawna. Nie ważne jak małe się wydaja te wszystkie rzeczy są równie pilne i ważne żeby zaspokoić nasze podstawowe potrzeby.

Miłego dnia tego co podstawowe.

Nuevos Caminos

A veces le tocaba mirar solo el camino que tiene por delante. Aunque siempre tenía a su alrededor gente que la amaba mucho no solo de palabra sin con todos sus gestos y su presencia en los momentos más importantes de su vida, sabía que los pasos que tenía dar serán sus pasos y el dolor de los errores y de las consecuencias negativas o de los efectos secundarios será su dolor. La vida varias veces la ha puesto al borde, siempre ha mantenido el equilibrio necesario para no caer, pero tarde o temprano llegamos a otro borde que nos exige un paso adelante puesto que atrás ya no queda espacio para permanecer ahí y vivir plenamente. Asustaba la perspectiva de perder el suelo conocido y lanzarse a la aventura, a lo desconocido, pero era necesario. Pensó que para no tener la tentación de echar la culpa a los demás tiene que emprender este camino sola, solo así conocerá plenamente sus fuerzas y sus talentos. 

Feliz miércoles de nuevos caminos.

Nieobecna wdzięczność. (PL)

W domu nie mieli zwyczaju dziękować. Wręcz przeciwnie prawie każdą rzecz jaką musiała robić była popędzana krzykami. Często jej przypominali jakie były jej powinności i obowiązki. Była świadoma, że w jej domu istnieje dużo machismo, nie myślała przeciwstawić się temu. Wiedziała że nie może tego teraz zmienić, że w przyszłości we własnym domu to zrobi. To co chciała zmienić to brak uznania dla tego co ona i inne kobiety w jej domu robiły z takim wysiłkiem i poświeceniem. Nic nie mogło usprawiedliwić zimnego i wymagającego zachowania mężczyzn w jej rodzinie. Nie prosili – wymagali, nie „kiedy będziesz mogła lub miała czas”, tylko teraz, natychmiast. Nie „dziękuję bardzo dobrze, bardzo smaczne”, tylko już możesz posprzątać, pozbierać bo skończyłem. Zwykłe oznaki wdzięczności, wystarczyłyby żeby ułatwić, odciążyć codzienne obowiązki i zdobyć chociażby jeden uśmiech. Bądź wdzięczny wszystkim, nawet tym którzy mają obowiązek zrobić jakąś rzecz, jakąś usługę.

Miłego dnia wdzięczności.

13.07.2017 (ES)

Felicidad domada

No importa el tamaño de tu felicidad, de tu alegría, lo que importa es la distancia que te separa de ella. Cuando está lejos siempre aparecerá un anhelo, una angustia y la constante actitud de espera. En esta situación corres el peligro de que la vida entera la pases con la sensación de la insatisfacción dominante. Esperarás pasivamente para acercarte y puede ocurrir que incluso estando cerca seguirás esperando por la simple costumbre de esperar algo y sentir la falta de algo o de alguien. La felicidad y alegría pueden o incluso deben ser como un pequeño y peludo perrito, que siempre está cerca y por eso sentimos su presencia. No lo esperamos al contrario él nos espera nos sigue y acompaña. Trata de domesticar o si es necesario a domar a tu felicidad y convertirla en tu mejor compañía. 

Feliz martes de felicidad domada.

Las estrategias

Esperaba un viento que llene sus velas y empuje su barco por el mar de una nueva semana. Pasaba el tiempo aumentaba la ansiedad ocurría todo menos el viento que tanto necesitaba. En la cubierta de su vida había remos que podía servir para mover un poco el barco y dirigirlo a la natural corriente del agua, pero él esperaba el viento, molesto por la calma. No siempre la estrategia elegida es la adecuada, aunque tenemos otras soluciones en las manos nos obstinamos en la opción tomada sin tomar en cuenta la realidad de momento preciso. El orgullo, la terquedad nos hacen rígidos. Los rígidos se mueven con dificultad y quiebran con facilidad. Trata de ser más flexible no te apegues a una estrategia a una solución, si esa no funciona por las circunstancias en las que te encuentras ahora, cambia busca una nueva para poder llegar a otra orilla de la semana o de un problema.

Feliz lunes de estrategias.

Smaki życia (PL)

Andrea ugryzła pierwsze kęsy nowego tygodnia. Chciała wiedzieć jaki będą miały smak. Czy będzie to smak słodki czy też gorzki, przyjemny czy nieprzyjemny. Smak życia, tak jak smak potraw zależy od przypraw. Kiedy gotujemy, aby otrzymać pożądany smak, potrzebujemy czystych naczyń. Wiemy, że czystość jest fundamentalna w kuchni, tak dla zdrowia, jak i dla smaku i jakości tego co przygotowujemy. Nie możesz gotować używając garnków pełnych resztek jedzenia z poprzednich dni czy tygodni. Jeżeli przez przypadek coś znajdziesz najpierw to usuwasz myjesz i dopiero potem używasz. Nie możesz zacząć dobrze przeżywać nowy tydzień, jeżeli przeżywasz jeszcze resztki tego co cię spotkało w poprzednim tygodniu. Nie mieszaj wszystkiego jak popadnie, oddziel i sprawdź to co masz, używaj tylko tego co teraz jest ci użyteczne. Nie trwoń tego czego się nauczyłaś, ale dodaj rzeczy nowe, świeże, by dać życiu nowy smak. Jeżeli to zaniedbasz, wszystko będzie miało jak zawsze stary zjełczały smak przeszłości.

Miłego dnia nowych smaków.

11.07.2016 (ES)

Dejando algo

Este día algo extraño le pasó por la cabeza. Se dio cuenta de que en su vida siempre le tocaba dejar algo. Sabía muy bien que solo dejando algo atrás se puede ir al encuentro de algo nuevo diferente. Para los que no se mueven o no se dejan mover el mundo siempre queda estático, queda igual. Este día la primera cosa que tenía que dejar era su cama, en ella se sintió seguro y cómodo, pero allá fuera la esperaba un mundo lleno de sorpresas. Después dejando la casa había un mundo sin límites, y éste tenía miles de matices todo dependía donde se posicionaba. Dejando un lugar se podía posicionar en un sinfín de lugares. Cada uno de ellos le daba un sinfín de posibilidades, pero en medio estaba lo que frenaba y lo que empujaba para dejar la comodidad: curiosidad, necesidad de expandirse, hambre de libertad, ganas de probarse, miedo de perder, temor de arriesgarse, inseguridad, pesimismo, etc. Trata de dejar la cama y empezar tus primeros pases de cada día con valor y apertura para recibir lo nuevo.

Feliz domingo de desprendimiento.

Zmiana optyki (PL)

Budząc się w niedziele Nilda podjęła dziwną decyzję, która była przeciwna jej zwyczajom i charakterowi. Zdecydowała dostrzegać i nazywać tylko rzeczy dobre. Przyzwyczajona do codziennych skarg i żali, chciała spróbować zobaczyć rzeczy dobre, które z pewnością istnieją, a których ona zapomniała szukać. Nie było łatwo, miała wrażenie, że wszystko co złe przewyższa liczebnie i objętościowo to co dobre. To co dobre wydawało się że nie chce się pokazać. Nawet miała wrażenie, że to co złe było wymalowane krzykliwymi kolorami, dlatego można to dostrzec z daleka. Czyżby to co dobre było matowe lub ledwie zauważalne? To było pierwsze wrażenie na szczęście mylne. Lata wprawy w dostrzeganiu tego co złe, zniekształciły jej postrzeganie. W mgnieniu oka była w stanie odkryć coś złego, nawet pozornie ukryta niedoskonałość, ale nie zatrzymywała wzroku na tym co dobre. To był niesamowity wysiłek, biorąc pod uwagę jej charakter, była bardzo impulsywna, ale na własne oczy widziała jak powoli opada welon pesymizmu, który okrywał tyle dobrych rzeczy, które posiadała ona sama i posiadali inni. Odkryła że dzień bez narzekania jest możliwy. Dzień bez skarg, krytyki, wskazywania, winienia i oskarżania, odtruwa całą rodzinę i pozwala im czuć się inaczej. Spróbuj i szybko zobaczysz wyniki.

Miłego dnia widzenia tego co dobre.

10.07.2016

Miedos disfrazados

Las cosas no salían bien. Al principio todo parecía ir viento en popa y luego desaparecía el impulso inicial, se desvanecía el entusiasmo en alguna parte. No le faltaban posibilidades, ni convicciones, lo que le faltaba era la decisión y su hermano gemelo el atrevimiento. Los miedos que no se dormían nunca y siempre estaban a acecho, se vestían de espera, de procrastinación. A veces bien disfrazados casi no eran reconocibles, con ropajes de otras realidades no dejaban de ser simples miedos. Siempre tenían excusa y muy buena argumentación. No les resultaba difícil de hallar a un culpable. Hacían todo lo posible para que no se hable de ellos para que puedan pasar desapercibidos. Eran más eficaces que los mejores frenos de vehículos capaces de frenar cada sueño, proyecto e iniciativa. Hazlo posible para detectarlos, reconocer y espantar poniendo en su lugar seguridades que te dan los pequeños y constantes pasos de cada día, pues aunque sean pequeños te hacen avanzar.

Feliz sábado de pequeños pasos sin miedos.

Formy które duszą (PL)

Czasami czuła że każde słowo które do niej kierowali było nadzwyczaj ciężkie, dusiło ją, krepowało jej nogi, uniemożliwiając jej ucieczkę. Odpowiedzi utykały gdzieś w gardle. Nie wypowiadała ich. Niewypowiedziana wbijały się w rożne części jej ciała, przede wszystkim w szyje ramiona, plecy i żołądek, powodując napięcie i ból w każdej z tych części. Nie wiedziała czy ma prawo czy też nie, mieć swoją opinię rożną od tej którą mieli inni dotyczącą jej życia i tego co powinna i czego nie powinna robić. Była im wdzięczna za ich poświecenie, wykształcenie jakie jej dali, ale nie chciała poddać się ich formom, ich wzorcom. Dusiła się w świecie w którym wszystko ma wyznaczone miejsce i wszystko już jest wypowiedziane wiadome, bez wolnej przestrzeni przeznaczonej na wynalazki i odkrycia, improwizacje i niespodzianki. Czuła że od czasu do czasu brakuje jej tego dziwnego smaku szaleństwa, które powoduje drżenie aż do samych kości. Ona taka odpowiedzialna, poświęcająca swój czas potrzebowała przeciwwagi „odrobiny nieodpowiedzialności”, żeby móc utrzymać równowagę. Nikt tego nie rozumiał, ani ona sama nie wiedziała dlaczego tak jest. Musiała usiąść uspokoić się by móc rozpocząć swoją własną drogę, bez nagłych zerwań czy drastycznych rozstań. Określając to czego chce, jak to chce i dlaczego tego chce. Nie czekaj aż ktoś ciebie zrozumie, jeżeli jeszcze nie zrozumiałaś się ty sama.

Miłego dnia jasności z sobą samą/samym.

El Sentido

Se paró en seco tanto ha corrido por la vida que se le había perdido el sentido. No sabe cuando se le cayó o si lo había olvidado en alguna parte. Siempre cargaba con muchas cosas y puede ser que ni sintió cuando el sentido se le había deslizado. Le parecía poco serio seguir su camino sin sentido. Cansarse haciendo tantos trabajos y pasar horas en interminables reuniones y todo esto sin sentido. Lo tenía que recuperar para poder seguir su camino. Una de las maneras de recuperarlo era ir hacia atrás buscando el sentido perdido intentando descubrir hasta que momento lo había tenido y más o menos cuándo y dónde se había perdido. La otra era intentar a descubrir un nuevo sentido, bien claro de acuerdo a sus necesidades. Trata de cuidar el sentido en tu vida, para que lo que hagas sea acompañado por él. Porque es muy duro descubrir en medio de cansancio, que nos invade el sinsentido. 

Feliz viernes con sentido.

¿Esperar de ellos?

No eran tan amables como a ella le gustaría que fueran, ni tampoco tan alegres para que le contagien su alegría. No es que era muy negativa pero había muchas cosas en ellos que no llegaban al nivel que ella esperaba. Ese verbo “esperar” era palabra clave. Esperaba todo el tiempo haciendo sus observaciones. Entre las observaciones había muchas quejas y plagueos. Al escucharla se podía tener la impresión que su vida la relación con ellos era un completo debacle. La situación no era así, no era tan grave como pudiera parecer. En primer lugar no debería solamente esperar, también debería ofrecer lo mismo que esperaba. En el caso de no ver reciprocidad ahí si tendría derecho de quejarse. En la vida mejor no esperes recibir lo que nunca quieres dar. En segundo lugar no debería condicionar su humor y su estado de ánimo de los demás. Aunque indudablemente el ambiente del entorno influye en nosotros, no puede ser una influencia arrastradera. Tenemos que tener algo de autodefensa e independencia. Sin ésta ningún médico  podría trabajar con los enfermos terminales, ningún terapeuta podría ayudar a sus pacientes, porque todos quedaría afectados contagiados por el malestar de los demás. Se sensible practica la compasión no huyas de empatía pero responsabilízate de tu propio estado de ánimo. Los demás no son responsables por lo que pasa dentro de ti.

Feliz jueves de alegría propia compartida.

Feliz Día mundial del Riñón.

Drogie słowa i tanie życie. (PL)

Babcia Gumercinda mieszkała w skromnym domku, daleko od hałasu miasta, daleko od pośpiechu i dobrych dróg. Nie narzekała na swoje szczęście i mówiła, że ma to czego potrzebuje. Kiedy członkowie jej rodziny odwiedzali ją, dawała sobie czas by posłuchać tego co chcieli jej powiedzieć. Nawet wydawało się, że jej pies stróż i kot figlarz słuchali z uwagą. Babcia Gumercinda wiedziała, że świat się zmienił i było wiele rzeczy których ona nie rozumiała ani nie znała. Niektóre z nich napełniały ją zachwytem, inne zmartwieniem. Martwiło ją ciągłe niezadowolenie swoich wnuków, które chciały cały czas coś nowego, bo według nich było im to potrzebne do szczęścia. Jedyne czego chciała to dobrze słyszeć, widzieć świat dookoła, żeby jedzenie jej nie szkodziło, mogła dobrze przespać całą noc i iść regularnie do ubikacji. Wiedziała że to spore wymagania w jej wieku, ale wydawały jej się nie przesadzone. Martwiło ją to, że w świecie o którym jej mówili, życie było takie drogie i słowa takie tanie. Ona nie kupowała prawie nic, tak że nie wydawała dużo żeby żyć, ale bardzo ceniła dane słowo. Często mówiła że kiedyś było inaczej życie było tanie i słowo bardzo cenne. Do tego stopnia że słowo dane i nie uszanowane czasami mogło kosztować życie. Ceń twoje słowo i wydawaj tylko na to co potrzebne, nie przeceniając wartości rzeczy przemijających. Rzeczy mimo ich zaawansowania technicznego i doskonałego wzornictwa nigdy nie będą mogły dać ci towarzystwa.

Miłego dnia towarzystwa.

Pequeños pasos en buena dirección

Las tristezas recurrían su rostro como las lágrimas que siempre salían sin pedir permiso. Esta diminuta sombra de soledad era lo suficiente grande para oscurecer su sonrisa. En soledad el zumbido de las dudas se hacía insoportable. Necesitaba hacer algo para iluminar su rostro y a través de él, el camino que tenía por delante. Nadie a su alrededor vendía pomadas de confianza que pose antes de cada encuentro, o antes de salir a la calle. Al carecer de un repelente para sus dudas las tenía que espantar y aclarar con algo. No había ninguna solución más que la auto aceptación y autoconocimiento. Solo él puede ayudar a ubicarnos en el tiempo y espacio. Permitir a descubrir ¿qué es lo que queremos? ¿Cómo lo queremos? y ¿para qué lo queremos? Viendo las necesidades y las potencialidades desaparece espacio para la tristeza indefinida y empieza la acción. No la de conseguir todo y de una sola vez, sino la de pequeños pasos que nos llevan en la dirección correcta. Cada paso por más pequeño que sea sirve, no lo menosprecies.

Feliz miércoles de pequeños pasos

Feliz Día de la Mujer.

Dziwne współzależności i połączenia (PL)

Nigdy nie myślała do jakiego stopnia ona i świat który ją otacza stają się jedną rzeczą. Już starożytni Majowie mówili, że woda którą pijemy nas pije i powietrze którym oddychamy nas oddycha. Patrząc na świat w ten sposób możemy dostrzec o wiele więcej połączeń niż kiedykolwiek mogliśmy sobie wyobrazić. Na pierwszym miejscu to co kochamy nas kocha, chociaż to nie oznacza ze ci których kochamy nas kochają. To co słuchamy nas słucha, to czego szukamy nas szuka i pragnie być znalezione przez nas. To co opłakujemy nas opłakuje, to czym gardzimy nami gardzi, to co odrzucamy nas odrzuca. To co zatruwamy nas zatruwa. To co zabijamy nas zabija. To co otwieramy nas otwiera, to co poznajemy nas poznaje i to czego próbujemy nas próbuje. To co ryzykujemy nas ryzykuje i to co zaniedbujemy nas zaniedbuje. To co karmimy nas karmi i to czego nadużywamy nas nadużywa. To co myślimy nas myśli to co przeżywamy nas przeżywa i pozwala żyć. To co piszemy nas opisuje i to co czytamy nas czyta, to na co patrzymy na nas patrzy i to co zapominamy nas zapomina. To co tworzymy nas tworzy, to co czynimy nas czyni. To co przeszliśmy nas przechodzi, to co zdobyliśmy nas zdobywa. Można by dalej wyliczać połączenia i wzajemne zależności, ale nie chodzi o to, tylko o bycie świadomym i o staranie się żyć z szacunkiem i w harmonii.

Miłego dnia świadomych uzależnień.

Publicado en castellano 07.07.2016

Buena educación

Los juguetes no cabían en su mundo. Un mundo lleno de obligaciones compromisos y preguntas. Detrás quedaba la niñez y no entraba todavía en vida adulta, por lo menos como se la había imaginado. Pensaba que siendo adulto va a saber qué debe hacer y que no va a tener miedo. Nada de eso le pasaba. Muchas veces no sabía qué debería hacer, todo lo que sabía no le servía para dar una respuesta a las preguntas que tenía en este momento de su vida. Sentía que su conocimiento debería adecuar más a la realidad en la que vivía. Podría ser un caso más de una excelente educación, totalmente equivocada e inútil. Mucha teoría en su cabeza desconectada totalmente de la práctica. Hasta que no llegue el día en el que sabremos qué hacer con nuestros sentimientos, y como encontrar las respuestas a nuestras preguntas, no podremos decir que tenemos una buena educación, suficiente conocimiento y una sabiduría que nos acompaña cada día y ayuda a enfrentar a los diferentes desafíos. 

Feliz martes de buena educación.

Comunicación y cercanía

Siempre sentados juntos concentrados con los ojos clavados en la pantalla. En sus manos el aparato maravillosos que les permite una instantánea comunicación con todo el mundo, una comunicación sin límites. No había nadie demasiado lejos con quien no podrían comunicarse. Parecía que solo no había límites para la distancia, pero si los había para la cercanía. Como que había inmensa dificultad para comunicarse con los que estaban cerca, los mismos ojos que con tanta atención miraban a la pantalla tenían dificultad para mirar a los ojos de una persona que estaba cerca. Ten cuidado con las comunicaciones algo tan maravilloso propio del ser humano. Que aprender usar la tecnología que te permite la comunicación a la distancia no olvides la comunicación sin distancia, la de tacto, mirada, palabra, escucha, cercanía. Solo ésta te permite sentirse amada/o. 

Feliz lunes de comunicación cercana.

Saber a estar y descansar

Las primeras luces del domingo acariciaban su rostro dormido. Quería descansar pero no sabía cómo se hace eso. Le han enseñado muchas cosas. Sabía cómo ser eficaz, como hacer varias cosas a la vez, incluso como dibujar una sonrisa en su rostro después de una noche sin dormir. Su agenda parecía ser una esponja que absorbía todas las actividades habidas y por haber sin que quede un tiempo, un espacio para ella misma. No sabía qué hacer con esas horas que parecían ser vacías. Sus manos desocupadas buscaban algo, su mente de repente volaba asustada escaneando su realidad buscando los supuestos pendientes de los que podría ocuparse ahora. Las taquicardias eran frecuentes. Su corazón confundido asustado con el constante miedo de estar vacío aceleraba. Cada domingo le tocaba a descubrir que ser es mucho más fácil que estar. Sabía ser muy responsable en cada uno de los papeles que le han tocado lo que no sabía es estar con ella misma sin hacer nada disfrutando con todos sus sentidos. Trata de aprender a estar para descansar, compartir con tus seres queridos, así simplemente sin nada especial y enseña eso a los pequeños que están cerca de ti, les será muy útil en la vida.

Feliz domingo de aprender a estar a descansar.

Sin gritos

Su sueño era tener un teléfono con auriculares. No para llamar a sus amigos, todos los que tenía eran imaginarios, pues no le dejaban a salir de la casa, y a ellos les podía hablar sin usar teléfono. Lo quería para poder escuchar la música cuando sus padres se gritaban. Ella escondida debajo de la mesa para que no le alcance ningún golpe ninguna patada soñaba con escuchar la música que tanto calmaba su alma. Los gritos se le clavaban en la piel y la sacudían en espasmos del llanto. Hasta donde llega su memoria siempre fue así. Mientras más ha crecido su cuerpo, más han crecido sus ganas de huir. No huir físicamente, no quería dejar a su madre sola con todos los gritos, pero si huir de los sonidos que hieren y agitan, a un mundo de sonidos que curan y calman. Aunque tengas razón no grites, porque a tu lado hay pequeñas personas que sufren, que perciben cada grito como si fuera un golpe. No entienden de razones solo entienden de amores y el amor no grita ni usa fuerza.

Feliz sábado sin gritos.