Szczerość do wewnątrz (PL)

Szczerość była tylko wśród jej wymagań, prawie nigdy wśród jej ofert. Inni powinni być szczerzy ona zachowywała milczenie. Szczerość nie wystarczała dla niej nawet przed lustrem. Prawie nigdy nie mówiła wszystkiego, ani nie odpowiadała na wszystkie pytania. Życie innych bardzo ją interesowało w najmniejszych szczegółach jej własne było ukryte za głęboką ciszą i błędnymi spojrzeniami. Nikt nie docierał do głębi jej serca, nawet ona sama. Zanim będziesz prosił kogoś o szczerość podaruj sobie twoją własną. Pytaj siebie tak jak pytasz innych i nie uciekaj od odpowiedzi.

Miłego dnia szczerości z sobą.

Sin juzgar demasiado

Muchos opinaban sobre su vida sintiéndose autorizados para expresar sus juicios sin darle espacio o posibilidad para refutar las acusaciones. Su vida no era perfecta, los errores se sucedían formando largas cadenas de decisiones equivocadas. Cadenas que la han esclavizado e imposibilitado los movimientos para poder salir de las situaciones en las que se ha metido. Todo lo que ha vivido tenía solo un objetivo, ser feliz, y no sentir el vacío y ser la eterna culpable como siempre lo ha sido en su casa. Así que si hoy día tenía tantas malas decisiones a sus espaldas, no era porque se las ha buscado ella misma metiéndose en los problemas, sino porque la han empujado desde su casa y desde la infancia. Cuando ves muchos errores en la vida de una persona, ten por seguro que detrás de ellos hay muchos dolores sufridos desde la más tierna infancia y en la mayoría de los casos sufridos en la más profunda soledad. No juzgues tanto, trata de estar cerca.

Feliz miércoles sin juicios.

Żyć bez oszczędzania się (PL)

Nie wiele razy udało mu się trafić, ale nie skarżył się. Wszystko co przeżył zostawiło ślad w jego życiu, dawało mu specjalny smak i przeżywał to całym sobą. Czasami płakał i krzyczał do utraty głosu, ale też cieszył się czując, że serce nie mieści mu się w piersi. Nie miał czasu czuć letniość w której żyją niektóre osoby. We wszystkim dawał wszystko nie zostawiając nic na później. Niektórzy krytykowali go bardzo bo według nich nie myślał o przyszłości. Trwonił swój czas. On nie robił nic innego niż żyć pełną piersią swoją teraźniejszość, dlatego że to było to jedyne co miał na pewno. Tylko w tej teraźniejszości mógł być w pełni szczęśliwy, czując wszystko każdym ze swoich zmysłów. Nie płakał nad przeszłością, nie bał się przyszłości. Żyj tu i teraz, to jest to co masz w twoich rekach i zależy od ciebie.

Miłego dnia życia pełną piersią. 

Sin amargura

Solo fue un pequeño descuido, solo por un instante bajó la guardia y la amargura se ha derramado manchando a todo lo que tanto ha tratado de construir. Libre de desanimo y la negatividad tan presente en su familia y entre sus amigos. Ella trataba durante tanto tiempo librarse de tantos “no puedo, no sirve, no vale la pena”, que ahora estaba dispuesta de defender su positiva conquista a cualquier precio. Sentía que para mucha gente es más fácil decir no se puede, y sentirse libre de todo la responsabilidad de no haber aprovechado todas las posibilidades que vida ponía en sus manos, que decir sí, lo voy a intentar aunque no sea fácil mojando la camisa en los intentos. La amargura pertenece a los líquidos más penetrantes capaces de llegar a las profundas capas de la vida. Se mezcla fácilmente con la tristeza, el rencor, el odio, el miedo, la baja autoestima y la inseguridad, pero nunca con los sueños, la esperanza, la alegría, la paz. Ten mucho cuidado para no dejarte salpicar por la amargura, que no te manchen otros que están cerca de ti.

Feliz martes contra la amargura.

Cambiar de forma

Claudia sentía que su vida no es como le gustaría que fuera. No es que le faltaba todo, no era tanto el tema de carencias sino el tema de formas. Eso quiere decir que gracias a su esfuerzo ha conseguido tantas cosas que necesitaba, pero teniéndolas algo le faltaba. Sentía que a las cosas les faltaba algún brillo alguna forma más atractiva que pueda alegrar el corazón romper la rutina cotidiana sacarle es gris monótono de las cosas de siempre. Muchas veces como si fuéramos conquistadores nos limitamos de conseguir las cosas que sentimos que son necesarias y no damos el siguiente paso que también es igual de necesario que es el de dar la forma a las cosas que tenemos. Una forma atractiva, atrayente, diferente. Al parecer todos tenemos la materia prima para construir la felicidad nuestra de cada día pero no todos la procesamos transformamos dándole la forma necesaria. Tal vez en eso esté el secreto que del cambio que de repente sentimos que necesita nuestra vida. Cambiar las formas.

Feliz lunes de dar nueva forma a lo que tenemos.

Sin perder el sabor del hogar

Su vida muy activa a veces incluso demasiado, necesitaba una parada. No solo por cuestiones técnicas como el desgaste de materiales y necesidad de reposición de combustible, sino también por otras razones. Se paraba para saber dónde estaba, que tan lejos lo ha llevado la vida el trabajo y si todavía en este camino lo van acompañando el amor y la felicidad. ¿Cuánto de lo que hace lo hace por necesidad por utilidad y cuánto por inercia? Hace tiempo sentía que su vida estaba perdiendo el calor y el sabor del hogar. Antes su vida su alegría era contagiosa bien condimentada con tantas cosas que hacía junto con sus familiares y amigos. Así como se prepara los alimentos en el calor de un hogar así se prepara los encuentros los tiempos de ocio con los seres queridos, con los amigos. Haz todas las paradas que necesitas pero no te vayas demasiado lejos perdiendo el sabor del hogar y si por alguna razón ya te fuiste trata de regresar para poder a recuperar. Contágiate y contagia a los demás de sus sabores y aromas, calores y cariños.

Feliz domingo de hogar.

Bez lawin (PL)

Nie było ani blisko ani daleko nikogo z kim mogłaby porozmawiać o tym co miała uwiezione w sobie. Od lat przemilczała wiele rzeczy. Według niej były drobne i bez znaczenia. Miała racje każda z nich oddzielnie była bardzo malutka. Wrzucała ją w zakamarek swojej duszy. Z upływem czasu nagromadziło się tyle rzeczy, że wytrącały z równowagi wszystko, powodując że nawet najmniejsza rzecz doprowadzała do zachwiania. Wydawała się niewytłumaczalna tak przesadna reakcja na nie mające znaczenia rzeczy, nie rozumiała jak mogą powodować tyle szkody. To wszystko dlatego że już zapomniała, że już ukryła setki jeżeli nie tysiące takich małych rzeczy w sobie i już nie mieściła się żadna nowa. Próbując wcisnąć kolejną zachwiała z trudem utrzymaną równowagę i zaczynało się rozsypywać wszystko jak lawina porywając pokój i szczęście. Nie chowaj tyle w sobie, dla zdrowia, szczęścia i równowagi, szukaj sposobu na wrzucenie na zewnątrz, dzielenie się z kimś godnym zaufania. Nie pozwól by powstawały lawiny wymykające się spod kontroli. 

 

Miłego dnia rozładowywania ciężarów.

Buena percepción

Sus palabras se resbalaban, no llegaban a destinatario. Viviendo juntos, vivían en dos mundos separados por los muros de sospechas, críticas, insinuaciones e interpretaciones. No llegaba a entender que fallaba, qué impedía la mutua comprensión. Tenía la sensación de que el uno estaba a la espera del otro, no para compartir, ayudar y crear juntos, sino para ver las imperfecciones. No para llevar juntos la carga, sino para cumplir los mínimos exigidos por compartir el mismo techo y comer en la misma mesa. Con demasiada frecuencia no se nos escucha, sino se nos interpreta. No se presta atención a lo que decimos, sino se intenta descubrir por qué lo decimos y qué queremos decir con eso… Es cierto que importan las circunstancias y las intenciones, pero no pueden ser más importantes que el mensaje. Primero escucha lo que te dicen. Trata de entenderlo bien en toda su complejidad o toda su simplicidad, luego pregúntate por las intenciones, por los motivos. No vivas con la constante sospecha de que todos los mensajes que te dirigen son malintencionados y tienen algún mensaje oculto. A veces nuestra percepción nos hace una mala jugada y nos complica lo que no está complicado.

Feliz sábado de una buena percepción.

Saber lo que se busca

Como toda la gente quería ser feliz. Incluso repetía que tiene derecho de serlo. No se equivocaba, tenía ese derecho y más que eso tenía una obligación de ser feliz y hacer felices a los demás. Hasta aquí todo parecía bien claro sin lugar para las dudas. Lo que pasa que como tanto estaba buscando la felicidad los que la estaban mirando pensaban que estaba vagando pues no se quedaba en un solo lugar y con frecuencia cambiaba de rumbo. Hasta que algunos la empezaban a cuestionarla poniendo esta extraña e incómoda pregunta: ¿qué estás buscando? La respuesta que está buscando la felicidad no satisfacía a los que la preguntaban. Ellos esperaban algo concreto, porque cuando algo buscamos tenemos que saber con precisión qué es. Se necesita la máxima precisión para poder encontrarlo o descubrirlo. Solo la que sabe, él que sabe lo que busca tiene posibilidad de encontrarlo. La felicidad es como una canasta en la que caben muchas cosas. ¿Qué quieres poner en tu canasta? La felicidad no se puede limitar a estar con alguien o tener algo, tiene que ser mucho más amplia para que sea fuerte y duradera. Muchas veces en vez de ser unitaria está compuesta por muchas cosas pequeñas que se vive cada día. Descubre lo qué es y cómo es para ti.

Feliz viernes de saber lo que se busca.

Hilo que no se rompe

Siempre tropezaba con la misma piedra. Trataba de hacer las cosas bien, pero las trataba de hacer bien frente a los demás y para los demás, no porque las ha sentido así. Como la gente que la rodeaba tenía opiniones diferentes, también su actuar se hacía diferente según la persona. Ciertamente con cada persona nos toca un papel diferente, vinculado a nuestro parentesco, cercanía, trabajo, compromiso social, pero debería haber un hilo que los una a todos los posibles papeles que nos tocará a desempeñar. Un hilo llamado – coherencia. Ellos tienen que saber con qué pueden contar y en que nunca les vamos a apoyar. Una coherencia que no impide la flexibilidad pero que asegura que no haya ruptura entre los diferentes papeles y realidades que vivimos.

Feliz jueves sin rupturas.

Naprawiając więcej niż ubrania. (PL)

Pani Margarita naprawiała ubrania, i przy okazji życie ich właścicieli. W jej zakładzie krawieckim zawsze było miejsce żeby sobie usiąść, trochę czasu na mówienie i drugie tyle na słuchanie. Chociaż miała bardzo ostre nożyczki, nikomu nie ucinała rozmowy w połowie zdania lub słowa. Słuchała od początku do końca. Ci którzy przychodzili do niej, nie należeli do tej grupy ludzi która używa i wyrzuca, lub używa i wymienia na nowe bo według nich to co maja jest stare i już się nie nadaje. Tacy ludzie nigdy nie wchodzili przez jej drzwi. Ci którzy do niej przychodzili należeli do tych co zawsze dbają o swoje rzeczy i każdą z nich chcą otrzymać w dobrym stanie, zawsze atrakcyjną odnawiając ją przetwarzając. Czasami ich najbardziej ulubione rzeczy były uszkodzone. Ona im pokazywała, że zawsze coś można zrobić, żeby uratować ulubione ubranie i przy okazji pokazywała im jak można uratować życie. Uczynić je bardziej radosnym, wypełnić kolorami. Z nią uczyli się nie powtarzać nigdy więcej „wszystko jest stracone”, tylko dlatego, że pojawiał się jakiś problem. Nie wyrzucaj twojego szczęścia, zawsze istnieje jakiś sposób by naprawić to co jest uszkodzone. Trzeba tylko odrobinę cierpliwości i kreatywności.

 

Miłego dnia naprawiania rzeczy i życia. 

Dejando huellas

No era una anciana pero con frecuencia se preguntaba a si misma ¿qué huellas está dejando en este mundo? No quería pasar por la vida sin dejar huellas. Cuando era niña le encantaba caminar por la nieve después de una nevada. Ahí si dejaba huellas que permitían ver de dónde ha salido y a donde se dirigía. Aquellas huellas borraba el calor que derretía la nieve. Vivimos en diferentes franjas climáticas. El invierno del sur es el verano del norte, pero de igual manera es bueno que nos preguntemos por las huellas que estamos dejando en esta vida, en la vida de la gente que nos rodea. Las huellas nos ayudan a ver qué rumbo tiene nuestra vida. Si es necesario siempre estamos a tiempo de corregir el rumbo.

Feliz miércoles de dejar huellas.

Wziąć na siebie odpowiedzialność. (PL)

 

Zużyły się jego skargi, jego robienie wyrzutów innym, już nie mógł się za nim ukryć. Do tej pory zawsze znajdował kogoś kogo mógł winić. Robił to tak umiejętnie, że aż niewinni zaczynali czuć się winni. Jego wyrzuty były bardzo klejące i zawsze plamiły innych. On wieczna ofiara takiej ilości zła, siadał spokojnie oczekując na pomoc i pociechę. Tak często używał tego samego chwytu aż przekroczył granice dzielącą używanie od nadużywania. Przyjaciele zawsze gotowi do pomocy, pocieszenia, zaczynali podejrzewać i obserwować. Zaskoczeni odkryli, że nie robił nic i oczekiwał wszystkiego. Nie biorąc na siebie odpowiedzialności za nic, innych robił odpowiedzialnymi za wszystko. Znajdziesz takich ludzi w twoim życiu. Nie pozwól by cię usidłali w swoich wyrzutach i zrzucili na ciebie odpowiedzialność za ich życie i za ich szczęście. Każdy z nas musi zając się własnym szczęściem a kiedy już je zdobędzie, szczęściem innych. To nie egoizm tylko odpowiedzialność. Nikt nie ma prawa winić innych za to czego nie robi ani nie wypełnia. 

 

Miłego dnia zajęcia się sobą. 

Atención a los silencios

Decían que era muy elocuente. Sin ninguna duda sabía hablar e hilar bien las ideas, vistiendo de palabras adecuadas cada sentimiento. La gente disfrutaba de sus palabras, sabían dibujar bien cada situación que narraba, cada escena que describía. Había momentos tenebrosos y luminosos. Cada conversación que parecía seca, raquítica se volvía lozana, vigorosa. Sabía transportar sus oyentes a lugares lejanos y desconocidos, les daba todo el lujo de detalles que les permitía ubicarse en el lugar y tiempo exacto de los hechos ocurridos, relatados por él. Sus ideas presentaba con claridad y suavidad lo que despertaba respeto de sus amigos encada tertulia incluso en medio de crispación y discrepancia. Tan pendientes de sus palabras no escuchaban a sus silencios. Éstos sí que eran elocuentes a veces mucho más que sus palabras. Escucha bien a los silencios que pueden ser parte de la misma conversación o inicio de una nueva. No son tiempos vacíos despojados de ideas y palabras sino momentos en las que muchas cosas importantes a veces fundamentales se están cuajando.

Feliz martes de silencios y palabras.

Przyszłość bez strachu (PL)

Fanny zostawiała tyle za sobą, że bała się że już nic nie ma przed sobą. Przyszłość wydawała jej się przepaścią bez dna, w która upadek po ostatnim pożegnaniu jest nie do uniknięcia. Dlatego pożegnanie zajmowało jej tyle czasu. Była na krawędzi starego życia które zostawiała za sobą, ale sparaliżowana nie mogąc rozpocząć nowego. Trzymając się kurczowo sfrustrowanych snów i kłamanych miłości. Bała się że jeżeli je zostawi nie zostanie jej już nic. Czując że już nie było więcej miejsca w jej starym życiu, prawie popychana przez potrzebę rzuciła się w nieznane. I nie nastąpiła katastrofa. Znalazła wiele nowych rzeczy i zdała sobie sprawę, że istnieją tam te same niebezpieczeństwa, musiała zachować te same środki ostrożności. Ważne było te że widziała, że przyszłość nie jest pozbawiona możliwości i okazji bycia szczęśliwą. Oczywiście również istniały te same niebezpieczeństwa co w przeszłości, ale po coś się wchodzi do szkoły życia… nauczyć się od przeszłości i rzucić na spotkanie przyszłości. 

 

Miłego dnia przyszłości bez strachu.

Otro tipo de ayuda

Se quejaba mucho que casi nadie le daba lo que necesita. Los que tenía cerca parecían tan insensibles. No quería hacerse la victima de su falta de sensibilidad de ellos. No sabía por qué con ella eran así. Lo que quería recibir no era mucho, solo unas cosas tan pequeñas pero tan valiosas como las muestras de cariño que alimentan la alegría. El problema estaba en alguna parte que ella aun no pudo descubrir. Mirando desde fuera uno podía percibir que tampoco ella sabía decir lo que quería, lo que necesitaba, siempre esperando que otros den el primer paso, que le extiendan la mano llena de lo que ella necesita. Ellos no eran insensibles, al contrario se preocupaban mucho por ella, viendo su constante tendencia de hacerse dependiente de otros. Siempre en la espera. No la contentaba cuando lo único que recibía era un par de herramientas con las que podía conseguir lo que necesitaba. Aun no era capaz de ver que le daban mucho más de lo que esperaba. No solo no era un regalo desechable sino uno duradero que podía volver a usar las veces que quería multiplicando los frutos esperados. La ayuda viene de mil maneras se atento y no rechaces la que no responde a lo que quisiste al inicio. Tal vez lo poco que te dan supera lo mucho que esperaste.

Feliz lunes de ayuda esperada e inesperada.

Kochać siebie zanim się pokocha kogoś (PL)

Jej ostatni „kocham cię” przykleiło się do jego pleców kiedy się oddalał. Ona została sama. Czuła się pusta. Już nie zostawało jej więcej miłości. Sylwetka ostatniej miłości oddalała się na horyzoncie. Żegnała go z mokrymi policzkami, i ustami pełnymi pytań. Dała mu wszystko to co miała, nie zostawało jej nic. I być może na dzień dzisiejszy miała racje. Ale jutro? Któż to wie… Jutro czekało na nią odkrycie zapomnianej miłości, niedocenionej miłości, tej na którą nigdy nie zwracała uwagi, chodziło o miłość siebie samej. Straciła ją dawno temu. Myślała wiele razy że nie miała do niej prawa. Nauczyli ją być podległą, poświęcać się dla innych, znosić kaprysy i napady złości. Ona dawała wszystko, rzadko coś otrzymywała zazwyczaj okruchy. Kiedy próbowała o tym porozmawiać ze swoją matką, ta mówiła jaj że takie jest życie, że powinna się cieszyć że nie jest sama, że nie powinna tyle wymagać bo będzie miała przez to problemy. Sama musiała nauczyć się kochać siebie samą. Przestać się bać pustego domu. Pogodzić się z lustrem, wysuszyć poduszkę. Wiedziała że gdzieś tam w przyszłości będzie mogła być z kimś ale nie z potrzeby, tylko z chęci dzielenia się bo miłość jaką będzie miała wewnątrz będzie wypełniać ją i wystarczy dla obu. Osoba która będzie u jej boku, nie tylko będzie prosić ale też będzie zdolna dać więcej niż pracę, zmęczenie, pieniądze, będzie w stanie dać swój czas, swoje marzenia, swoje świty i zmierzchy, zwyczajnie swoje życie. 

 

Miłego dnia miłości siebie samej/samego.

Con el volante en las manos

No fue una casualidad, fue un resultado de todo lo que ha pasado en su vida hasta ahora. A veces sentía que estaba a la misma distancia de la felicidad y del sufrimiento y al parecer tenía razón. La distancia prácticamente era la misma, así que todo dependía de sus decisiones de ahora y no solo de las de antes, tomadas hace tiempo. El “vehículo de la vida” se parece a todos los demás medios. Tiene su volante. El que está a cargo tiene que saber a dónde quiere llegar y a cada rato ir corrigiendo el curso, que por diferentes factores externos puede irse desviando ligeramente. Un volante fijo que no contempla los posibles variantes, llevará directo a un desastre. Elige tu rumbo y corrige de vez en cuando tu dirección, se atento a lo que pasa a tu alrededor y que te puede ayudar o entorpecer tu camino hacia la felicidad.

Feliz domingo de corregir el rumbo.

Przyjaźń bez strachu...(PL)

Każda nowa przyjaźń wzbudzała w nim niesamowity entuzjazm. Nie zawsze potrafił kontrolować swoje chęci komunikowania się. Kilka razy miał przez to problemy i był źle zrozumiany. Bał się być odrzucony, ci którzy go znali, mogli mu ufać, mogli ufać w przejrzystość jego intencji zamiarów. Poruszał się po bardzo śliskim terenie, gdzie była bardzo wąska linia między częsta komunikacją, uporczywością i prześladowaniem. Gdzie nikt nie wierzył w przyjaźnie mieszane, bliskie, czyste. Był gotowy, ze względu na szacunek i żeby chronić bliską osobę, zrezygnować z jakiejkolwiek komunikacji zachowując ciszę. Nie martwiły go plotki na jego temat, to co go martwiło to problemy jakie mogła przynieść innej osobie jego bliskość. Przez długi czas myślał, że to skazuje go na kompletną samotność, ale na swojej drodze życia spotkał wielu przyjaciół. Pytał się czy to normalne tak się zachwycać, napełniać entuzjazmem. Nie potrafił odpowiedzieć na to pytanie. Kiedy patrzył na swoje maskotki o czterech łapach i mokrych nosach, pełne entuzjazmu przed każdym spotkaniem, znajdował odpowiedz. Bądź ostrożny, troskliwy, chroń osoby które kochasz, ale nie bój się przyjaźni.

Miłego dnia przyjaźni które czasami mogą być pełne zamieszania, konfuzji.

Teselas de Felicidad

Como toda la gente le gustaría tener todo hecho, no tener que trabajar tanto y preocuparse por su felicidad ni por la de los suyos. Pensaba que ha nacido desdichada entre muchas carencias económicas. Sus padres han hecho malabarismos para que alcance hasta fin del mes y se puedan pagar todas las cuentas. En esta constante lucha por salir adelante le han enseñado sin siquiera saberlo la creatividad. Los esfuerzos diarios le permitieron a descubrir que la felicidad en la vida no viene hecha, no nos llega por nacimiento que es como un mosaico y todos tenemos a nuestra disposición un montón de teselas. Son de diferentes tamaños, colores, orígenes, recogidas a lo largo del camino de la vida. Las teselas que nos permiten hacer nuestro propio e irrepetible mosaico de felicidad. Algo que exige atención, cuidado, paciencia y perseverancia. Mira a tu alrededor recoge tus teselas y construye tu felicidad en vez de quejarse de que no te la han dado o que no te han hecho feliz.

Feliz sábado de recoger las teselas.

Frío por dentro

Siempre ha pensado que en el extremo norte o el extremo sur, por el frío que hace, hay gente fría e insensible. Viajando ha descubierto que frío afuera sí que hacía, todo se congelaba, pero lo que la gente tenía en medio de los hielos, era un corazón ardiente. El verdadero frío que si es peligroso no es el que viene desde fuera sino desde dentro. Lo que lastima y desanima a confiar, esperar, es lo que sale de los corazones insensibles en todas las latitudes del mundo. Después de una helada incluso la más fuerte y el invierno más largo viene el deshielo y la primavera. Otra cosa ocurre con palabras heladas capaces congelar un sentimiento, una relación, una amistad para siempre. Haciendo desquebrajarse las ilusiones y caer por los suelos como pedazos de hielo las cálidas muestras de cariño. No tengas miedo del frío de fuera, no permitas que te invada el que sale desde dentro de las personas.

Feliz viernes sin frío por dentro.

Doświadczenia (PL)

Mówili, że najważniejsze jest mieć doświadczenie. Nikt nie tłumaczył doświadczenie czego i jak je zdobyć. Według tego co mówili, kiedy już zdobędzie to doświadczenie otworzą jej się wszystkie drzwi. Nie czekając długo ruszyła w poszukiwaniu tego doświadczenia. Jedyne co osiągnęła to ciosy i wdepnięcie tam gdzie nie powinien na nieznanym dla siebie terenie. Mówili jej że to było doświadczenie którego potrzebowała. Nikt nie mówił co z nim robić, do czego mogło jej służyć. To o drzwiach otwartych okazało się zwykłą bajką i chociaż niektóre z nich się otwierały ona już straciła ochotę by przez nie przejść. Bez wątpienia potrzebujemy doświadczeń, ale nie wszystkie nam służą, bardziej niż dużej ilości doświadczeń potrzebujemy narzędzi które nam pomogą przetworzyć doświadczenia w nauki, otwierające nowe horyzonty, a nie będą tylko synonimami cierpień i błędów za które przychodzi nam bardzo drogo zapłacić i których konsekwencje będziemy dźwigać przez cale życie. Zachowaj to co pożyteczne i nie myl doświadczeń z błędami. Chociaż doświadczenia mogą być dobre i złe, błędy zawsze będą złe. Unikaj ich. 

 

Miłego dnia dobrych doświadczeń.

Una capa de bondad

Le han dicho eso varias veces, y varias veces ha llorado por eso. La han llamado inmadura, inadaptada, soñadora. Todo eso porque ha soñado con un mundo sin agresiones, sin palabras hirientes, comentarios despectivos, respetos omnipresentes. Así como una capa de nieve cubre todo, transformando el paisaje, así la bondad podría cubrir todo el paisaje cubriendo toda la violencia, la mezquindad. Temía que los grandes enfrentamientos, las grandes guerras empiezan con las pequeñas agresiones, nacen dentro de los que no se aceptan ni a si mismos, ni a los demás. Y aunque la realidad dista de lo que uno desea una nevada trae la esperanza. Una pequeña capa embellece el paisaje. No necesitamos en nuestro mundo tantas veces malherido nada más que una pequeña capa de comprensión, respeto, responsabilidad, bondad, honestidad, solidaridad y no violencia y todo cambiada.

Feliz jueves de una capa de bondad.

Kochać na odległość – kochać od nowa (PL)

W każdy poniedziałek Claude zaczynała nie tylko nowy tydzień, ale też nową drogę, nową przygodę. Życie często oddalało ją od tego co chciała i kochała ale tylko fizycznie dlatego, że jej serce latało. Życie nauczyło ją być blisko będąc daleko, obejmować tulić na odległość i tulić odległość, przemieniając ją z nieprzyjaciółki miłości w jej wspólniczkę. To nie było łatwe, ani nie stało się nagle. Dużą ilością łez tęsknoty obmyła drogę komunikacji, żeby nic nie przeszkadzało w ruchu uczuć, westchnień i słów. Podróżując nauczyła się zostawić za sobą wiele rzeczy które nie służą przygodzie. Tę samą naukę zaaplikowała swojemu życiu. Zaczynaj każdy nowy tydzień zostawiając ten który już minął, to co z niego już tobie nie służy. Z lżejszym bagażem masz więcej miejsca by czuć i przezywać. Ręce niezajęte – ręce wolne. Serce wolne od urazów – serce pełne miłości. Proste równania, ale bardzo prawdziwe. Zostaw za sobą to co nie służy, to czego nie będziesz mógł zmienić i tylko będzie przeszkadzać w twojej wędrówce.

Miłego dnia wolnych serc i rąk.

Buscando el mejor lugar

La vida no la ha mimado demasiado. Sus golpes han dejado muchas marcas en su persona y en su forma de percibir el mundo y a la gente. La constante actitud de defensa frente a todo y a todos la tenía casi siempre tensa encogida en alerta. El amor tampoco le ha sonreído hasta ahora. El llegó como príncipe se fue como cascarrabias. Ha viajado, algunas veces muy lejos, buscando su lugar. Un mejor lugar. Los viajes resultaron ser una buena escuela que le ayudó mirar bien el mundo y ver que el mejor lugar está en su corazón, eso quiere decir que está en todas partes a las que se puede dirigir. Solo tiene que mirar bien para dentro y para fuera buscando las conexiones. Entre muchas agitaciones le ha tocado presenciar una hermosa nevada. Una nevada trae la paz en medio de la noche oscura la llena de luz. La paz que calma cuerpo y alma y permite que por un momento los problemas se deslicen como nosotros por la nieve y que la prisa se congele dejando lugar a la quietud que como el frio pica las mejillas.

Feliz miércoles de paz.

Przestrzeń dla miłości (PL)

Nie oczekiwała wielkich rzeczy, chciała tylko małą przestrzeń żeby móc kochać. Chciała kochać ale nie miłością pełną wielkich słów, romantycznych piosenek, kwiatów pluszaków i czekoladek, tylko miłością spojrzeń, słów i ciszy. Pełną przebodzeń bez leku, bycia razem bez nudy, czy czucia się nieswojo, potrafiąc robić wiele rzeczy razem i osobno, pełną małych gestów, które nigdy się nie dewaluują, ani targują, bo nigdy nie są w zamian za… Taka miłość która czuje się zrelaksowana i nie ucieka od pytań, ani nie wikła odpowiedzi. Chociaż wydaje się delikatna jakby była zrobiona z aksamitu czy z płatków róży, jest w stanie przeciwstawić się życiowym burzom. I służyć jako siła do podniesienia się i podniesienia wszystkiego, kiedy życie, marzenia i projekty rozsypują się na kawałki. Jedna z tych miłości która każdemu zwykłemu szaremu dniowi jest wstanie nadać smak niedzieli lub święta. Wydaje się niewiele ale z łatwością się sumuje i mnoży. Daj miejsce w twoim życiu takiej miłości. 

 

Miłego dnia miłości bez wielkich roszczeń.

Creciendo = cambiando

Juraba a todos que no va a cambiar. Su propósito no era malo, pensaba que cambiar significa renunciar sus valores o sus sueños. A su tierna edad ignoraba que el mundo está en un constante proceso de cambio, que hasta lo que parece sólido y estático está en constante movimiento, si no externo por lo menos interno. Sus pensamientos e ideas con el paso del tiempo se volvían como su ropa, demasiado pequeña para abrigar su cuerpo en crecimiento. No solamente cambiamos de tallas también crece nuestra conciencia y nuestro conocimiento del mundo que nos rodea. Si quedamos con lo demasiado pequeño, local, puntual, no vamos a abarcar lo general, lo global. Fijos quedan ciertos valores, pero no las ideas, los pensamientos que siempre tienden ir por más, llegar más lejos, alcanzar más claridad, entendimiento. Como no seguimos usando ropas de niños no sigamos usando ideas infantiles. Lo que no contradice de tener su inocencia, su verdad.

Feliz martes de crecimiento.

 Feliz día del niño en Paraguay.

Słuchając do końca . (PL)

Blanca nie oczekiwała zbyt wiele, chciała tylko by ją słuchali nie przerywając jej. Nie dlatego, że nie interesowało ją to chcieli jej powiedzieć, tylko dlatego, że chciała raz na zawsze wyrazić to co miała w środku. Być może to wszystko co chciała powiedzieć, chciała powiedzieć to dla siebie dlatego, że mówiąc musiała nazwać wszystkie swoje uczucia. I nazywając je odkrywała, które z nich są na powierzchni i spiesza się by wyjść, i które z nich są bardziej w głębi i potrzebują specjalnych warunków by wyjść na powierzchnie. Dlatego że jeżeli nie mają takich warunków gdy ktoś próbuje je popędzać, zostają w ciszy, schowane w głębi i nie wyjdą przez długi czas. Kiedy ktoś mówi szanuj jego słowa i jego otwarcie. Nie zapomnij że kiedy chodzi o rzeczy bardzo głębokie, które dotykają uczuć, nie tylko mówi do siebie tylko też do siebie, być może pierwszy raz w życiu nazywając wszystkie swoje uczucia. W ciszy, szacunku i z uwagą pomóż wyjść wszystkim słowom.

 

Miłego dnia słuchania do końca.

Pasa sin detenerse

La felicidad se le deslizaba entre las manos. No había manera de detenerla para que se quede con ella por mucho tiempo. Todo el tiempo se balanceaba entre la inmensa felicidad y alegría y la tristeza de alguien que ve que se le escapa todo. Hasta llego a sospechar el trastorno bipolar. Le costó bastante tiempo controlar la angustia de la supuesta perdida y entender que la grandeza, la belleza de las cosas en la vida consiste en que pasen, no en que se queden. No podemos detener el tiempo. La maravilla de su paso consiste en su eterna novedad. Nada se estanca, nada se atora. Permite a la felicidad que siga pasando por la vida no trates de detenerla. Si ella pasa puede sacar de tu vida los sufrimientos, las tristezas que a veces se quieren acomodar dentro de nosotros y parecen algo perezosos no queriendo salir con tanta facilidad. No te asustes cuando algo parece irse de tu vida, porque eso quiere decir que algo nuevo está por llegar. Solo hay que estar alerta para no dormirse y no perder su llegada.

Feliz lunes de cosas que pasan por la vida.

Słuchając siebie (PL)

Niektóre słowa latały w powietrzu. Wydawały się pourywane, wymieszane z westchnieniami i lamentami. Nie tworząc całych zdań, nie zwracając na nie wystarczającej uwagi, nie były zrozumiane. Nie miały konkretnego adresata. Tylko wydostawały się z głębi, próbowały na coś zwrócić uwagę. Zwrócić uwagę na to co dzieje się w środku i nie zawsze widzi się z zewnątrz. Czasami nawet ich właściciel nie zdawał sobie sprawy że istnieją, lekceważył je, próbował ukryć, nucąc jakieś melodie, ale one tam dalej były. Czekały na odrobinę uwagi. Nie zamierzały wyrażać niepodważalnych prawd, chciały tylko wskazać na uczucia i wrażenia jakie wypełniały jego ciało i ducha. Posłuchaj siebie, posłuchaj z uwagą, kiedy jesteś z innymi i kiedy jesteś sam. Kiedy nauczysz się słuchać siebie, będziesz przygotowany/a by słuchać innych.

Miłego dnia słuchania słów które się wymykają.

Juntos y en paz

Algo suave envolvía su cuerpo los domingos por la mañana, era algo más que un hermoso juego de sabanas de una tela suave. Era la perezosa y pacifica seguridad que este domingo lo pasaran juntos en familia. Que no habrá ningún trabajo, compromiso, reunión que se imponga entre ellos. Suficiente para sentir esta paz que invade el cuerpo. Hace que las prisas desaparecen y que las palabras puedan fluir libremente, haciendo de los largos silencios parte de la conversación. Desde el amanecer todo es posible empujado por el cariño que sienten, multiplicado por el numero de miembros de la familia. Lo que las prisas de la semana pudieron lastimar el domingo es capaz de curar. Aprovéchalo desde amanecer.

Feliz domingo de perezosa paz.

Cuando se mira para dentro

Cuando el abuelo Tiburcio se sentaba perecía el mundo frenaba sus prisas atento a sus palabras y sus silencios. El no pretendía dar consejos a nadie solo hablaba de lo que le ha tocado vivir en su larga vida. Sus ojos que ya no veían tanta luz por fuera cada vez con más frecuencia miraban para dentro. Las largas horas de mirar el horizonte más recordado que visto de a de veras le ayudaron volver a recorrer el camino que lo ha llevado hasta aquí. Honestamente hablaba de sus aciertos y desaciertos. Musitaba los recuerdos de innumerables encuentros, tertulias e discusiones con sus amigos que dejaron huellas en su vida. Para los que se daban tiempo para escucharlo llegaba enseñanzas simples y prácticas. Cada encuentro, decisión, palabra, nos lleva a alguna parte. No siempre la deseada. Por lo mismo tenemos que tener más cuidado y ser más responsables. Nada se pierde solo cambia de lugar y a veces se acumula en alguna parte y tarde o temprano nos volvemos a encontrar con lo que hemos dejado en alguna parte o en alguna persona. De nosotros depende si será bueno.

Feliz sábado de cuidar el camino.

Miradas atentas y juicios lentos

Siempre ha tenido una debilidad por los colores. La fascinaban desde pequeña. Era capaz pasarse largos ratos observando a diferentes objetos en los rayos del sol. Muy pronto ha percibido que las mismas cosas, los mismos colores se ven diferentes en la luz del sol a diferentes horas del día en las diferentes estaciones del año. Si así cambiaban los colores de los objetos, cuando se las mira con diferente luz, así puede cambiar la imagen que tenemos de una persona. No es suficiente quedarse con la primera impresión. Una cosa parecida suele pasar con los problemas que tenemos nosotros, o nuestros familiares y amigos. Para conocer mejor un problema, hay que mirarlo en diferente luz. Gracias a esto con más facilidad encontraremos las soluciones. Mira las cosas y las personas con diferente luz y se consciente que así como tú miras, te miran. Si no miras con atención y te creas una falsa imagen conoces solo una parte. Igual puede ocurrir que solo conozcan una parte de ti y tienen una falsa imagen de tu persona. Seamos atentos.

Feliz viernes de miradas atentas.

Wychowując (PL)

Nie potrafiła prosić, nawet kiedy już nie miała sił. Przez całe życie mówili, że musi być silna i próbowała taka być, chociaż czasami trzęsła się ze strachu przeżywając swoje deliria w ukryciu. Nikt o tym nie wiedział bo dobrze nauczyła się udawać. Za udawaną pozą była rzeczywistość, kogoś kto był uformowany, wychowaniem opresyjnym pełnym konceptów i bardzo efektywnym. Rezultatem była osoba poprawna, nieskazitelna na zewnątrz i pełna cierpienia wewnątrz. Nigdy nie pozwalali jej płakać i nie było nikogo kto by pytał co czuje. Od czasu do czasu sprawdzali różnymi próbami, które zawsze zwiększały swój stopień trudności to wszystko co wie, nigdy to co czuje. Gromadziła umiejętności i ukrywała wewnątrz uczucia, jako coś wstydliwego, zabronionego. Nie dając sobie rady z uczuciami jej zdolności były mało wartościowe. Człowiek nigdy się nie dowie, że jest szczęśliwy jeśli się nie poczuje szczęśliwy. Staraj się wykształcić ale nie tylko napełniając się informacjami, przedtem zajmij się uczuciami.

Miłego dnia wieści o uczuciach.

Endeudados

Sus padres le han inculcado la prudencia. Puede ser que a veces exagerada. Evitaba arriesgarse y trataba de tener una economía muy ajustada. Cautelosa en los gastos no derrochaba nada y tampoco se permitía vivir y gastar por encima de sus posibilidades financieras. Hacía malabarismos, pero siempre conseguía salir sin deudas acumuladas. Todos los números cuadraban a perfección. A pesar de tanto cuidado, sin que fuera consciente de eso, acumulaba deudas y no podía hacer nada al respeto. A la gente que tenía a su alrededor les debía muchos saludos, muchas sonrisas, muchas conversaciones, tertulias amenas, casuales y a veces muy profundas. No hubo manera de evitar este tipo de deudas. Todos por muy buenos administradores que seamos acumulamos deudas de amistad, cariño, amabilidad, respeto, confianza y atención. A pesar de la situación de la bolsa y la inflación, seamos generosos y con nosotros lo serán.

Feliz jueves de deudas.