Mówi się, że
tylko wykorzystujemy część możliwości naszego mózgu. W naszym
dzieciństwie w czasie pierwszych lat życia., asymilujemy olbrzymią
ilość informacje danych o świecie który nas otacza. Potem
następuje zwolnienie i w niektórych wypadkach stajemy się
„nieprzemakalni” na informacje i na to co nowe. Coś
podobnego dzieje się z naszym sercem, przez pierwsze lata mamy
zdolność do miłości, zaufania i otwarcia na inne osoby, nie
jesteśmy ani zimni, nieczuli czy obliczeni. Z biegiem czasu stajemy
się nieufni i obojętni. Być może mamy nadmiar powodów by być
właśnie tacy, ale trwonimy całą
naszą zdolność do
miłości. Zamykamy się w nas samych i czasami nawet mamy poważne
problemy z miłością i akceptacją nas samych. Starajmy się używać
cały potencjał który mamy by poznawać i kochać, ale zacznijmy od
poznania i kochania nas samych.
Miłego dnia miłości i poznania.
No hay comentarios:
Publicar un comentario