Jeżeli nie jesteś w stanie dostrzec piękna kwiatu
który rodzi się wśród śmieci, nie będziesz mógł dostrzec
piękna życia wśród tylu problemów, mówiła babcia Juliana.
Życie już trochę ją
wygięło. Nie skarżyła się dzięki temu nie musiała się tak
schylać bo cały czas chodziła pochylona mówiła śmiejąc się,
to miało swoją dobrą
stronę. W ten sposób chodziła bliżej kwiatów które miała w
ogrodzie. Żeby je odnaleźć i zobaczyć nie potrzebowała nawet
okularów, bo wiedziała gdzie są, jakie jest ich ulubione miejsce.
Ze swojego miejsca mogły patrzeć na słonce, zawsze szukając
światła. Babcia Juliana mówiła, że
tego właśnie nam brakuje, umieć szukać światła i potem za nim
dążyć. Jakikolwiek cień problemów zbyt łatwo nas unieruchamia,
zniechęca i powoduje że
rezygnujemy z prób ponownego dostrzeżenia światła. Ona pomagała
kwiatom usuwając przeszkody które znajdowała na swojej drodze,
pomagała też ludziom
robiąc dokładnie to samo. Nie przestawaj szukać światła w
ciemnościach, ani piękna gdzie wydaje się niemożliwe je znaleźć.
To niektórzy nazywają życiem w pełni a dla Juliany to zwykły
spacer po ogrodzie życia z oczami otwartymi i uważnymi.
Miłego dnia widzenia światła i piękna które nas
otacza.
No hay comentarios:
Publicar un comentario