Nauczyć się patrzeć i widzieć. (PL)

Nie nosiła okularów, dlatego że nigdy nie miała problemów ze wzrokiem. I mimo wszystko nie widziała wielu rzeczy. Pewna prawie niewidoma babcia była osoba która uczyła ją patrzeć i widzieć. To była prawie zapomniana sztuka w świecie bombardowanym obrazami które z wielką szybkością zmieniają się przed naszymi oczami. Zostaje nam z nich bardzo niewiele dlatego że jeżeli nie patrzymy z uwagą na jeden obraz już pojawia się inny. Nasze spojrzenie jest bardzo powierzchowne i nasze wrażenia i uczucia wywołane tym co widzimy też takie są. Babcia uczyła ją patrzeć na wszystko ze spokojem, przez dłuższy czas, pod różnymi kątami z w różnym świetle, łącząc ze spojrzeniem inne zmysły, dlatego, że to co mamy przed oczami nie tylko się obserwuje, ale też czuje. To pozwala cieszyć się każdym szczegółem każdym odcieniem, każdym cieniem i światłocieniem. To co widzą twoje oczy oświeca twoją dusze, i tak jak patrzą twoje oczy tak czuje twoja dusza. Staraj się zatrzymać na chwile i patrzeć wgłąb rzeczy i twojego życia, nie zadowalaj się tym co powierzchowne.

Miłego dnia dobrego patrzenia.

Publicado en castellano el 03 de octubre de 2016