Nadzieja która się nie starzeje (PL)

Wszyscy podziwiali Celinę dlatego że nie było widać po niej jej wieku, chociaż już nie była taka młoda. Było coś co promieniało z jej oblicza. Jej promienisty uśmiech oświetlał wszystko i wszystkich, przebijając się ponad wszelkie oznaki jakie pozostawiał nieubłagany upływ czasu. Zawsze mówiła, że starzeje się jak wszyscy, bo to przecież nic dziwnego. Miała rację, zmieniała się jak wszyscy choć bardzo o siebie dbała, to co się w niej nie starzało to jej nadzieja. Była nienaruszona mimo częstego użycia i upływu lat. Potrafiła czekać bez trapienia się, dlatego zawsze wyjaśniała sobie na co czeka. Starała nie stwarzać sobie fałszywych oczekiwań. Nie zrzucała na nikogo odpowiedzialności za to co należało do jej obowiązków, dlatego kiedy coś nie wychodziło dobrze nie szukała winnych. Żyła przekonana, że życie ma dla niej wiele wspaniałych rzeczy, choć nie zawsze jest w stanie od razu je odkryć. Utrzymuj świeżą twoja nadzieje, aby ją utrzymać w dobrym stanie mieszaj codziennie małą dawkę, realizmu, i zaufania.

Miłego dnia nadziei.