Kiedy oczy przestają płakać (PL)

Czasami w jej pracy pot mieszał się z łzami. Nawet zaczęła myśleć, że pot był inną formą płaczu, że kiedy łzom nie udaje się wyjść przez oczy, wychodzą przez ciało, zbyt małe by znieść tyle pracy. Kiedy już przestają wychodzić przez oczy i nawet nie wychodzą przez napięte ciało, łzy rozpuszczają się w ciszy, westchnieniach i w spojrzeniach które giną w nicości. Najgorsze było to, że im bardziej płakała tym bardziej na nią krzyczeli i te krzyki huczały w całym jej ciele aż do ostatniej tkanki. Jaj jedyną winą do której zawsze się przyznawała i którą jej pracodawczyni nie traciła okazji by przypominać jej na każdym kroku było to, że urodziła się biedna i miała rodziców którzy zapomnieli co to znaczy być rodzicem. Bolało ją to co przyszło jej przezywać, ale to co bardziej ją bolało to świadomość, że nie była jedyną która musi przez to wszystko przejść i to wytrzymać. I ze smutkiem trzeba stwierdzić, że się nie myliła. Bądź uważnym/ą na tych co już nie płaczą lub płaczą w ciszy całym swoim ciałem. Nie krzycz, słuchaj, nie wiń, staraj się znaleźć przyczynę i zrozumieć osobę bez względu na jej wiek.

Miłego dnia uwagi.