sábado, 30 de junio de 2018

Przyjaźń i szacunek (PL)

To nie było zbyt wiele to co mogła ofiarować tym którzy byli blisko i daleko. Tak że dawała wszystkim to co miała, dawała czystą esencję nasyconą znaczeniem i intensywnością. Jej przyjaźń nie należała do tych tanich, które bardziej przypominają wzajemną wymianę przysług, ani do tych które zawsze na coś czekają. Jej przyjaźń była raczej obecnością i empatią. Tą która potrafi zamilczeć, zanim zaczyna się robić zbyt szybkie sądy. Nie będąc w butach innych wiedziała, że nigdy do końca nie zrozumie ich decyzji. Mimo tego była w stanie powiedzieć stanowcze „nie” kiedy czuła, że nie była w zgodzie lub przeczuwała jakieś niebezpieczeństwo. Być może to było niewiele ale to było wszystko co miała bez warunków i granic czasowych. Zbywały słowa by mówić o jej wartości.

Miłego dnia przyjaźni z szacunkiem.

Publicado en castellano el 24 de febrero de 2017

Atención a su legado

Se sentía enferma. Ha hecho mil estudios y análisis. No le han encontrado nada. Parece que su cuerpo estaba en el perfecto estado. Le han mirado todo lo que se puede ver. Solo no les di tiempo de escuchar todo lo que se puede oír. Entre sus palabras, una que otra queja, había las verdaderas causas de su malestar. La causa de lo que le hacía sentirse tan mal no estaba en su cuerpo, sino en su ambiente más cercano. La gente que la rodeaba cada vez tenía menos tiempo para estar con ella y menos paciencia para escuchar a sus palabras. Lo que ella decía rebotaba de las paredes y regresaba a ella sin causar el más mínimo efecto. Y cuando sentimos que no somos nadie y que las palabras que llevamos dentro afuera no importan se enferma toda nuestra existencia. No permitas que eso pase con la gente que tienes cerca de ti y así tampoco pasará contigo. 

Feliz sábado de atención a otras personas.

viernes, 29 de junio de 2018

Jasność (PL)

Mówił „wytłumaczę ci to na nowo”, ale ona nie chciała słuchać wytłumaczeń. Zamykała się na jakiekolwiek słowo które mogłoby wyjść z jego ust, bała się jego słodkich słów. Nie chciała dać się przekonać harmonią muzyki w środku kłótni. Jeżeli to co robił ją raniło i krzywdziło po co pozwalać na próby pokrycia ran słodkimi i klejącymi się mazidłami. Ważne są słowa które coś komunikują o wiele bardziej wartościowe od tych które próbują tylko usprawiedliwić. W tych dniach ona potrzebowała o wiele więcej oznak czułości niż slow. Jego gesty świeciły nieobecnością. Nie wiedziała czy ma jakikolwiek sens czekanie, czy trzeba lepiej usiąść i szczerze sobie powiedzieć czego każdy z nich oczekuje i co jest gotów dać, ofiarować, żeby nie czekać w nieskończoność, nie czuć się źle i nie obwiniać otwarcie lub po kryjomu. 

Miłego dnia jasności.

Publicado en castellano el 23 de febrero de 2017

El buen despertar

Aunque despertaba en la misma cama, para ella cada despertar era diferente. Trataba de vivirlo así, celebrándolo sin prisa. Cada amanecer escondía semillas de una nueva oportunidad. El silencio de la mañana esperaba las primeras palabras, solo de ella dependía cuales iba a ser estas palabras. Las quejas estaban bien dormidas, así como las prisas. No sentía ninguna necesidad de despertarlas. Era el momento de pequeñas decisiones que iban a tener grandes repercusiones en su día. Normalmente mucho más depende de nosotros de lo que nos imaginamos. Es muy bueno por la mañana darse cuenta en dónde estamos y que sentimos. Despertar lo que se nos ha dormido y lo necesitamos y dejar dormido lo que despierto solo pude complicar nuestro día. Por eso trata de celebrar tus amaneceres tu despertar de cada día.

Feliz viernes de un buen despertar.

jueves, 28 de junio de 2018

Pytania i odpowiedzi (PL)

Nie wiedziała czy dalej pytać, dlatego że zaledwie otrzymywała jakieś odpowiedzi. Te ślizgały się na szerokiej drodze ciszy. Ciszy suchej lub zroszonej kilkoma łzami niezrozumienia. Tak działo się między nimi, często nie było jakiegoś logicznego sensu, jasnego powodu, poza zwykłą agresją nasączoną zemstą. Kiedy kończą się argumenty zaczyna się zwiększanie siły głosu, co wcale nie daje więcej siły tym kilku argumentom które nam zostają, wręcz przeciwnie je osłabia, czyniąc je nieużytecznymi. Staraj się uspokoić twoje pytania i odpowiedzi. Niech cisza nie pokrywa się trojącymi kolcami ignorancji, obojętności i pogardy, tylko niech napełnia się szacunkiem który pozwoli uwydatnić wartość słów.

Miłego dnia pytań i odpowiedzi.

Publicado en castellano el 22 de febrero de 2017

Huyendo en palabras


Hablaba mucho a veces demasiado. No porque tenía tanto que decir, sino porque huía de sus propios silencios y de la necesidad de escuchar, que le parecía demasiado arriesgada. Lo que tonto lo asustaba eran las posibles preguntas que podrían aparecer en medio de silencio o de palabras dichas por otras personas. Eso lo podría desequilibrar, le daba la sensación de que perdía el control. Él siempre tan seguro de sí mismo, mirando por encima de los demás. No se cuestionaba ni dejaba de cuestionar. Solo se comparaba y al compararse se sentía muy seguro pues no le faltaban talentos. Si sientes que te incomoda el silencio y huyes de las preguntas revisa ¿cuál podría ser la causa?, y si de repente encuentras a una persona ruidosa puede que estás frente a una persona que intenta a silenciar algo que tiene en su interior. Algunas veces la aparente seguridad y mucho ruido de palabras esconden mucha inseguridad y debilidad.

Feliz jueves sin miedo a silencio y preguntas.  

miércoles, 27 de junio de 2018

Ocupando un lugar

Sentía que no ha llegado dar los frutos que esperaba. No se sentía exitosa y no podía presumir de haber alcanzado grandes cosas. A pesar de todo eso no se deprimía. Miraba su jardín y veía que a parte de las exuberantes plantas que tenían hermosas flores que servían de adorno, había otras que daban frutas deliciosas y otras que “simplemente mantenían la vida”. Si las intentaba quitar reemplazar por otras que parecían más productivas, ponía el peligro todo el sistema y estaba en riesgo de perder todo. Tantas veces como individuos nos sentimos muy insignificantes al borde de la frustración. Olvidando que somos parte de un todo. Mantenemos la vida servimos de enlace de conexión con los demás, a través de nosotros y gracias a nosotros acontecen muchas cosas cada día. Valoremos nuestra presencia en este espacio y en este tiempo.

Feliz miércoles de ocupar nuestro lugar.

martes, 26 de junio de 2018

Escuchar con paciencia

No le alcanzaban las palabras para expresar lo que sentía. Cuando era pequeña las trataba de gritar a todo pulmón. Le decían que se callara, que no hable más lo que le ha pasado, y como no hablaba le volvía a pasar una y otra vez. Había momentos en los que dolía más no poder decir nada y el silencio cómplice de los que sabían y callaban, que el mismo hecho tantas veces repetido. No servía bañarse frotando la piel hasta enrojecer en todos aquellos lugares que pasaron sus manos asquerosas. No se arrancaban los gritos clavados en la piel que crecían y resonaban por dentro. No quería sentir lo que sentía. No quería que nadie supiera y al mismo tiempo se lo quería contar a todos, para que no pese tanto, que no se haga nudo en la garganta. Lo que años se estaba callando, años se tarda en poder pronunciar y soltar de todo para que no quede ahí escondido goteando a dolor e impotencia. Nunca calles a los pequeños que quieren gritar su dolor. Trata de descubrir lo que se esconde detrás de sus palabras y silencios. Que tu miedo vergüenza o impaciencia no te hagan cómplice de una tragedia repetida.

Feliz martes de escuchar con paciencia.

lunes, 25 de junio de 2018

El inventario

Siempre preguntada por lo que tiene era capaz de hablar sin parar lo que tienen otros. Lo que veía lo que miraba con cierta dosis de envidia. Le faltaba un gran espejo para ver lo que tiene detrás de ella y cuantas cosas y personas la rodean. La verdadera riqueza no tiene que ver con las sumas, los números y la capacidad de acumular, sino en la capacidad de valorar y “usar” todo lo que se tiene para construir la felicidad de cada momento, cada día. No postergar la felicidad para un futuro sin definir sino de impregnar de ella las cosas ordinarias de cada día. La sabiduría popular nos dice que “nadie sabe lo que tiene hasta que lo ve perdido”. Tal vez hoy o durante esta semana podríamos hacer un pequeño inventario de todo lo que tenemos y darnos cuenta de nuestra riqueza y descubrir cuantas cosas hace tiempo no usamos y de paso descubrir cuanta gente maravillosa está a nuestro alrededor que conocemos tan poco y disfrutamos tan poco de su compañía. Si lo haremos no nos dará tiempo a sentir envidia hacia los demás. 

Feliz lunes de inventario.

domingo, 24 de junio de 2018

Za cenę szczęścia (PL)

W pewne ciepłe popołudnie w czasie sjesty kiedy wszystkie myśli wracały do głowy, usłyszała zdanie które spowodowało, że kolejny raz zmieniła pozycje, „To co kosztuje szczęście ma datę ważności”. To nie było zwykłe powiedzenie które gdzieś tam usłyszała, dla niej to było prawdziwe przesłanie we właściwym momencie. Ostatnio robiła wiele rzeczy, i to takich które do niedawna bardzo lubiła robić, ale gdzieś po drodze być może z powodu przesycenia lub nagromadzenia straciła na nie apetyt. Starała się uśmiechać, mówiąc, że to przejdzie, że to tylko mały dołek spowodowany zmęczeniem. To było coś więcej niż tylko to. Nie wiedząc o tym docierała do punktu zamknięcia pewnego cyklu. Potrzebowała czasu na waloryzacje, ewaluacje, sprawdzenie co naprawdę ją napełnia satysfakcjonuje i daje oczekiwane szczęście. To wszystko co teraz jej odbierało szczęście miało swoją datę ważności. Prędzej czy później miało dotrzeć do końca, jeżeli próbowała to uratować otrzymać czekało na nią sporo zmęczenia i niesmaku. Popatrz przez chwile co powiększa, daje potencjał twojemu szczęściu i to co je odbiera oddala. Oczywiście nie chodzi o patrzenie w kategoriach łatwe – trudne, tylko pomaga mi postępować lub mnie hamuje ogranicza i powoduje, że się cofam. Z pewnością zobaczysz, że na niektóre rzeczy nadszedł koniec przekroczyły swoją datę ważności, ale po to by inne miały więcej miejsca by móc lepiej się rozwijać napełniając cię szczęściem.

Miłego dnia daty ważności.

Publicado en castellano el 21 de febrero de 2017

Lo imposible posible

Lo sabía de memoria y al que se lo solicitase le podía decir todo de corrido. Sabía perfectamente qué es imposible de hacer en este momento de su vida. Había muchas cosas en la lista y varios los motivos que hacían imposibles aquellas cosas en las que ha pensado. Puede ser que algunos realmente eran imposibles en este momento preciso y que otras solo aparentemente lo eran. Lo que pasa que ya ha tomado la decisión y nada la podía mover de su posición. Enfocada tanto en su lista olvidaba por completo todo eso que si era posible. La enorme lista de las cosas que podía hacer y disfrutar plenamente. No lo hacía ni trataba de hacer obsesionado en lo que era imposible por lo menos por ahora. No trata de conformarse con poco o renunciar los sueños, sino de aprovechar las oportunidades para hacer como consecuencia de un proceso lo imposible posible. 

Feliz domingo de hacer lo imposible posible.

sábado, 23 de junio de 2018

En compañía de las soledades

Ha tenido unas cuantas soledades que la invadían en momentos menos adecuados. No sabían ni detener ni controlarlos. Simplemente salían en unos encuentros entre silencios y palabras cuando la distancia de las opiniones era mayor que la de las personas. Salían cuando llegaba este encuentro tan esperado soñado con tanta ilusión y aparecía una pared más fría que la indiferencia a la que no eran capaces de atravesar ni los gestos ni las caricias. La otra muy común que se hacía compañera inseparable de muchas noches de insomnio. No sabía que puede hacer con ellas. La única solución razonable parecía la menos lógica, las soledades pueden convertirse en sus compañeras, señales inequívocas de su individualidad, su independencia de pensamientos y criterios. Aunque algunas veces son muy dolorosas también ayudan a sanar y auto conocerse. No les tengas miedo. Huir de ellas las hace más fuertes y grandes rompiendo el equilibrio. Y se sabe que cualquier sobredosis es nociva. 

Feliz sábado de conocer las soledades.

viernes, 22 de junio de 2018

Oczy (PL)

Jej małe oczy już wiele widziały. Miało się wrażenie, że nie wszystko się w nich mieściło i być może to była prawda, dlatego wiele razy jak nie była w stanie widzieć ogromu jakiejś rzeczy i starała się czuć. Jej młode nowe serce bez ran czy blizn jak gąbka wchłaniało wszystko. Kiedy była nasycona, kiedy już nie mogła wypuszczała kilka kropli, kilka łez. Oczy jak zawory bezpieczeństwa reagują kiedy coś nas przewyższa. Trzeba zwrócić uwagę co w nich się dzieje, przede wszystkim kiedy te oczy należą do najmniejszych z rodziny, dlatego, że oni o wiele rzadziej ukrywają uczucia. Oczywiście dbaj też oczy tych już dorosłych, one są o wiele trudniejsze do interpretacji, zdolne ukryć się za ciemnymi okularami o za powiekami przypuszczalnej obojętności. 

Miłego dnia patrzenia w oczy.

Publicado en castellano el 20 de febrero de 2017.

Un tiempo fuera

Le apasionaban los juegos, con frecuencia iba a la cancha a ver su equipo favorito, cuando tenía tiempo libre lo se perdía ni una transmisión en la tele. Ha aprendido que los buenos jugadores no solo entrenan y juegan. También toman su tiempo para posicionarse fuera de la cancha y ver un poco sus juegos y juegos de los demás para analizar los aciertos y desaciertos los errores cometidos que siempre influyen en el desarrollo del juego y en el resultado final. Analizando uno ve en dónde se desperdiciaron las fuerzas o como se perdió el tiempo. A veces resultan mal ubicados los objetivos y al final todo el esfuerzo y sacrificio parece en vano. Si uno solo juega nunca se dará cuenta de estos detalles. En la vida pasa lo mismo cada cierto tiempo necesitamos un tiempo fuera para poder ver y corregir los errores. No gastar la vida en manera insensata, sin darnos cuenta en que la gastamos. Date tu tiempo fuera y analiza un poco, te hará bien.

Feliz viernes de un tiempo fuera.

jueves, 21 de junio de 2018

Mirar y respirar

Hubo bosques en sus sueños en los que la esperanza colgaba de los árboles a la altura de sus ojos y todos podían tener acceso a ella si les daba tiempo a mirar. Tantas coas en la vida no se ve porque no se mira lo suficiente no se presta la atención a lo que pasa frente a nuestros ojos. En los bosques que soñaba se respiraba la paz, había tanto espacio y tanta vida alrededor que se podía a respirar la a todo pulmón llenando el pecho de la vida que lo rodeaba. Cada vez que respiramos bien con calma y profundamente llega más paz a nuestras vidas y nos poblamos de vida expulsando las toxinas de la prisa y de las tensiones que aprietan a nuestra garganta y nuestro pecho. A veces en la vida para cambiar mucho se necesita muy poco, algunas veces solo mirar más y respirar mejor. Cambia mucha aunque parece poca cosa. Prueba un día.

Feliz jueves de mirar y respirar.

Czasami sami (PL)

Wiele osób było blisko kiedy pakowała się w problemy. Zamiast ostrzeżeń było ciche przyzwolenie, milczący współudział. Kiedy próbowała wyjść z problemów znajdowała się zupełnie sama. Nie miała nikogo kogo mogłaby zapytać jak? ani co mam zrobić? Po omacku stawiając niepewne kroki na drodze samotności wychodziła na powierzanie gdzie wydawało jej się, że czekało na nią wiele osób. Oczywiście zawsze był ktoś kto okazywał odrobinę empatii kto wiedział przez co przechodziła, dlatego że sam przez to przeszedł. W szkole życia to właśnie te trudne momenty są tymi które próbują nasze siły i naszą niezależność. Potrzebujemy siebie nawzajem i nie budujemy naszego szczęścia w samotności, ale też nie możemy żyć zależni od opinii i pomocy innych. Potrzebujemy dobrej dawki własnego kryterium i wiary w nasze zdolności które pozwalają nam przezwyciężyć nieuniknione dołki w życiu.

Miłego dnia poznania siebie samego/samej.

Publicado en castellano el 19 de febrero de 2017

miércoles, 20 de junio de 2018

Sin escaparate y hacia dentro

Se ha cansado con su vida de escaparate. No era tan joven para atribuirlo a la rebeldía juvenil. Era algo mucho más profundo y vinculado a su educación. Es que toda su vida fue acompañada del famoso ¿lo qué dirán? Todos a su alrededor estaban atemorizados por la remota posibilidad de ser objetivo de un comentario o una opinión. Lo que hacían, lo que vivían siempre fue acompañado de las temerosas miradas a los demás, para ver si alguien por ahí no observa o no habla sobre ellos. A la hora de la verdad nadie lo hacía a la gente no les interesaba tanto su vida… tenían otros problemas muy importantes. A los únicos a los que le afectaba lo que hacían eran ellos, porque al poner todo en escaparate y cara a la gente de fuera, sentían que se quedaban solos y que había un vacío por dentro. No es posible sentirse bien primero con los demás y luego con uno mismo en la soledad. Primero siéntete bien contigo en tu intimidad y en tu soledad y así sal al encuentro de otros que no serán capaces de contradecir tu felicidad aunque podrán opinar sobre ella, sus opiniones no te afectarán tan fácilmente. 

Feliz miércoles sin escaparates.

martes, 19 de junio de 2018

Uzupełniać a nie tylko współzawodniczyć (PL)

Nie miała racji, dobrze być może miała trochę racji, ale kosztowało ją bardzo przyznać się do własnych błędów i swoje zbyt szybkie opinie. W rozmowie uciekała od ciszy. Te paliły jej uszy i fotel w którym zazwyczaj siadała nagle stawał się bardzo niewygodny. Wydawało się że w każdej rozmowie mierzyła swoje siły, czekając na zwycięstwo, przekonać a nie zwyczajnie poznać inne opinie, odkryć, że istnieją inne punkty widzenia, które mogą nas wzbogacić. Patrząc na to w ten sposób, każdy błąd czy przyznanie się do jakiejś pomyłki porównywalne były z przegraną, porażką i poniżeniem. Zbytnio upieramy się i nastawiamy na współzawodnictwo. Nasza edukacja skupia się na współzawodnictwie, nie możliwej do zatrzymania pogoni za pierwszym miejscem. Być może tego czego nam brakuje w życiu to zamiast współzawodnictwa wzajemne uzupełnianie się. Nasze bogactwo leży w naszych różnicach w różnorodności talentów i spojrzeń. Wykorzystajmy je uzupełniając się i harmonizując. 

Miłego dnia uzupełniania się.

Publicado en castellano el 18 de febrero de 2017

Miłość dana (PL)

Mówiła, że to już za dużo, że nie poradzi sobie z wszystkim. Potem się uspakajała układała dobrze wszystko w swoim sercu i znajdowała miejsce tak by mogła je zająć nowa miłość. Nie rozmawiała dużo o tym ze swoimi przyjaciółkami dlatego że mogliby ją podejrzewać o rozwiązłość. I o najgorsze zdrady, używając najgorszych określeń które wbijają się w skórę. Kochała bardzo i kochała intensywnie. Nie chodziło o jakieś mętne relacje tylko o przezroczysta miłość do osób zwierząt i całej przyrody która ją otaczała. To co kochała starała się o to troszczyć i nigdy nie brakowało niespodzianek z którymi się spotykała na swojej drodze kiedy serce wydawało się pełne. Nie mogła nie dać swojej czułości komuś kto jej potrzebował, od opuszczonej zgubionej czy zranionej maskotki, zeschniętej rośliny, pochylonej czy złamanej, do nieodpornej osoby, zagubionej i często zagubionej na życiowej drodze. Dawała to samo co oczekiwała otrzymać. Jej życie potwierdzało, że ma prawo żądać i jej żądania szybko były odpowiedziane kochając była kochana.

Miłego dnia miłości danej.

Publicado en castellano el 16 de febrero de 2017

Palabras maduras

Sus amigos ya estaban acostumbrados a sus largos silencios. En el grupo era tal vez el que menos hablaba. Él decía que las palabras antes de pronunciarse tienen que ser bien pensadas y madurar lo suficiente para que puedan dar frutos. Los sentimientos que envuelven tienen que ser reconocibles para poder evitar confusiones y malos entendidos. Las palabras son como frutas que esconden dentro las semillas de sentimientos. Hay que tener cuidado con lo que sembramos, ser consciente dónde y con quién sembramos. Las palabras no pueden servir de tapa huecos cuando no alcanzan los sentimientos y se acaban los silencios cargados de sentido. Claro no se trata de renuncia conversaciones informales sin compromiso disfrutando de nuestra capacidad de comunicación, pero date tiempo poder pensar y hacer a madurar tus palabras cuando toque hablar sobre algo importante, algo que toca a tu vida y a la de los demás.

Feliz martes de palabras maduras.

lunes, 18 de junio de 2018

Pensamientos y opiniones

Se le han perdido sus pensamientos y sus opiniones hace tiempo que no las sacaba a la luz del día. Cada día le ofrecían pensamientos procesados enriquecidos en indiferencia bajados de nivel de rebeldía, compatibles con todo. Eran muy flexibles, bien envueltos en insensibilidad y libres de toda la responsabilidad. Repitiéndolos en cada conversación, en cada grupo, siempre quedaba bien con todos, nadie le podía contradecir. Pensamientos y opiniones “anti tomar postura”, anti comprometerse, perfectos para el sistema político y económico de hoy que agradece y premia a los que no lo cuestionan los que se dejan manipular por credos y colores partidistas, ocupados en defender sus instituciones y no sus valores y principios. Estos ya hace tiempo que no están de moda y se esconden en baúl de olvido. Atrévete expresar tus pensamientos y opiniones. No tengas miedo de no estar de acuerdo con los demás para que puedas mirarte tus ojos en espejo y no sentir vergüenza al acostarte por haber mentido y disimulado todo el día. Hoy más que nunca se necesita gente que cuestione y se deje cuestionar.

Feliz lunes de pensamientos y opiniones.

domingo, 17 de junio de 2018

Dbać i nie stracić (PL)

Bała się bardzo przyzwyczaić się, że giną jej rzeczy i nic nie można na to poradzić. Wydawało jej się, że jej rodzina traktowała to zbyt powierzchownie. Nie możliwe, że nikt nie dba o rzeczy i nie szuka się tego co się ma. Nie była skąpa, ani przywiązana do starych rzeczy. Nie chciała też mieszkać w muzeum, bała się tylko, że ci którzy z taka łatwością gubią rzeczy i nie starają się je znaleźć z taka sama łatwością będą gubić uczucia, miłość, nadzieje dobroć. Dla niej jedna rzeczą było naturalne zużycie związane z upływem czasu i używaniem, możliwe do wytłumaczenia. Zużycie które może doprowadzić do kompletnej nieużyteczności. Inna rzeczą była kompletna niedbałość, nieokiełznane pragnienie kupienia nowych, wymiany starych znajdując jakiś mały defekt. Szukanie czegoś nowego nie używając wszystkich możliwości jakie ma to co mamy w reku nie ma sensu. Staraj się dbać, wartościować i dobrze poznać to co masz zanim zaczniesz szukać czegoś nowego. Przenieś tę samą postawę na osoby które są jedyne i niepowtarzalne i bezcenne w porównaniu z rzeczami. Pomóż im wydobyć potencjał który mają
 
Miłego dnia dbania i nie tracenia.

Publicado en castellano el 15 de febrero de 2017

Sin "pero"

Le miraban extrañados cuando les decía entre risas que se siente mejor desde que se le perdió su “pero”… Ellos sabiendo que era extranjero y no todo lo pronunciaba bien pensaban que se refería a su mascota que siempre le acompañaba en sus paseos. ¿Cómo se puede sentir mejor si se le ha perdido un perro? Él no hablaba sobre un animal de compañía sino de la conjunción adversativa que usaba antes con tanta frecuencia para justificar su falta de acción, respuesta y compromiso. Efectivamente desde que dejo de usar tantos “peros” se sentía mejor, mucho más tranquilo y confiado. Sabía que no tan fácilmente le podrán echar la culpa porque ha hecho lo que estaba en sus manos, sin tratar de esquivar su responsabilidad con excusas baratas o echar la culpa a otras personas que nada tenían que ver con el asunto. Deja de usar tanto a tu “pero” y responsabilízate y comprométete con lo que te toca.

Feliz domingo sin pero.

sábado, 16 de junio de 2018

Niezdarność (PL)

Wydawał się osobą surowa, dość niezdarną. Patrząc na niego miało się wrażenie, że nie wiedział co zrobić z rękami. Ręce miał nieproporcjonalnie długie, nimi mógłby objąć pół świata który go otaczał, ale ten świat uciekał mu z rąk i nie wiedział jak go zatrzymać. Jego gesty zawsze wydawały się niewłaściwe. Zbyt szorstkie i nie w czas. Zawsze przychodziły zbyt późno. Szukał czegoś co mogłoby rekompensować brak osób które bardzo kochał. Chociaż wiele osób mówiło, że słowa już dawno się zużyły i nikt im nie wierzy, on mimo wszystko stawiał na słowa. To nie potok słów wypływał z jego ust, tylko słowa przemyślane, czute, które zanim wychodziły na zewnątrz przechodziły przez serce. Słuchając je znikała cała niezdarność, i łagodził się jego wizerunek. To czego nie był w stanie wyrazić swoimi gestami wyrażał słowami i zwyczajnie swoja obecnością. Chociaż gesty są ważne nie rezygnuj ze słów które wydają się mało wyraziste. Doceniaj obecność i czasami tak niewiele słów.

Miłego dnia obecności i słów.

Publicado en castellano el 14 de febrero de 2017

El crecimiento no es todo

Tanto le han hablado de crecimiento que llegó a pensar que era el estado natural de cada cosa. Crecía su cuerpo crecía su conocimiento pero de paso también han crecido sus problemas. Ha visto huellas de crecimiento en sus contactos y sus relaciones, sus capacidades y amistades. Todo parecía crecer incesantemente, incluso el amor. Solo que no ha percibido un pequeño detalle, que lo que crece también tiene que afianzarse, robustecer por dentro para que no se derrumbe por su propio peso. Como en un jardín o una huerta no todo lo que crece es bueno es provechoso y deseable, así en la vida tenemos que observar si no dejamos de crecer demasiado a ciertas cosas que a la larga nos perjudican. Observa, elige, arranca, cuida, poda y refuerza lo que crece en tu vida.

Feliz sábado de vigilar el crecimiento.

viernes, 15 de junio de 2018

Miłość i wzajemność (PL)

Czasami czuła, że jej miłość odbijała się od ściany obojętności która powstawała między nimi. Ktoś kto wydawał się godny przyjęcia tego co ona była gotowa ofiarować czasami ryzykując wszystko bez granic. Nie była osobą obliczoną. Gotowa dać bez miary czuła, że ma prawo oczekiwać wzajemności. Chciała żeby dali jej jakiś znak, że chcą się jej odwzajemnić dając coś co ona dała. Nie w ten sam sposób ale tej samej jakości i intensywności. Dla niej kochać oznaczało o wiele więcej niż być razem, mieć relacje czy czuć więzy krwi przynależność do rodziny. Kochać oznaczało cenić i pamiętać, mieć obecne osoby kochane bez względu na czas czy odległość, nie tylko w specjalne dni które czasami wydawały się komercyjnymi dniami., ale budząc się z wspomnieniem czy wielką ochotą by pozdrowić, wysłać wiadomość czy dać zwykły znak świeżości która w miłości zawsze powinna istnieć. 

Miłego dnia miłości z wzajemnością bez dat.

Publicado en castellano el 13 de febrero de 2017

México primeros pasos

Nunca fui bueno para recordar las fechas. En clases de historia sufría los verdaderos tormentos, pero hay fechas que se quedan grabadas y hoy es un día de estos que sabía que algo en mi vida ha pasado el 15 de junio. Buscando en el baúl de los recuerdos descubrí que jueves el 15 de junio de 1995 a las 18:30 llegue la primera vez a México. Un salto a través del charco que iba a cambiar mi vida. Pase un día en D.F. y luego viaje por la noche a Ciudad Valles para llegar el sábado 17 a El Pujal, acompañar un fin de semana a Casimiro y luego viajar a Tanlajás. Un día lleno de sol recibido en la casa por Padre Patricio. Con él las primeras visitas en las comunidades Malilija, San Nicolás, intentos de comer frijoles con una tortilla. Todo se me caía. Primeros encuentros primeras palabras en tenek y muchas alegrías. Trataba de aprender ser útil, muy inexperto en todo. Recibí más de lo que pude dar mucha comprensión y mucho cariño. Experiencias que me iban cambiando y llenando de ilusiones y compromisos con la gente. Aciertos y desaciertos, errores y equivocaciones y una felicidad de ir caminando avanzando animando. Las celebraciones que se convertían en una fiesta. El centro que soñamos construir se estaba levantando en el momento de mejor trabajo llega diagnostico de un problema renal y meses después el aviso de de expulsión con acusación de actividad política. Dolía mucho no poder defenderse ni decir la verdad. Lo que importa hoy día que a pesar de tantos años hay gente que recuerda amistad que no se termina, señales de cariño que recibo y aunque me tuve que ir el 02 de octubre de 2002 una parte de mi sigue ahí y lo que aprendí en la Huasteca lo sigo disfrutando hasta hoy. Un día regresaré. 

Muchas gracias por todo. K’ak’namal yan abal patal.

La búsqueda

Había días que sentía que estaba perdido que no se encontraba en ninguna parte o por lo menos no se reconocía en lugares en donde decían que estaba. Últimamente le traicionaban los nervios y le ganaba la desesperación, por eso cualquier cosa que le pasaba desataba una lluvia de palabras y quejas que lo dejaban en una muy mala posición, y una vez bajada la tensión sentía pena y vergüenza por lo que ha dicho pero ya era demasiado tarde. Algunas veces ni siquiera eran palabras, que lo dejaban mal parado, sino unas miradas o unos gestos que no podía dominar. Él sentía que su esencia su verdadero yo está escondida debajo de todas las capas que lo envolvían que se necesitaba tiempo y calma para ir descubriendo a cada persona. Nos perdemos entre palabras miras y gestos y ahí donde nos hemos perdido en otro momento en otras circunstancias nos vamos a encontrar. Cuando te pierdes vuelve a buscar ahí donde te parecía que no estabas.

Feliz viernes de búsqueda.

jueves, 14 de junio de 2018

Bez zbytnich prób zatrzymania (PL)

Jej życie aż do tej pory było ciągłą huśtawką między radością i smutkiem. Mówiła dużo o szczęściu i o pechu, nie przyznając się do jej własnej odpowiedzialności w momencie działania. Trudno jej było coś puścić, raczej z całych sił próbowała zatrzymać. Chciała zatrzymać osoby, chwile, czas, widziała jak każda z tych „rzeczy” wymykała się z jej rąk. Nie układała swojej skali wartości, ani nie dawała wartości przynajmniej takiej na jaką zasługiwali. Skupiona na próbach zatrzymania czegoś co odchodziło bezpowrotnie, nie zwracała uwagi na to co wychodziło na jej spotkanie na drodze życia. Nie trać sił by zatrzymać coś lub kogoś. Ci którzy mają zostać zostaną, ci którzy muszą odejść odejdą. Ty zostajesz ze śladami które zostawili i z najlepszymi wspomnieniami, i kiedy te są złe będą ci służyć jako przestroga. Idź naprzód to co dobre zawsze rozwija się w przyszłości której ty musisz pomóc się narodzić. Nic z tego co już przeszedłeś przywróci ci szczęście na nowo. Uczyniło cie szczęśliwym jeden raz i bądź wdzięczny za to. Tylko to co przed tobą może uczynić cie szczekliwym ze szczęściem świeżym, nowym, jedynym. Nie strać tego z powodu roztargnienia czy takiej ilości rozrywek które są wokoło ciebie. 

Miłego dnia tego co nowe.

Publicado en castellano el 12 de febrero de 2017

Lo que hemos sembrado

Tantos problemas han crecido alrededor de ella que le tapaban todo el horizonte. Por suerte no se ha olvidado que existe un mundo ahí, detrás de los problemas. En vez de quejarse trataba de abrirse el paso entre ellos, sabiendo que muchos de los que han crecido tanto, ella misma había sembrado. Lección aprendida trataba de tener más cuidado a la hora de echar unas palabras o tomar algunas decisiones, uno tiene que ver bien sobre que suelo y en qué condiciones iban a caer. Que no sea que las circunstancias que las rodean les hagan crecer demasiado. Ábrete el paso para que veas algo más allá que tus problemas no te cierren el paso para poder seguir avanzando en tu vida tus proyectos y tu crecimiento personal. 

Feliz jueves de ver lo que hemos sembrado.

miércoles, 13 de junio de 2018

Con y sin dudas

Este día después de salir de la ducha la asaltaron unas dudas y para nada sería volverse a bañar frotar con esponja o secar con la toalla hasta la última gota. Ni con cremas que siempre la salvaban de apuros cubriendo las pequeñas imperfecciones en la piel pudo cubrirlas para que no resalten tanto. No era cualquier tipo de dudas, eran de aquellas que se pegan a todo y se meten en cualquier hueco entre los abrazos, las palabras y los silencios. Una vez instalados, no solo se quedaban ahí, sino que se hinchaban mojadas con unas lágrimas. Las dudas querían que uno crea que no se puede deshacer de ellas, pero como todas las cosas tienen su punto débil. Se alimentan de la atención que se les da. Si no se les hace mucho caso no echan raíces y se encogen y luego se secan sin dar frutos y sin invadir más todos los espacios. Aunque siempre tendremos que convivir con ellas dales un lugar adecuado no te dejes dominar por ellas en todo lo que vives hace piensas y sientes.

Feliz miércoles con dudas y sin ellas.

martes, 12 de junio de 2018

La luz

Algunas veces le sonaban aquellas palabras de “ser la luz del mundo”. No sabía bien como se podrían aplicar a ella. Lo primero que le venía a la cabeza era que la luz nunca se enciende para ella misma sino que se enciende para iluminar a otros. Otra cosa que veía que la luz siempre se pone por delante y no por atrás porque lo que debe iluminar se el camino de la vida que tenemos por delante, cuando la tendencia nuestra es mirar atrás pensando en los tiempo pasados como los mejores y mirando con cierta sospecha y mucha incertidumbre lo que tenemos por delante. Es ahí delante de nosotros en donde está el resto de nuestra vida por vivir. Hay que iluminarlo bien para que se pueda disfrutar y apreciar plenamente sin caer en las sombras de tristeza y desesperación. 

Feliz martes de luz.