Według tego co mówili to nie były dobre czasy a te
które nadchodziły nie wydawały się lepsze. Jej serce wypełnione
było brakiem zaufania, karmionym co dnia przez telewizyjne
wiadomości i gazety które wpadały w jej ręce. Wiadomości
przywiązywały ją do
wahadła które poruszało się między strachem i beznadzieja.
Często przechodziła z bezczynności i kompletnego zniechęcenia do
superaktywności myśląc o przyszłości. Czuła, że
musi oszczędzać by mieć i nie było błędne jej myślenie to
czego nie wiedziała to co powinna robić żeby żyć, ale nie żyć
jakikolwiek sposób tylko pełnia życia. Rzeczy tak potrzebne i
użyteczne odwracają naszą
uwagę od samego życia któremu powinny służyć i które powinny
ułatwiać. Życie jest teraz rzeczy są tu nieruchome teraz i kiedy
życie już odeszło. Staraj się kochać to co żyjesz i żyć to co
kochasz, reszta jest okolicznościową ozdobą.
Miłego dnia życia.
Publicado en castellano el 11 de febrero de 2017
No hay comentarios:
Publicar un comentario