martes, 31 de octubre de 2017

Słodkość która dojrzewa (PL)

Nie chciała zmienić całego świata. Była świadoma swoich ograniczeń. Mało wychodziła ze swojego domu a świat jest ogromny, ale wiedziała, że kilka słów może osłodzić życie tych którzy byli dookoła niej, że kilka gestów wystarczy żeby jej słowa nie zawisły w pustce. Tak jak można się zarazić jakąś chorobą, tak można zarazić się dobrocią, wszystko zależy od nas. Chociaż niektórzy mogą być oporni nie trzeba się zniechęcać. Nawet nie wychodząc z domu kontaktujemy się z innymi osobami a te z kolejnymi osobami. Słodkie słowo, miły gest, postawa pełna szacunku i otwarcia stała i silna powodują zmiany w świecie który nas otacza a tu już dużo. Nie zniechęcaj się na słodkie owoce zawsze trzeba trochę poczekać, żeby się pojawiły tak ty jak i twoje słowa relacje muszą dojrzeć. 

Miłego dnia słodkości.

Publicado en castellano el 16 de octubre de 2016

Las Promesas.

Tanto tiempo se han conocido, tantas cosas han pasado juntos. Ella conocía sus virtudes y sus defectos. Era un tipo bueno, no se podía quejar de él. Solo había una cosa que la molestaba, que a pesar de que casi nunca cumplía sus promesas, seguía prometiendo. Lo hacía sin parpadeo, sin sentirse culpable o avergonzado por las promesas no cumplidas. Una parte de sus amigos defraudados por sus promesas no cumplidas, no le creía, ni tomaba en cuenta lo que decía, pasando por encima de las lindas promesas, pero siempre había gente nueva, gente que lo conocía poco, que caía en la misma trampa, confiando en él y sus lindas palabras. La buena predisposición es muy loable, es muy importante, siempre y cuando no se queda solo en palabras, sino que va acompañada de los hechos concretos dentro de lo que está al alcance de una persona. Cuando las limitaciones o dificultades impiden a cumplir con las palabras,con las promesas, mejor no pronunciarlas, no ilusionar con ellas, no hacer que la persona que las escucha ponga en ellas toda su esperanza. 

Feliz martes de promesas cumplidas.

lunes, 30 de octubre de 2017

Nici życia (PL)

Bardzo lubiła delikatne i kolorowe tkaniny. Typowe stroje ludowe z różnych krajów i kultur, służyły jej jako inspiracja dla jej nowych kreacji. Malowała na kolorowo swoje życie. Życie które mogło być szare, pełne skarg i lamentów. Każda tkanina kryła w sobie kolorowe nici i wielką mądrość. Sama nić być może nie znaczy zbyt wiele, mogła by służyć tylko do złączenie dwóch rozdartych części, które się oddalają od siebie. Wiele nici dobrze utkanych tworzy tkaninę. W twoim życiu zawsze znajdziesz nici miłości i czułości, przyjaźni, zrozumienia, które będą w stanie złączyć cię z osobami które są blisko ciebie jeżeli je utkasz w odpowiedni sposób stworzysz szczęście. Sekret leży w cierpliwości i zdolności doceniania wartości nici, które wydają się zbyt cienkie i nieznaczące. Złącz je, tkaj, bo z nich jest utkane szczęście, twoje szczęście i twoje życie. 

Miłego dnia łączenia nici.

Publicado en castellano el 15 de octubre de 2016

Espacio para la novedad

Se quejaba que no había ninguna novedad en su vida. Ya desde hace mucho tiempo se dedicaba a repetir las mismas cosas sin saborear nada nuevo. Lo que pasa que todos sus espacios quedaban tan saturados tan llenos que ya no les cabía nada más nuevo. La novedad también necesita un espacio y a veces bastante grande con toda la libertad para poder desarrollarse plenamente y convertirlo en su espacio. Mira bien cuantas cosas ocupan tu espacio sin que las aproveches, déjalos a otros que les pueden sacar más provecho y libera tu espacio para la novedad, y si no quieres desprenderte de algo, busca su actualización sus nuevos usos y aplicaciones, formas de conjugar, unir las cosas para darles una nueva forma, un nuevo sabor. 

Feliz lunes de librar espacio.

domingo, 29 de octubre de 2017

Zostawiając coś... (PL)

W życiu przyszło mu dużo podróżować. Przyzwyczajony do sprawdzania swojego bagażu zanim rozpocznie kolejna podroż zdał sobie sprawę, że w każdym miejscu coś zostawiał, i wcale nie chodzi o jego przynależności. To były ślady jego kroków i kawałki jego marzeń zasiane żeby sprawdzić czy puszczą korzenie w tym miejscu. W tym samym czasie zawsze zabierał ze sobą kawałki snów tych którzy z nim byli w drodze. Troszczył się o to co mu powierzono i zostawiał coś pod opieka innych. Na drodze życia jesteśmy jak ogrodnicy którzy zawsze sadzą, dbają i zbierają plony. Długie doświadczenie pozwala nam wydobyć najlepsze korzyści z każdego kawałka naszego życia i ze świata w którym nam przyszło żyć. Dbajmy o to co nasze i o to co należy do innych osób.

Miłego dnia ogrodnictwa.

Publicado en castellano el 14 de octubre de 2016

El potencial escondido

Estaba tan pendiente de la ayuda de los demás, que se ha olvidado que ella misma podía hacer muchas cosas. La respuesta que esperaba de otros la tenía en su propio corazón. Lo que pasa es que los seres humanos nos acostumbramos de depender de otros. Es cierto que no todo podemos solo y somos parte de una comunidad, de una sociedad, pero eso a veces nos hace medio perezosos y sirve de justificación barata. Un “no sé”, “no puedo” me sirve como respuesta y después de ella no tengo que hacer nada. Un “si puedo”, “yo sé” me compromete a un esfuerzo de buscar las soluciones, hacerse responsable, implica varios intentos hasta solucionar el problema, dar la respuesta satisfactoria. Sabemos y podemos más de lo que nos imaginamos, solo que el miedo, la vergüenza, la inseguridad y falta de fe, nos hacen una mala jugada. Renunciamos los intentos y entregamos nuestra independencia y felicidad en manos de los demás dependiendo de buena disposición, pero también de sus caprichos. Intenta, no tengas miedo.

Feliz domingo de dar la respuesta.

sábado, 28 de octubre de 2017

¡Que sepa escucarme!

Ya han vivido mucho tiempo juntos y les gustaba encontrarse en la mesa no solo para comer sino también para conversar, para compartir las cosas que están viviendo, cosas que les han casado en su vida trabajo etc. momentos importantes tanto para él como para ella. Les gustaba hablar y no callar, pero muchas veces ella se levantaba de la mesa frustrada y hasta molesta con él. El motivo casi siempre fue el mismo. Él no sabía escuchar sin interrumpir y dar consejos y soluciones para los problemas que ella le contaba. No lo hacía por maldad sino por la naturaleza de los varones que se sienten responsables de solucionar todos los problemas de su familia. Ese es el rol social que les dio la historia así funciona su celebro práctico. Ella simplemente quería compartir lo que estaba viviendo y sintiendo desde principio sabiendo lo que debería hacer. No necesitaba que él se lo diga. Solo necesitaba que escuche, que sepa respetar su forma su manera de hacer las cosas solucionar los problemas y que le de consejos pero si ella se lo pida. En conversaciones así, tratemos de escuchar sin cortar, hasta que salgan todas las palabras aprisionadas y hablar cuando nos pregunten. 

Feliz sábado de conversaciones con escucha.

viernes, 27 de octubre de 2017

Patrząc prosto w oczy (PL)

Ten dzień będzie pierwszym dniem jej nowego życia. Nowego dlatego, że od dziś będzie patrzeć prosto w oczy osób które ma przed sobą. Nie z powodu nadmiaru dumy czy pychy, tylko z powodu szacunku i woli zrozumienia, dając im w tym samym czasie wsparcie i zaufanie żeby mogła otworzyć swoje serce. Do tej pory schylała głowę i gryzła ją niepewność i brak zaufania. Wyglądała na wystraszoną ociekając od spojrzeń, pytań i odpowiedzi. Zdecydowała nie odwracać się plecami do problemów i do osób które kontaktowały się z nią, i że nigdy więcej cisza nie będzie jedyną odpowiedzią z powodu strachu, że ktoś się dowie co myśli, jaką ma opinie, co czuje. Uszanuje by być szanowana i będzie komunikować by ją zrozumiano i brano pod uwagę. Milczenie należy do osób mądrych, ale zawsze i kiedy już zakomunikowali swoją mądrość i jeżeli to nie miało miejsca można to zrozumieć jako brak opinii, unikanie lub negacja, strach przed zajmowaniem stanowiska, tchórzostwo lub współdziałanie. Komunikuj dobrze tak żeby nikt nie interpretował źle twojego milczenia, kiedy ono będzie miało miejsce.

Miłego dnia spojrzeń i słów.

Publicado en castellano el 13 de octubre de 2016

¿Qué había pasado en su vida?

Cuando estaba con ella todo el tiempo sentía una sensación de tensión que recorría su cuerpo. Es que tenía la impresión que en cada palabra, en cada gesto, había mucha maldad. La otra ni trataba de disimular, ni suavizar sus palabras y actitudes. Eso sentía, eso decía y hacía, destruyendo, lastimando. Tenía suerte que dentro de este malestar su amiga no dejaba de ver una persona detrás de todas las palabras y agresiones. Una amiga que trataba de entender que pasó en la vida de ella para que se volviera así; tan ácida, agresiva, hiriente, reaccionaria. Nadie nace agresivo, con ganas de herir a los demás. Nacemos con necesidad de amor atención. Luego pueden ocurrir cosas que opacan nuestra bondad inicial, la hacen casi inactiva, casi invisible. No juzgues la persona ignorando lo que ha pasado en su vida que la ha hecho así como es ahora. Lo que parece inexistente muchas veces solo es invisible. 

Feliz viernes de ver a la persona.

jueves, 26 de octubre de 2017

Dobre trawienie (PL)

W domu cioci Ambrozji marzenia podawano na deser. Każda osoba wybierała swoje ulubione i mieszała je z kilkoma łyżeczkami nadziei. Zaproszeni do domu zawsze byli dobrze przyjmowani i oczekiwani przy stole. Ich błyszczące oczy, ich szczere uśmiechy komunikowały coś więcej niż zwykła radość. To były znaki szczęścia które stało się konkretnym dotykalnym życiem. Ciocia Ambrozja cierpliwie uczyła swoich gości gryźć i przeżuwać marzenia tak by móc je przetrawić. Marzenia dobrze przetrawione staja się ciałem stają się życiem. Te marzone wiele razy, ale nie przetrawione i pozostają bez owoców i stają się gorzkim pełnym napięć i frustracji wspomnieniem. Osłódź twoje marzenia kilkoma łyżeczkami nadziei. Obejrzyj je dobrze by znaleźć z jakiej strony będzie najlepiej je ugryźć i zamienić w rzeczywistość. Nie boj się jeżeli są wielkie , dlatego, że nigdy nie mogą być za duże. Wszystko zależy od twojego apetytu i twojego metabolizmu. Dbaj o twoje marzenia i dbaj o siebie samego dlatego, że od tego zależy twoje szczęście i twój wzrost.

Miłego dnia dobrego trawienia.

Publicado en castellano el 12 de octubre de 2016.

Intentos

Eran muchas las veces que les ha fallado y ya no tenía la cara de pedirles una nueva oportunidad. Se hacía la ilusión de que esta vez va a tener el éxito que esperaba. Era muy poco probable que este éxito ocurriera, si él siempre empieza de la misma manera. Daba los mismos pasos hasta el agotamiento de sus ganas, fuerzas, fe e ilusiones, lo que irremediablemente lo llevaba al abandono. Cada abandono llevaba en sí, una carga pesada de desanimo y algo de vergüenza. Tal vez para no repetir el mismo esquema sería bueno averiguar antes en qué lugar concreto, en qué circunstancias puntuales uno se encuentra. Siempre ahí está escondido u ocurre algo que toma fuerza e impide el llegar al objetivo. Si las condiciones no cambian y un camino no lleva al objetivo, no llevará a él, aunque probemos mil veces. Si las circunstancias cambian, podemos intentar una vez más si no hay éxito hay que modificar el recorrido. Una mismo esquema que se repite en el ámbito de negocios, adicciones, relaciones, y hasta en practicar el deporte. 

Feliz jueves de intentos e inicios.

miércoles, 25 de octubre de 2017

Goniąc za cieniem (PL)

Lorena już od jakiegoś czasu goniła za swoim cieniem, tak niespokojnym jak ona sama. Nigdy go nie mogła złapać, ale zawsze deptała mu po piętach. Ta wieczna gonitwa utrzymywała ją ciągle w drodze. To ciągłe bycie w drodze ma swoją dobrą stronę, zostawia się ślady i przekracza granice. To zostawianie śladów, to nie tylko odciski stóp na przebytej drodze, ale i odciski jakie zostawiamy na duszy tych których spotykamy. Te ślady nie zawsze są takie jakie chcielibyśmy zostawić. Obraz zostaje daleko od tożsamości. Nasze ślady zależą też od wrażliwości, doświadczeń, oczekiwań i gustów tych którzy nas spotykają. Niektóre rzeczy mogą zniekształcić ich postrzeganie i to koniec końców szkodzi obu stornom. Te przekraczane granice nie muszą być koniecznie międzynarodowe, częściej są osobowe. Pokonując to co często pozostawia nas zamkniętych w sobie i ograniczonych. Komunikując to co niesiemy, to o czym marzymy i za czym gonimy. Marzenia, utopie, ideały, które jak cień, nie pozwalają się złapać, ale zawsze depczemy im po piętach i utrzymują nas w drodze. Nie rezygnuj z gonienia za cieniem.
Miłego dnia gonienia za cieniem.
Publicado en castellano el 11 de octubre de 2016.

Vida a su medida

No eran muchos los momentos de su vida de los que podía presumir. Ella y éxito no se han encontrado casi nunca. Tampoco la ha salpicado el fracaso. Para muchos desaparecía en el montón por lo que consideraban una vida gris. Una vida que para ella era hecha a su medida. No necesitaba otra más grande, porque sentía que no la podría vivir completamente y para qué necesitaba una vida sin poder vivirla. Era de los que les gusta tener lo justo, no comprar y almacenar, cuidando siempre para evitar para que las cosas se pierdan y las tenga que tirar a la basura. No le gustaba desperdiciar las cosas mucho menos desperdiciar la vida. Mira bien tu vida de ahora, piensa: si ya la estás viviendo completamente. Si la respuesta es afirmativa haga crecer algunos aspectos de tu vida, pero si es negativa, vive primero todo lo que tienes hasta el último rincón y luego busca el crecimiento.

Feliz miércoles de vivir la vida.

martes, 24 de octubre de 2017

Chodzące słowa (PL)

Klaudia miała dziwne wrażenie, że wszystkie czułe słowa odeszły bardzo daleko od niej. Już dawno temu odkryła, że słowa chodzą, że nie pozostają nieruchome. Odchodzą niosąc na swoich plecach uczucia. Te słowa chodziły szukając gościny i odrobinę uwagi. Zostają tylko z tymi którzy się interesują tym co przynoszą, co komunikują. Nie pakują się w walkę lub kompetencje z innymi słowami, raczej jej szanują ich terytorium. To nie znaczy ze są neutralne. Żyją w ciągłej opozycji ze słowami które przynoszą pospiech i napięcie. Zrób miejsce w twoim życiu słowom które przychodzą obładowane tyloma uczuciami. Zwracaj na nie uwagę tak by mogły rozładować coś z ich ciężaru i wyjść od ciebie zabierając coś z dobrego dla innych, którzy czekają i potrzebują. Nie zniewalaj dobrych słów, pozwól im odejść dlatego, że szybko wrócą do ciebie po swojej podróży.
Miłego dnia maszerujących słów.
Publicado en castellano el 10 de octubre de 2016.

Los contrastes que dan sabor

Los mejores días los tenía bien repartidos, para que no se acostumbre demasiado a ellos. Si todo es igual, no existen cambios ni sorpresas, llega la rutina el aburrimiento, eso hace que la vida se vuelve monótona e insípida. Las cosas, para poder apreciarlas mejor, siempre necesitan un contraste como el fondo. La música necesita del silencio, el dulce del amargo, el blanco del negro, la luz de la oscuridad, el calor del frío, la compañía de soledad y el amor de la indiferencia. No te quejes cuando algo sale mal, porque será el fondo de lo que saldrá bien. No te fijes en un solo punto, en una sola dimensión, trata de ver más, el posible cuadro completo o si no lo puedes ver por lo menos se consciente de que existe más de lo que ahora eres capaz de ver, reconocer y aceptar. Mira bien y verás, como hay cosas repartidas en tu vida.

Feliz martes del contraste.

lunes, 23 de octubre de 2017

Mimo wątpliwości (PL)

Otworzyły się jej wątpliwości i zamknęły marzenia. Nie myślała, że to wszystko stanie się tak szybko w momencie w którym zaledwie rozpoczynała. Co prawda już przedtem były oznaki, że coś takiego nadchodzi. Wszystko zaczęło się tak dobrze i wydawało się, że komunikacja między nimi pozostawiała drzwi otwarte, tak żeby każde z nich mogło wejść w rzeczywistość drugiego. Jak to zwykle bywa, inni widzą rzeczy których my nie widzimy i zaczynają się pytać. Ich „dlaczego?” zaczyna przeszkadzać. Zaczynała uciekać od odpowiedzi i od możliwych pytań. Nie wiedziała czy chce być blisko kogoś kto w jej mniemaniu zajmuje tyle przestrzeni. Nie była przyzwyczajona do takiej bliskości dlatego pewne rzeczy dla niej ocierały się o inwazje, czy zakamuflowaną agresje. Nie chciała się narażać dlatego się wycofywała do swojej twierdzy pozostawiając za murem ciszy wszystkie sny marzenia i słowa. Dbaj o twoją przestrzeń, twoją intymność, ale nie boj się otworzyć drzwi dla innych by weszli do twojego życia i żebyś ty mogła wyjść z twierdzy i wejść w życie innych mnożąc emocje.
Miłego dnia otwarcia.
Publicado en castellano el 08 de octubre de 2016

El valor secuestrado

Empezaba una nueva semana. Una más en el largo recuento de las noches y los días. Sus días se parecían mucho. No había sobresaltos ni dudas con los ojos cerrados podía hacer las cosas de siempre repetidas miles de veces. La comodidad la rutina y la costumbre le han secuestrado el valor. Antes si era valiente le gustaba a probar cosas nuevas sentir el fresco sabor de la novedad, estar frente a muchos interrogantes sin respuestas previsibles, con suficiente margen para la sorpresa. Ahora con el miedo de perder algo no quería ni arriesgarse para probar una nueva receta, un nuevo condimento. Hacer lo mismo comer lo mismo lleva a la monotonía y luego nos quejamos que nuestra vida se vuelve gris. Lógicamente hay cosas acciones trabajos que se repiten cada día que forman parte inseparable del ritual de la casa y del trabajo, no los podemos modificar, no dependen de nosotros, pero todo lo demás depende del color y sabor que le queremos dar, pero tenemos que tener el valor y estar dispuestos de aceptar la sorpresa. No permitas que la rutina secuestre tu valor, arriésgate para probar cosas nuevas.

Feliz lunes de valor.

domingo, 22 de octubre de 2017

Espiritanos 50 años en Paraguay

La única distancia que no se supera es la de olvido. Ese no era su caso. Estaba a la distancia de muchos suspiros suspendidos en el aire. Suspiros que evocaban palabras y éstas a los recuerdos que han nacido en el mar del tiempo. Palabras que iban, palabras que venían, y en medio de ellas los sentimientos, a veces de sorpresa, alegría, desesperación, impotencia, confusión. Siempre yendo hacia adelante, con pasos pequeños y mil y un tropiezos, que nos hacen más atentos, más cuidadosos y más humildes, cuando aprendemos la lección, o más soberbios y chocantes cuando desaprovechamos la oportunidad de un buen aprendizaje. En el camino recibiendo siempre más de lo que podemos dar. A veces uno se pregunta cómo cargar tanto equipaje. El Paraguay y sus habitantes tienen un corazón que no les cabe en el país, por eso los que llegamos un día y nos fuimos, llevamos un buen pedazo. Algo que vive en nosotros y bombea los sentimientos de amor, cariño, gratitud. Un buen aprendizaje de lo que realmente vale la pena. En medio de tantas adversidades manteniendo la esperanza. Gracias por soportar mis errores, permitirme a aprender a ser humano y a conocer su corazón.

Feliz domingo de los 50 años de la presencia de los espiritanos en Paraguay.

sábado, 21 de octubre de 2017

Unidad e identidad

A veces se sentaba frente al espejo intentando encontrarse consigo misma. Se preguntaba quién es esa a la que estaba mirando. Le parecía conocida y a veces irreconocible, y no por el peinado maquillaje o una que otra arruga que de repente aparecía en su rostro sino por los papeles y papelones que le han tocado en la vida. Los que estaban cerca siempre tenían una lista de exigencias inmediatas. Quería que fuese una olvidando que también es otra. Querían ver a la cocinera, limpiadora, lavandera, esposa, madre, profesional, amiga, vecina y compañera. Era todo eso y mucho más que eso, no lo negaba, ni se quejaba. El problema era que cada uno quería algún aspecto de ella de sus papeles de su trabajo en exclusividad. ¿Dónde quedaba ella con sus sueños y sus miedos, con sus dudas y sus cansancios? Trabajaba con gusto, pero no era una máquina. Eso se vuelve un problema frecuente. Entre lo que queremos ser y lo que somos para otras personas aparece una distancia la que nos hace sentir fragmentados o incluso rotos. Trata de no perder la unidad y la identidad entre tantas cosas que te exigen y a su vez no exijas funciones exclusivas de a olvidando, que hay una persona viva por detrás con su cansancio y sus sentimientos.

Feliz sábado de unidad e identidad.

viernes, 20 de octubre de 2017

Haczyki miłości (PL)

Babcia Clarisa miała wszystko jasno, wiedziała co robić. Nie używała ani kalendarza ani zegara. To co było dla niej ważne przypominało jej to serce. Potrafiła kochać i opiekować się według potrzeb każdej osoby. Dbała o tych co byli blisko i o tych co daleko. Chociaż jak mówiła prawdziwą odległość mierzy się ciszą i zapomnieniem. Jak haczyk rzucała słowa pełne czułości w wodę spokojną lub zmąconą rodzinnego życia wiedząc, że prędzej czy później złapie się na „haczyk”. Rzeczywiście połykali ten haczyk w chwilach wątpliwości lub zimnej samotności. Te słowa tak jak haczyk są przywiązane do żyłki, żyłki która prowadziła do rozmowy i ta pozwalała wyjaśnić i poszukać rozwiązań. Bądź uważny na haczyki które możesz znaleźć nie bój się połknąć i od czasu do czasu rzuć kilka serdecznych słów dlatego, że kogoś może zaprowadzić do rozmowy której potrzebuje.
Miłego dnia rzucania haczyków miłości.
Publicado en castellano en 07 de octubre de 2016

No solo tener, también usar

Le dio por ordenar sus cosas. Muy sorprendido que había acumulado tantas, algunas tan buenas y otras tan poco útiles. Miraba todo lo que tenía y pensaba lo que hubiera podido hacer con todo eso si le hubiera dado buen uso. Tantos materiales, tantas herramientas y todo guardado en los cajones del olvido. Empeñado en buscar nuevos, más modernos y mejores, con la esperanza que un día podrá hacer realidad todo lo que ha pensado. Lo que pasa que la realización de los sueños de los proyectos no solo depende de la cantidad de materiales y herramientas de los que disponemos sino de nuestra convicción y voluntad de usarlos. Mientras más acumulas más esclavo de lo que acumulaste te haces. Los esclavos cumplen órdenes, renuncian la creatividad. Los que son libres aprovechan lo que tienen en sus manos para crear. Recuerda que normalmente solo se puede usar una cosa a la vez. No persigas lo que piensas que te falta si todavía no usaste lo que tienes. Así evitaras acumular cosas inútiles que te harán más esclavo serás más libre.

Feliz viernes sin tantas cosas.

jueves, 19 de octubre de 2017

Zmienić się w środku. (PL)

Czuła się zmęczona. Sporo już przeszła i wydawało jej się, że nigdy tak naprawdę do niczego nie doszła. Zmieniały się pocztówki, zdjęcia zachowane w telefonie komórkowym, hotele, łóżka, jedyne co się nie zmieniało to jej wnętrze. Dlatego rozpoczynała następną podróż i potem następną nie docierając do tego czego szukała. Żeby zmienić ten stan rzeczy powinna się zatrzymać trochę a czasami dłużej i uspokoić burze. Kiedy już będzie w pokoju ze sobą samą, będzie mogła słuchać więcej i widzieć lepiej i tak wzbogacić swoje wnętrze. Rzeczy przychodzą i odchodzą i każdy z nas ma zdolność zatrzymania tych które będą dla niego, dla niej najlepsze, te które nadają się do poszerzenia horyzontów i budowania mostów. Jak mówią mądrzy ludzie z tego samego materiału możemy budować mury lub mosty. Mosty które prowadzą nas na spotkanie innych, różnych, którzy zawsze nas wzbogacają i stawiają przed nami nowe wyzwania.
Miłego dnia szukanych zmian.
Publicado en castellano el 06 de octubre de 2016

La claridad

No esperaba mucho, solo un poco de claridad. Se cansó de tanta ambigüedad que estaba suspendida en el aire. No le interesaban ni juegos ni adivinanzas. Una inflada sofisticación la cansaba de sobremanera. En el mundo lleno de medias verdades querría tener algo claro y seguro. Sentía que la vida para ser atractiva no necesita ser más complicada. Ya hay suficientes desafíos para enfrentarlos y vivir bien. La sabiduría no se demuestra en los constantes esfuerzos de deshacer entuertos, sino en el buen aprovechamiento de lo mucho o lo poco que tenemos para construir la felicidad nuestra y de nuestros semejantes. Sería bueno hacer todo lo que está en nuestras manos para facilitar el buen entendimiento para construir la felicidad y no para dificultarla. Creía que la claridad podría ayudar a repartir las responsabilidades, y no dejar todo cubierto por la nube de confusión. 

Feliz jueves de claridad.

miércoles, 18 de octubre de 2017

Podróż (PL)

Podróżowała bardzo dużo, jej przyjaciele czuli zazdrość bo mogła zobaczyć tyle wspaniałych miejsc. Lubiła być w drodze, ale mimo tylu podroży i poznanych miejsc, jeszcze nie dotarła do miejsca do którego zawsze marzyła dotrzeć. Nie dotarła do wnętrza samej siebie. Chciała poznać co ukrywały te zagubione spojrzenia i długie chwile milczenia. Nie wiedziała jak rozpocząć tę podróż być może najważniejszą w życiu. Wydawało się że pierwszym krokiem byłoby znalezienie chwili samotności, i oddalenie od siebie wszystkiego co może rozpraszać. Potem miała wątpliwość czy powinna trwać nieruchomo czy być w ruchu. Prawda jest że powinna robić obie rzeczy. Najpierw nieruchomo patrzeć wewnątrz i starać umiejscowić ten konkretny moment w życiu. Potem ruszyć w drogę by zobaczyć swoją relację z światem który ją otacza z bliskimi i obcymi osobami. Jak powiedziała pisarka: „Tyle wiemy o sobie ile nas sprawdzono”. Ta podroż wgłąb nas samych a czasami na spotkanie nas samych, nie kończy się nigdy i czyni nas bardziej ludzkimi, bliskimi, budzi empatie i zrozumienie. Rusz w drogę nie czekaj.
Miłego dnia podroży wgłąb nas samych.
Publicad en castellano el 05 de octubre de 2016

Liberando las palabras atadas

Últimamente se le notaba muy callado, algo cabizbajo. Él que antes era tan hablador, tan risueño y ruidoso. Tenía atado dentro unos silencios. Amarrados muy fuerte, que era imposible librar sin palabras llaves de cariño capaces desatar cada atadura. Que ahí dentro tenía atadas muchas palabras lo ayudaba a descubrir el vino. El vino tiene una misteriosa capacidad de desatar a los hombres por dentro y liberar sus palabras. No es bueno dejar las palabras dentro porque se hinchan, y a veces hasta pueden oprimir el pecho y dificultar la respiración. También se atoran en la garganta y duelen más de lo normal. Se atento a los que de repente desatan sus palabras y sacan a fuera, aunque puede ser que lo hagan en momentos poco oportunos. El muy importante saber lo que cierran dentro. Encontrar palabras claves que abran los compartimentos del alma y liberen las palabras llenas de sentimientos. 

Feliz miércoles de palabras liberadas.

martes, 17 de octubre de 2017

Grając o życie (PL)

Mówiła sobie, że to już będzie ostatni raz i to nie był ostatni raz. Nie potrafiła kontrolować impulsu który prowadził ją przed „maszynę” pełną świateł i kolorów. Wszystko zaczęło się w pewne nudne popołudnie. Człowiek chce się trochę rozerwać, to przecież nic złego. Na początku to nie było nic złego. Grała jeden czy drugi raz zawsze o mało co wygrywając. Aż nie wiedząc jak i kiedy zaczęła spędzać więcej czasu przed maszyną niż daleko od niej. Nie tylko „chudła” jej kieszeń, ale też czas który poświęcała na inne rzeczy, który poświęcała dla samej siebie. Ktoś odważny wspomniał jej o ludopatii, słyszała o tym, to dotyczyło ludzi którzy mają problemy z hazardem z grami, ona ich nie miała. Wszystko miała pod kontrolą. Mogła przestać grać kiedy tylko chciała, mówiła wrzucając kolejną monetę. Jeszcze tylko ta gra, bo już prawie wygrywa, lub bo gra ją wygrywa. W maszynę nie tylko wrzucała monety ale też pokój, spokój, opanowanie nad sobą. Maszyna połykała coś więcej niż pieniądze czy żetony, połykała jej czas, jej życie i jej sny. Nie przegrywała tyko partii gier ale szczęście i zaufanie do siebie samej. Nie mogąc kontrolować swoich rąk nie kontrolowała swoich nóg i kierunku jaki obierało jej życie. Spędzając tyle czasu przed ekranem maszyny traciła tyle wspaniałych rzeczy, i przegrywała najważniejszą grę jaką była gra o życie.
Miłego dnia uwagi i opanowania.
Publicado en castellano el 04 de octubre de 2016

Ignorada importancia



Siempre admiraba fuentes nacimiento y arroyos que daban el agua gratis. Tenía sensación que existía en el murmullo de agua una no pronunciada alegría de dar todo a cambio de nada, una generosidad festiva. A la fuente llegaban todos, algunos para tomar, otros para llevar consigo el agua limpia y fresca, otros para sentarse un rato y calmar su alma escuchando el suave y refrescante murmullo del agua. El agua juguetona que caía bailando, cantando y reflejando la luz del sol. Puede ser que sabía lo importante que es para todos, puede ser que no. Aunque sus dos principales usos eran el apagar la sed de todos los organismos vivos desde los seres humanos, animales hasta las plantas y la limpieza, su real importancia superaba mucho lo que era obvio y por todos conocido. Lo mismo pasa con nosotros. A veces conocemos los principales roles que tenemos en la vida, desde lo familiar hasta profesional. Somos padres e hijos, hermanos y amigos, poseedores de una profesión y otras habilidades, pero muchas veces no sabemos que, fuera de todo eso, nuestra presencia, nuestras palabras, nuestra voz y nuestra sonrisa, entre otras cosas, son de fundamental importancia para otras personas, sobre todo si sabemos ser generosos como el agua. 

Feliz martes de entrega generosa.

lunes, 16 de octubre de 2017

Ocuparse del presente

Su despertar este día fue muy pesado. Sabía que está empezando una nueva semana, pero todavía estaba arrastrando algunas cosas pesadas de la semana que ya se fue. No era preocupación por los problemas que esperaban una pronta solución, sino una molestia por las cosas que pudo hacer y no había hecho. Justo al lado de esta preocupación estaba la otra, por lo que algún día puede pasar en un futuro sin determinar. Mientras tanto apenas se concentraba en su presente, considerándolo solo como una serie de trabajos que tenía que hacer y no como una oportunidad de ver y sentir, de disfrutar de cosas pequeñas y grandes. La cosas no hechas de pasado o las hacemos ahora o las dejamos. La preocupación sin acción es perdida del tiempo y de energía. Las de futuro todavía no han llegado entones preocuparse por ellas no las soluciona. La mejor manera de evitar lo malo lo negativo que puede llegar es cuidar el presente y hacer lo mejor que se pueda y ocuparnos de nosotros mismos y de nuestro trabajo de la mejor manera posible. Eso nos asegura unos buenos recuerdos en el pasado y tranquilidad en cara al futuro. 

Feliz lunes de ocuparse bien.

domingo, 15 de octubre de 2017

Nauczyć się patrzeć i widzieć. (PL)

Nie nosiła okularów, dlatego że nigdy nie miała problemów ze wzrokiem. I mimo wszystko nie widziała wielu rzeczy. Pewna prawie niewidoma babcia była osoba która uczyła ją patrzeć i widzieć. To była prawie zapomniana sztuka w świecie bombardowanym obrazami które z wielką szybkością zmieniają się przed naszymi oczami. Zostaje nam z nich bardzo niewiele dlatego że jeżeli nie patrzymy z uwagą na jeden obraz już pojawia się inny. Nasze spojrzenie jest bardzo powierzchowne i nasze wrażenia i uczucia wywołane tym co widzimy też takie są. Babcia uczyła ją patrzeć na wszystko ze spokojem, przez dłuższy czas, pod różnymi kątami z w różnym świetle, łącząc ze spojrzeniem inne zmysły, dlatego, że to co mamy przed oczami nie tylko się obserwuje, ale też czuje. To pozwala cieszyć się każdym szczegółem każdym odcieniem, każdym cieniem i światłocieniem. To co widzą twoje oczy oświeca twoją dusze, i tak jak patrzą twoje oczy tak czuje twoja dusza. Staraj się zatrzymać na chwile i patrzeć wgłąb rzeczy i twojego życia, nie zadowalaj się tym co powierzchowne.

Miłego dnia dobrego patrzenia.

Publicado en castellano el 03 de octubre de 2016

Sin sospechas y con responsabilidad

Ha despertado convencida de que le espera un día complicado y que la culpa es de los demás. Su vida no tenía nada extraordinario para ponerse triste y llorar. Simplemente ha seguido una tradición familiar de repetir hasta desgaste el rol de víctima. Lo hacía su madre, lo hacían sus hermanos. Han desarrollado hasta la perfección la técnica de señalamiento con el dedo a los culpables. Incluso cuando para el resto de sus amistades fue imposible encontrar alguna relación con un hecho concreto y otras personas, ella bien entrenada en el asunto encontraba relaciones ocultas y malintencionadas cuyo único y exclusivo objetivo era hacerle daño, ponerla mal frente a los demás. Queriendo estar en la sombre escondida detrás de sus justificaciones se volvía centro del universo imaginándose las supuestas conspiraciones contra ella. Es cierto que las personas nos pueden lastimar y mucho. Existen casos enfermizos de personas que encuentran placer en hacer daño a los demás, pero son casos muy contados en la mayoría de los casos el problema está en nuestra manera de percibir a la realidad y a las personas que nos rodean. Vemos en ellas el peligro que no existe e interpretamos sus actitudes y palabras en una forma totalmente errónea. Si un día sea complicado o no, depende de ti de tu manera de encararlo y no de los demás. Hazlo con calma.

Feliz domingo sin sospechas y con responsabilidades.

sábado, 14 de octubre de 2017

Bez wyróżniania się (PL)

Świat dookoła niej wręczał wyrazy uznania dla mistrzów, dla zwycięzców. Ona od kiedy sięgała pamięcią nie znajdowała niczego w czym mogłaby się wyróżniać. Ani w nauce, ani w sporcie przewyższała średniej, zawsze nie tak źle ale też nie zbyt dobrze i nie dlatego, że nie miała aspiracji, zwyczajnie nie było ją stać na więcej. Starała się zrobić wszystko dobrze. Nie czuła chorej zazdrości przed swoimi znajomymi którzy zawsze byli doceniani. Potrafiła zaakceptować swoje ograniczenia. Bez niczyjej wiedzy, nawet ona sama nie wiedziała, że wyróżniała się swoją zdolnością do godzenia, do rozpoznawania zdolności jakie miały inne osoby, bez potrzeby porównywania ich z innymi, to co na dłuższą metę pomagało ludziom czuć się szczęśliwymi z tym co mieli i jacy byli. Oczywiści nie tracąc nadziei na możliwość rozwoju i lepszego wykonywania rzeczy które robili. Wierzyła, że mimo wszystko ludzie są zdolni do synchronizowania na tej samej frekwencji dobroci. Staraj się robić wszystko dobrze bez porównywania się z innymi, bez rywalizacji, zwyczajnie od serca. To zaprowadzi cię do wyższego stopnia wielkości. 

Miłego dnia rzeczy dobrze zrobionych i dobrze czutych.

Publicado en castellano el 02 de octubre de 2016

La compañía

Había un cerro solitario que lloraba en su soledad. Sus lágrimas convertidas en un arroyo, daban de beber a mucha gente. Los que se acercaban al cerro lo rescataban de la soledad y hacían que el agua de su arroyo no fuese salada. La compañía tiene este milagroso poder de transformar lo salado en dulce, lo amargo en sabroso, lo triste en alegre. El cerro parecía alto y fuerte, nadie le sospechaba de los sentimientos que escondía por dentro. Lo mismo pasa con las personas, que parecen sonrientes y seguras, se tiene la impresión de que pisan bien la tierra, convencidas cual debería ser el siguiente paso. La verdad es totalmente distinta de la apariencia. Esconden su fragilidad y vulnerabilidad, midiéndose cada rato con la realidad, que sienten que les está superando. Puede ser que no puedes hacer muchas cosas, pero si les puedes hacer compañía y así con tu presencia, ayudar a transformar todo lo que sea necesario.

Feliz sábado de compañía.

viernes, 13 de octubre de 2017

El bien de otra manera

Todos decían que era una buena persona. No se equivocaban diciendo eso. Conociéndolo mejor uno podía admirar su compromiso, con los semejantes. Siempre cuando podía trataba de ayudar. A la primera vista todo parecía perfecto correcto, pero había un pequeño problema que a veces causaba tensiones y a otros desanimaba para comprometerse con él, algo que le restaba aliados a su causa. Es que para él solo valía lo que se hacía a su manera, para cada persona, cada situación. Lo que venía de otros no valía, lo que estaba hecho de otra manera que la que él ha pensado no podría ser bueno. Se equivocaba y mucho, pero no era capaz de reconocerlo. Terminaba acusando a todos que no se quieren comprometer trabajando con él. Encontramos personas así en el camino de nuestra vida. Tenemos que tener mucha paciencia con ellas, saber que su carácter su forma de ver les está jugando una mala pasada pero que en el fondo no son malas personas. Hasta donde podemos tratemos de colaborar cuidando siempre nuestra libertad de criterios y nuestra independencia.

Feliz viernes de ver lo bueno en otros.

jueves, 12 de octubre de 2017

Ekskluzywny czas (PL)

Nie pamięta kiedy ostatni raz usiadła z nimi mając puste ręce. Zawsze zajmowała się tysiącem spraw i tysiące spraw ją zajmowały i wszyscy dookoła czegoś od niej oczekiwali. Nie potrafiła odmówić, choć często czuła pustkę i zmęczenie. Tyle razy wydawało się jej, że wtedy kiedy miała zajęte ręce, miała puste serce. Zbyt długi czas poświęcała na dawanie z siebie wszystkiego, nie odnawiając swoich zasobów, a to w nieunikniony sposób prowadzi do wyczerpania. W sztuce szczęśliwego i pełnego życie trzeba ustalić dobrze chociażby cotygodniowe chwile do odnowienia sił, napełniając pokojem i energią twoje wnętrze, tak żeby potem na zewnątrz wyszło to co pozytywne, to czego inni potrzebują i to co im możemy ofiarować. Każda osoba ma swój sposób na odpoczynek, by odzyskać siły i energie. Nie wykręcaj się wymówką, że odpoczywasz pracując, chociaż zapewne istnieją prace które relaksują. To musi być twój czas i tego się nie negocjuje. To nie egoizm tylko potrzeba, której zaspokojenie pozwala nam nie być egoistami, tyko osobami uważnymi, które potrafią kierować swoją uwagę i dbać o siebie by móc dbać o innych. 

Miłego dnia ekskluzywnego czasu.

Publicado en castellano el 01 de octubre de 2016

Preguntas y Respuestas

Sus preguntas a veces eran tan inoportunas hasta hirientes y muy repetitivas. En muchas ocasiones tenía la tentación de contestar mal, pero se mordía la lengua acordándose de aquella frase que decía que “no hay malas preguntas, pero si malas respuestas”. Las malas respuestas en vez de responder a las preguntas en una manera adecuada, causan otras preguntas. Si se multiplican demasiadas preguntas eso puede ser una señal que las respuestas no llegaron a satisfacer a las personas que preguntaban. Las preguntas pueden ser provocadas por las ganas o necesidad de saber de conocer algo, intento de despejar las dudas y conocer las motivaciones entre muchos más motivos. Las preguntas que parecen inoportunas o hirientes aparecen para provocar las respuestas, las reacciones, no tanto para recibir la información. Trata de responder a las preguntas que escuchas, tus respuestas están reflejando una visión una imagen del mundo y de tu persona, de ti depende como será.

Feliz jueves de preguntas y respuestas.

miércoles, 11 de octubre de 2017

Soñar y compartir

Le han dicho los abuelos que: “No basta dormir en la misma cama para tener los mismos sueños”. Lo ha comprobado muchas veces y algunas veces esta prueba fue muy dolorosa. Se hacía ilusiones que su intimidad les igualaba hacía sentir de la misma manera, querer caminar en la misma dirección. El despertar de esas ilusiones era como cubo de agua fría, y ella no era de las tipas exaltadas soñadoras que confunden la vida con una novela romántica. Con los sueños pasa que lo que soñamos durante la noche tenemos que hablar durante el día. Eso no se puede quedar en el campo de suposiciones adivinanzas o buenos deseos. Para que las cosas se vuelvan comunes los dos o los involucrados han de conocer hasta los últimos detalles. La clave está en saber compartir lo que soñamos durante el día y la noche, que aunque es una cosa personal en la vida de la familia y de la pareja que no sea privada sino común para evitar las tensiones y frustraciones. 

Feliz miércoles de sueños compartidos.

martes, 10 de octubre de 2017

Niebezpieczeństwa na zewnątrz y wewnątrz (PL)

Już od dość długiego czasu nigdzie nie wychodziła. Nie było nic poważnego co by jej nie umożliwiało wyjść ani żadnej wymówki choć nieprawdziwej ale użytecznej żeby móc ukryć się za nią. Myślała, że nie wychodząc była bardziej bezpieczna. Bała się, że ktoś może napaść ograbić z jej własności, dlatego, że ten świat stał się bardzo niebezpieczny. Zostając w domu unikała napadów osób nieznanych, ale nie mogła uniknąć by napadły na nią jej własne myśli, zdradziły jej leki i zatruły jej wątpliwości. Im bardziej się zamykała w domu w swoim świecie, bardziej rosło napięcie. Potrzebujemy zaworu bezpieczeństwa, który nam pozwoli uwolnić się z błędnego kręgu napięć, i pozwoli wyjść z wątpliwości zamienionych w pytania które będą szukały odpowiedzi. Zamykając się być może uwolnisz się od wiele osób, ale nigdy nie uwolnisz się od siebie samej. Otwórz się na który ciebie otacza przyrody która śpiewa i uwalnia od napięć, nie tylko musisz bronić się przed zagrożeniami ze strony innych osób, wiele razy musisz się bronić przed samymi sobą.

Miłego dnia otwarcia.

Publicado en castellano el 30 de septiembre de 2016